Και που λες ΕΥΤΥΧΙΑ…

Η «Ευτυχία», κατά τη γνώμη μου είναι μία ταινία που ερμηνευτικά ανήκει ολόκληρη στην Καρυοφυλλιά Καραμπέτη. Γιατί αυτή κυριαρχεί μέσα σου φεύγοντας από το κατάμεστο σινεμά. Γιατί μπόρεσε κι έπαιξε όλους τους ρόλους μιας γυναικείας ζωής σε τρεις μοναδικές κινήσεις, χωρίς να χρειάζεται καν να μιλήσει πολύ. Απλά και μόνο με μια γεροντίστικη στροφή του σώματος της, με ένα πολύξερο βλέμμα και τέλος μ’ ένα χαμένο τρίκλισμα απέναντι στο θάνατο.

Η ταινία θα έλεγα ότι είναι μία πολύ καλή ταινία της κρίσης, από τον σκηνοθέτη Άγγελο Φραντζή. Μια ταινία της κρίσης που τα διαθέτει όλα… αφόρητα νοσταλγική, πονεμένη και αντλεί το περιεχόμενό της από μία γυναικεία ιστορία ζωής, αυτήν της στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Η Ευτυχία είναι δημιουργός εν αγνοία της και εξ ανάγκης. Σβήνει και ξαναδημιουργεί τις αναμνήσεις της και τον εαυτό της μαζί. Η ιστορία της ξεκινά από τη Σμύρνη και ολοκληρώνεται σε μία ρεμπέτικη Αθήνα. Και η Ευτυχία είναι μια γυναίκα αδιάφορη. Είναι όμως μία Ευτυχία που δείχνει ένα σκληρό αλλά και πολύ… ντουμανιασμένο ενδιαφέρον για ό,τι θεωρεί σημαντικό, δηλαδή το θέατρο, τα βιβλία, τα παιδιά της και τον τζόγο. Γράφει στίχους αλλά επί της ουσίας αδιαφορεί για το ειδικό τους βάρος. Κι αυτό γιατί γι’ αυτήν οι στίχοι είναι η εκτόνωσή της, η ανάσα της και το ανεξάντλητο ταμείο της όταν έχει ανάγκη από χρήματα. Όταν τιμάται το έργο της με το ζόρι κρατιέται στην καρέκλα.
Με τα τραγούδια της χορέψαμε, τραγουδήσαμε, γλεντήσαμε. Τραγούδια γραμμένα όμως με μια ματωμένη πένα… και με λόγια που ξεπηδάνε κατευθείαν από την καρδιά της στιχουργού σε συνθήκες οριακές. Γι’ αυτό και τα τραγούδια της μας κινητοποιούν. Και γι’ αυτό η εξάρτησή της από τον τζόγο μπαίνει σε δεύτερο πλάνο στη μνήμη. Στο τέλος του έργου η Ευτυχία γίνεται αβάσταχτα βαριά. Καθισμένη στο παγκάκι της μοναξιάς της, μιας κινηματογραφιkής εικόνας αντίστοιχης των πινάκων του Hopper, ακουμπά με κόπο πάνω στον ώμο αγαπημένων, που έφυγαν πια αλλά που ακόμη της ορίζουν το δρόμο στα σκοτεινά της μονοπάτια. Μια καλογυρισμένη ταινία και για άλλη μία φορά η Καραμπέτη δικαιώνεται για την επιλογή της στο ρόλο της Ευτυχίας.

ART News Ioannina, 7/01/2020