Ισμήνη Σακελλαροπούλου: “Θέλω να συγκινούμαι και να προκαλώ ανάλογα συναισθήματα και στον κόσμο που παρακολουθεί αυτά που δημιουργούμε”

“…Ετοιμάζω ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με θέμα το Καλαβρυτινό ολοκαύτωμα και τις γερμανικές οφειλές. Είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα για εμένα και πολύ δύσκολο στη διαχείρισή του”

Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Από το 1989 (6 ετών) που η μητέρα μου έπαιζε στα Καλάβρυτα στην θεατρική ομάδα «Πάνος Μίχος» και με έπαιρνε μαζί της σε πρόβες, στις οποίες η θετική ενέργεια ήταν και είναι το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της ομάδας κατάλαβα πόσο πολύ μου άρεσε αυτό που γινόταν εκεί. Μετά στο σχολείο έπαιζα σε παραστάσεις αλλά με είχε τραβήξει η μουσική πιο πολύ. Και η καθοριστική συνέχεια ήρθε όταν πέρασα στο Θεατρικών Σπουδών της Πάτρας όπου εκεί γνώρισα τον κόσμο του θεάτρου και του κινηματογράφου.

Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Τον Edward Norton για τις εξαιρετικές του ερμηνείες, ειδικά για τον συγκλονιστικό μονόλογό του στην 25η ώρα του Spike Lee. Από γυναίκες θαυμάζω ιδιαίτερα για το ταλέντο, τον επαγγελματισμό και το χαρακτήρα της την Jennifer Connelly. Στην Ελλάδα ένας άνθρωπος που έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο για το χαρακτήρα μου και θα τον θαυμάζω για πάντα ήταν ο Κώστας Βουτσάς. Για μένα ήταν ένα μεγάλο μάθημα ανθρωπιάς αυτή η συνεργασία πάνω από όλα, γνωρίζοντας ένα θετικό και όχι υστερόβουλο άνθρωπο, χαμογελαστό ακόμα και στα δύσκολα και ταγμένο στην τέχνη και όχι στο συμφέρον με καρδιά μικρού παιδιού.

Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω. Και τα δύο είναι πολύ σημαντικά στη ζωή μου, αν και αυτόν το καιρό έχω επικεντρωθεί στον κινηματογράφο. Στο θέατρο έμαθα τι θα πει ομάδα, αγάπη για την σύμπλευση στο καράβι της σκηνής με ομοιοπαθείς θεατρόπληκτους και πώς να παίζω στανισλαφκικά θα έλεγα. Στον κινηματογράφο δημιουργώ κόσμους από το μηδέν και μαζί με τους συνεργάτες μου προσπαθούμε για ζωντανέψουμε τη φαντασία και τις εικόνες του μυαλού, τις οποίες όταν τις βλέπω στην οθόνη συγκινούμαι. Είναι κάτι μαγικό.

Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Δύο απλές λέξεις. Η ουσία είναι στο τι σου μένει μετά από κάθε δημιουργία. Τι έχεις μάθει και πως προχωράς. Αυτό είναι η επιτυχία για μένα.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Ο καλλιτέχνης υπάρχει. Τώρα πώς έφτασε σε αυτό το σημείο έχει σχέση με τον εσωτερικό του κόσμο, τις γνώσεις και τις εμπειρίες του.

Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Συγκίνηση. Θέλω να συγκινούμαι και να προκαλώ ανάλογα συναισθήματα και στον κόσμο που παρακολουθεί αυτά που δημιουργούμε.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Η έμπνευση είναι παντού και φυσικά τη νιώθω, αλλά δυστυχώς τον τελευταίο καιρό βιώνω ότι η έμπνευση πρέπει να είναι οριοθετημένη και να μπαίνει σε καλούπια. Είναι ένα τσίμπημα που σου καρφώνεται στο στομάχι και μεταφράζεται με σκέψεις και δράση. Κάποιες φορές είναι βασανιστική γιατί σε κινεί σε μια δύσκολη εποχή να δημιουργήσεις και αν συναντάς στο δρόμο αυτό πολλά εμπόδια –όχι καλλιτεχνικής φύσεως- τότε πολλές εμπνεύσεις παραμένουν εμπνεύσεις και όχι δημιουργία στην πράξη.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Συναισθηματική και ευαίσθητη και ταυτόχρονα απαιτητική και αυστηρή με τον εαυτό μου.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ετοιμάζω ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ με θέμα το Καλαβρυτινό ολοκαύτωμα και τις γερμανικές οφειλές. Είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα για μένα και πολύ δύσκολο στη διαχείρισή του. Οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την θετική ανταπόκριση των συντελεστών και των ομιλητών μέσα από την καρδιά μου.

Σύντομο βιογραφικό: H Ισμήνη Σακελλαροπούλου, σκηνοθέτης, θεατρολόγος και ηθοποιός γεννήθηκε στην Πάτρα το 1983 και έχει Καλαβρυτινή καταγωγή. Σπούδασε θεατρολογία στην Πάτρα και είναι υποψήφια Διδάκτωρ στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Θεατρικών Σπουδών με θέμα της διατριβής της «O κώδικας του σώματος στην Αρχαία Κωμωδία».
Σκηνοθέτησε παραστάσεις στην Ελλάδα (Ίδρυμα Κακογιάννη, Μέγαρο Μουσικής κ.λπ) και την Κύπρο (για την Κυπριακή Προεδρεία κ.λπ) και έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες. Έχει κάνει την παραγωγή σε ταινίες μικρού μήκους, οι οποίες βραβεύτηκαν στο εξωτερικό. Φέτος η πρώτη της ταινία μεγάλου μήκους «Μπαμπούσκα- Η τελευταία Κούκλα» ταξιδεύει σε φεστιβάλ εντός και εκτός Ελλάδας.