Βαγγέλης Βουραζάνης: “Δε χρειαζόταν η καραντίνα για να επιτευχθεί η κοινωνική αποξένωση και απομόνωση…”

“…Ο Πολιτισμός είναι αντίληψη, παιδεία, διάθεση για μόρφωση και λήψη νέων πληροφοριών. Στον πολιτισμό λείπει η ξενοφοβία, η ομοφοβία αλλά υπάρχει η κατανόηση, η αποδοχή και η συγχώρεση. Πολιτισμός είναι να ανακαλύπτεις νέες κουλτούρες και οπτικές… Φυσικά στην Ελλάδα ο Πολιτισμός πέθανε προ Χριστού”

Πολιτισμός και κορωνοϊός. Άλλο ένα «χτύπημα» για τον πολιτισμό ή μια «ευκαιρία» για πολιτιστική επικοινωνία μέσω του διαδικτύου; Το διαδίκτυο είναι από μόνο του ένα χτύπημα στον πολιτισμό από την ημέρα που ξεκίνησαν να υπάρχουν τα μέσα κοινωνικής αποξένωσης, ή social media όπως αποκαλούν οι περισσότεροι, έναν όρο που δεν μπορώ να αποδεχθώ προσωπικά.

Κοινωνία και υποχρεωτική καραντίνα. Ποια κατά τη γνώμη σας θα είναι η επόμενη ημέρα του «απεγκλωβισμού»; Νομίζω ότι ο κόσμος που ζούμε αλλάζει. Αλλάζει συνήθειες, έθιμα, καθημερινότητα. Κάποιες από τις αλλαγές που προσπαθούν οι ηγέτες ανά τον κόσμο, έχουν μεγάλα καλά αφού αποσκοπούν στο να γίνει η ζωή των πολιτών πιο εύκολη. Υπάρχουν όμως και μελανά σημεία στις μεταρρυθμίσεις που φέρνει μαζί της η νέα τάξη πραγμάτων. Ηλεκτρονικές ταυτότητες, ηλεκτρονικές συναλλαγές υποχρεωτικά, πλαστικό χρήμα με την πρόφαση πάταξης φοροδιαφυγής, ελέγχων κλπ. Προσωπικά θα ήμουν εντάξει με αυτό, μιας και δεν έχω να αποκρύπτω εισοδήματα, αλλά όχι, με βρίσκει να διαφωνώ διότι αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την πλήρη πτωχοποιηση της μεσαίας τάξης, στην οποία ένας ενήλικας εν ετει 2020 στην Ελλάδα, καλείται να τα βγάζει πέρα με 600 έως 800 ευρώ το μήνα. Θα ήμουν υπέρ αν θα μπορούσαν να υπάρχουν συνθήκες που θα εξασφάλίζαν την αξιοπρέπεια και ένα καλό βιοτικό επίπεδο για όλους αυτούς τους ανθρώπους. Ιδανικά βέβαια θα προτιμούσα πράγματα που είναι ουτοπικά το λιγότερο και απολύτως ανέφικτα σε κοινωνίες που λειτουργούν με καπιταλιστικά μοντέλα, γι’ αυτό και θα κρατήσω αυτές τις σκέψεις για εμένα.

Ο Τουρισμός, λόγω της θετικής εξέλιξης στη χώρα μας ως προς την αντιμετώπιση της πανδημίας, πιστεύετε ότι θα αυξηθεί ή θα πληγεί; Βάση των φετινών αριθμών, σίγουρα θα είμαστε σε καλύτερη μοίρα από την Ιταλία ή την Ισπανία. Συγκριτικά πάντοτε. Από εκεί και πέρα αν σκεφτούμε ότι η σεζόν θα ξεκινήσει Ιούλιο, με προϋποθέσεις όπως το να μην υπάρχει συνωστισμός, ο τουρισμός μας έχει ήδη πάθει ότι και οι Μαλδίβες μετά το τσουνάμι του 2008.

