Βίκυ Μαρκολέφα: “Μια φωτογραφία ή ένα ντοκιμαντέρ μπορεί να σε συγκινήσει, να σε προκαλέσει να σκεφτείς ένα θέμα διαφορετικά, να σε εμπνεύσει…”

Συνέντευξη της φωτογράφου Βίκυς Μαρκολέφα στον Ανδρέα Κατσικούδη για το polismagazino.gr

Πιστεύω ότι όταν αφιερώνουμε χρόνο σε διάφορα ενδιαφέροντα, αναπτύσσουμε νέες δεξιότητες και τη δυνατότητα να τις συνδυάζουμε.

Μεγάλωσα στην Αθήνα και αρχικά σπούδασα Οικονομία και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Κατά την επαγγελματική μου πορεία, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω σεμινάρια, κυρίως στον τομέα της Eπικοινωνίας και του Μάρκετινγκ. Πριν λίγους μήνες ξεκίνησα να σπουδάζω Κινηματογράφο. Συνεχώς εκπαιδεύομαι σε ειδικά και νέα αντικείμενα όπως στην παραγωγή podcast. Οι επαγγελματικές μου ιδιότητες είναι Ειδικός Επικοινωνίας και Παραγωγός Βίντεο και Ντοκιμαντέρ.

Ξεκίνησα τη φωτογραφία στην εφηβεία, φωτογραφίζοντας ταξίδια και διακοπές. Δε θυμάμαι καν γιατί ξεκίνησα. Στον χώρο της φωτογραφίας είμαι αυτοδίδακτη. Η θεωρητική γνώση και η μελέτη του έργου μεγάλων φωτογράφων ήρθε χρόνια αργότερα και ο ρόλος της ήταν συμπληρωματικός. Στην αρχή, ενδιαφερόμουν περισσότερο για φωτογράφους όπως ο Kudelka και ο Salgado. Σταδιακά, το ενδιαφέρον μου μετακινήθηκε προς τον Paar και την Addario.

Έμαθα πολλά δουλεύοντας ανεξάρτητα και με τη βοήθεια των συνεργατών μου. Ειδικά τα τελευταία 7 χρόνια στην εταιρία παραγωγής Mind the Bump, έμαθα πολλά από τον συνεργάτη μου Bastian Fischer. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχω εστιάσει περισσότερο στην παραγωγή βίντεο και ντοκιμαντέρ για διεθνείς οργανισμούς και μίντια. Σε επαγγελματικό επίπεδο, η φωτογραφία συχνά συμπληρώνει τα πρότζεκτ που αναλαμβάνω ως σύμβουλος και ως παραγωγός.

Έχω λάβει σημαντικές διακρίσεις όπως για παράδειγμα από το Compass / Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για το πρότζεκτ μου “EXODUS,” το οποίο τεκμηριώνει τις προκλήσεις της μετανάστευσης σε τρεις χώρες: Ελλάδα, Τουρκία και Ιορδανία, καθώς επίσης και από τη FIAP για έργο μου σχετικό με την αλληλεξάρτηση εκπαίδευσης και φτώχειας κ.ά. Δεν έχω επιδιώξει συστηματικά τη συμμετοχή σε φωτογραφικούς διαγωνισμούς και μέχρι στιγμής, δεν έχω σκεφτεί σοβαρά να πραγματοποιήσω ατομική έκθεση ή να εκδώσω βιβλίο. Έχω συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις σε επιλεγμένες γκαλερί.

Πιστεύω ότι όταν αφιερώνουμε χρόνο σε διάφορα ενδιαφέροντα, αναπτύσσουμε νέες δεξιότητες και τη δυνατότητα να τις συνδυάζουμε. Εκτός από τη φωτογραφία, ζωγραφίζω ερασιτεχνικά, έχω δοκιμάσει ανεπιτυχώς να μάθω κιθάρα, έκανα χορό για χρόνια.

Καταπιάνομαι επίσης με πρακτικές τέχνες όπως η κηπουρική, με πολεμικές τέχνες όπως το TAE KWON DO και με άλλα αντικείμενα. Ορισμένες πολεμικές τέχνες μάλιστα, μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμες σε ανταγωνιστικά και πατριαρχικά περιβάλλοντα όπως η οπτικοακουστική παραγωγή καθώς μας διδάσκουν την αξία της πειθαρχίας και της μη-βίας.

Όσον αφορά την έμπνευση, αυτή προέρχεται κυρίως από τη φύση και από όσα αντιλαμβάνομαι γύρω μου. Από το έργο άλλων δημιουργών κι από άσχετα πράγματα. Κάποια από τα πρότζεκτ που αναλαμβάνω, ειδικά αυτά που αφορούν ιστορίες αλλαγής, είναι πηγή έμπνευσης για μένα. 