Η «καραντίνα» είναι η «αρχή» ενός «ελέγχου» της κοινωνίας, της οικονομίας και της καθημερινότητάς μας; Η καραντίνα θεωρώ ότι ήταν ένα πείραμα. Μια πρόβα τζενεράλε ούτως ώστε να δουν πως αντιδρούν οι πολίτες στον εγκλεισμό, στην απαγόρευση, στον έλεγχο. Σίγουρα δε θα δεχθώ ποτέ, όπως και επιστήμονες που δεν προσκυνούν τον θεό-χρήμα οτι όλα έγιναν για να προστατεύσουν τις ευπαθείς ομάδες του λαού από μια γρίπη που βαφτίστηκε “Αρμαγεδδών- Covid19”.

Κοινωνία, καραντίνα και απομόνωση. Πώς φαντάζεσαι την επόμενη ημέρα; Ήγγικεν η ώρα της αποξένωσης των ανθρώπων; Νομίζω ότι η αποξένωση ξεκίνησε καιρό πριν την καραντίνα. Instagram, έκθεση προσωπικών στιγμών όπου όλοι προσποιούνται ότι περνούν τέλεια κρυμμένοι πίσω από ψεύτικα χαμόγελα, πλαστικοποιημενα fashion icons… Δε χρειαζόταν η καραντίνα για να επιτευχθεί η κοινωνική αποξένωση και απομόνωση.

Η χρήση του διαδικτύου έχει επηρεάσει τις ανθρώπινες σχέσεις; Φυσικά και επηρεάζει το διαδίκτυο και σπανίως με θετικό τρόπο.

Τι εστί πολιτισμός για έναν νέο όπως εσύ; Πολιτισμός είναι αντίληψη, παιδεία, διάθεση για μόρφωση και λήψη νέων πληροφοριών. Στον πολιτισμό λείπει η ξενοφοβία, η ομοφοβία αλλά υπάρχει κατανόηση, αποδοχή και συγχώρεση. Πολιτισμός είναι να ανακαλύπτεις νέες κουλτούρες και οπτικές, μέσα από τις οποίες θα επιτυγχάνεις προσωπική εξέλιξη όπου θα πλησιάζεις ολοένα και περισσότερο στην εξάλειψη όσων σε κάνουν να μη μπορείς να αποδεχθείς όλα τα παραπάνω. Φυσικά στην Ελλάδα ο πολιτισμός πέθανε προ Χριστού.

Ποια είναι τα σχέδια σας την επόμενη ημέρα της κανονικότητας; Ότι και πριν. Γράψιμο, στιγμές με ανθρώπους που αγαπάω, διάβασμα, ταξίδια (όσο αυτό είναι εφικτό), αγαθοεργίες… Φυσικά πάντα με την προϋπόθεση να έχω την υγεία μου εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι. Μακροπρόθεσμα σχέδια συνηθίζω να μην κάνω. Κάποιοι λένε ότι όταν κάνεις σχέδια, ο Θεός γελάει…

Πως υποδέχτηκες τις νέες πολιτικές σχετικά με την ισότητα των φύλων και τα ομόφυλα ζευγάρια; Τι συναίσθημα σου δημιουργεί; Στο δικό μου κόσμο υπάρχουν οι straight, οι gay, οι bi. Δε με απασχολούν οι προτιμήσεις του καθενός. Δε με ενόχλησαν ποτέ ούτε ηθικά, ούτε αισθητικά. Όσο υπάρχουν ισορροπίες στον κόσμο, το τι κάνει ο καθείς με το σύντροφό του, είτε ετέρου, είτε ιδίου φύλου, δε με απασχολει.

Έχεις δεχθεί bullying ή σεξουαλική παρενόχληση; Πως αντέδρασες; Και bullying και σεξουαλική παρενόχληση. Ήμουν πάντα ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας, κάπως ιδιόρρυθμος και αρκετά εσωστρεφής. Από το καθετί προσπαθούσα να διδάσκομαι και κάτι. Το bullying με έκανε να κατανοήσω κομμάτια του εαυτού μου που φοβόμουν να αγγίξω και στην πορεία με ατσαλωσε απέναντι στην κακεντρεχεία της κοινωνίας. Ε, η σεξουαλική παρενόχληση, είναι κάτι που ανέκαθεν αντιμετώπιζα με γέλιο. Το έπαιρνα πάντα σαν κομπλιμέντο. Ποτέ μου δεν επέτρεψα όμως να ξεφύγουν καταστάσεις γι’ αυτό και δε μου έχει μείνει άσχημη ανάμνηση.