Για όποιο άτομο ξεκινά τώρα, δεν είναι απαραίτητος ο ακριβός εξοπλισμός. Μπορεί να ξεκινήσει με αυτό που υπάρχει, συμπεριλαμβανομένου ενός κινητού τηλεφώνου. Σημαντικό είναι να πειραματιστεί και να εξαντλήσει τις δυνατότητες του. Θα πρότεινα να επιλέξετε έξυπνα, ώστε να μη δουλεύετε εσείς για (να πληρώνετε) τον εξοπλισμό, αλλά αυτός για εσάς.

Ταλέντο ή δουλειά χρειάζεται; Και τα δύο. Επίσης, επιμονή, τύχη, χιούμορ… Κυρίως επίγνωση. Τα αγαπημένα μου είδη φωτογραφίας είναι: Τεκμηρίωσης και Πορτρέτο.

Η κοινότητα WomenPhotoGR είναι ένας χώρος έκφρασης για όσ@ αγαπούν τη φωτογραφία χωρίς στερεότυπα. Ετοιμάζουμε το νέο μας τεύχος WZINE με θέμα “Human Nature” – δωρεάν συμμετοχή και προθεσμία 15 Οκτωβρίου 2023. Περιμένουμε τις φωτογραφίες σας. Επίσης, έχουμε ongoing call για Guest Editors!

Μπορεί η φωτογραφία ντοκουμέντο και το ντοκιμαντέρ να αλλάξουν τον κόσμο; Αυτά είναι ζητήματα πολιτικής και προσωπικής επιλογής και δε στριμώχνονται σε ένα πεδίο. Ως δημιουργός δεν εργάζομαι για να σώσω κάτι. Μια φωτογραφία ή ένα ντοκιμαντέρ μπορεί να σε συγκινήσει, να σε προκαλέσει να σκεφτείς ένα θέμα διαφορετικά, να σε εμπνεύσει. Δεν αρκεί αυτό;

Με κάποιους ανθρώπους που φωτογράφισα, διατηρώ κάποιου είδους επαφή και σε αρκετούς έχω στείλει υλικό. Άλλες φορές όχι, π.χ. με ανθρώπους που συνάντησα κάπου μακριά και πριν πολλά χρόνια, δεν είναι εφικτό να κρατήσω επαφή.

Διάφορα πρότζεκτ έχω ολοκληρώσει, όπως: Exodus, The Outcasts, Excision, Life In Between. Στο τέλος του κειμένου θα βρείτε τη πλήρη λίστα των προτζεκτ μου. Αυτή την περίοδο ολοκληρώνω την προετοιμασία για ένα νέο εγχείρημα το οποίο θα παρουσιάσω σύντομα στο YouTube. Πρόκειται για κάτι που ετοιμάζω καιρό και ανυπομονώ να το ξεκινήσω και επίσημα. 

Εχω εργαστεί σε περισσότερες από 30 χώρες και για δύσκολα θέματα όπως η βία κατά των γυναικών, (επιθέσεις με οξύ, κλειτοριδεκτομή), η απόλυτη φτώχεια (στα ορυχεία της Σιέρα Λεόνε), κ.α. Κατά βάση κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα.

Είχα εμπειρίες που με έχουν επηρεάσει ψυχολογικά και σωματικά, άλλες θετικά κι άλλες όχι. Στην πορεία βελτίωσα τους μηχανισμούς μου, ώστε να ανταποκρίνομαι καλύτερα και να εστιάζω στο ζητούμενο. Αναγνωρίζω πως επιλέγω να βρίσκομαι εκεί για έναν λόγο. Το ωφέλιμο είναι να εργάζομαι με σεβασμό και επαγγελματισμό ώστε αυτή η κοινή  επένδυση να έχει αντίκτυπο.

Πώς μπορεί τελικά αυτός ο κόσμος να γίνει πιο δίκαιος κι ανθρώπινος; Δεν έχω ιδέα, αλλά ας παραμείνουμε αισιόδοξοι..

Αν μπορούσα με μια χρονομηχανή να συναντήσω τον εαυτό μου εκεί γύρω στα 20, θα μου έλεγα πως το ‘δε γίνεται’, δεν υφίσταται. Υπάρχει το ‘δε γίνεται, ακόμα’ ή ”γίνεται διαφορετικά’.

Instagram @vickymarkolefa https://www.instagram.com/womenphoto.gr/

www.mindthebump.de

https://www.linkedin.com/in/vickymarkolefa/