Αλίκη Τσιατά: “Σε κάθε βιβλίο πάντα κρύβεται ένα μήνυμα το οποίο μπορεί να είναι διαφορετικό για τον κάθε έναν”

Συνέντευξη στη Μαίρη Γκαζιάνη*

Η Αλίκη Κ. Τσιατά γεννήθηκε στον Πειραιά. Μιλάει Αγγλικά, Ιταλικά και Γαλλικά. Εργάστηκε στον ιδιωτικό και τραπεζικό χώρο και απέκτησε δύο κόρες.

Η ζωγραφική είναι η μεγάλη της αγάπη και τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια αφιερώθηκε σε αυτήν, παίρνοντας μέρος σε αρκετές ομαδικές αλλά και ατομικές εκθέσεις. Από παιδί συνήθιζε να γράφει ιστορίες, τις οποίες κρατούσε μόνο για τον εαυτό της ή για τους δικούς της ανθρώπους. Πρόσφατα εγκαταστάθηκε στη Μάνη και αντλεί έμπνευση για τη ζωγραφική και το γράψιμο από το άγριο τοπίο της περιοχής.

Το βιβλίο της με τίτλο «Η Τελευταία Επιθυμία» είναι το δεύτερο συγγραφικό της έργο ενώ το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Μια Μέρα Θα Φύγω» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ζενίθ.

ΜΑΙΡΗ ΓΚΑΖΙΑΝΗ: Είστε συγγραφέας. Μιλήστε μας για τον άνθρωπο Αλίκη.

ΑΛΙΚΗ ΤΣΙΑΤΑ: Είμαι πολύ αισιόδοξος άνθρωπος. Το ποτήρι είναι πάντα μισογεμάτο. Θέλω έτσι να είναι και οι  άνθρωποι γύρω μου, να είναι χαμογελαστοί. Δεν είμαι κλειστός χαρακτήρας και μου αρέσει η επικοινωνία με τους ανθρώπους όμως απολαμβάνω και την απομόνωση στην εξοχή όπου ζω τα τελευταία χρόνια.. Είμαι καλοπροαίρετη με τους ανθρώπους, ακόμα και όταν το ένστικτό μου με προειδοποιεί για το αντίθετο. Διαβάζω, ζωγραφίζω και ακούω πολύ μουσική.

Μ.Γ.: Ποιο ήταν το έναυσμα ώστε ν’ ασχοληθείτε με τη συγγραφή;

Α.Τ.: Πάντα έγραφα. Ήταν μια μορφή έκφρασης από τα πρώτα σχολικά μου χρόνια όμως η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα εξέδιδα κάτι από τα γραπτά μου. Μου άρεσε να πλάθω ιστορίες με την φαντασία μου, να τις γράφω και να τις μοιράζομαι μόνο με τους πολύ δικούς μου ανθρώπους οι οποίοι κατά καιρούς με προέτρεπαν να τις εκδώσω. Και κάποια στιγμή πιστεύω ότι ήρθε το …πλήρωμα του χρόνου.

Μ.Γ.: Υπήρξε κάποιος άνθρωπος που σας ενθάρρυνε στα πρώτα σας συγγραφικά βήματα;

Α.Τ.: Ναι, ευτυχώς στάθηκα τυχερή και γνώρισα ανθρώπους του χώρου που με ενθάρρυναν να προχωρήσω. Μάλιστα μία πολύ καλή φίλη, η οποία είναι και η ίδια καταξιωμένη συγγραφέας, με βοήθησε πολύ με τις πολύτιμες συμβουλές της.

Μ.Γ.: Τι είναι αυτό που δεν αντέχετε ως άνθρωπος ή/και ως συγγραφέας;

Α.Τ.: Ως συγγραφέας δεν έχω μεγάλη εμπειρία στον χώρο για να πω ότι δεν αντέχω κάτι, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Ως άνθρωπος όμως είμαι σε μια ηλικία που δεν μπορώ να δεχτώ πλέον κάποιες ψυχοφθόρες καταστάσεις. Απεχθάνομαι την έπαρση και τα μεγάλα, γεμάτες «φαμφάρες» λόγια. Δίνω μεγάλη σημασία στη συμπεριφορά των ανθρώπων και απαιτώ να μου μιλούν με ευγένεια όπως κάνω άλλωστε κι εγώ προς αυτούς. Αντιπαθώ τις προστριβές γι’ αυτό όταν βρίσκομαι αντιμέτωπη με τέτοιες καταστάσεις, απλά αποχωρώ.

Μ.Γ.: Το νέο βιβλίο σας έχει τον τίτλο «Η τελευταία επιθυμία». Με τι έρχεται σε επαφή ο αναγνώστης στις σελίδες του;

Α.Τ.: Ο αναγνώστης θα διαβάσει μια ιστορία με πολλές ανατροπές με συναισθήματα που έχουν πολλοί καθημερινοί άνθρωποι όπως ο έρωτας, η εγκατάλειψη, η ζήλια. Θα δει τους ήρωες να παραιτούνται, να σκληραίνουν, να ονειρεύονται, να απογοητεύονται, να ελπίζουν. Πιστεύω ότι ο αναγνώστης θα έρθει αντιμέτωπος με μια γρήγορη εναλλαγή απρόσμενων γεγονότων. Αυτό τουλάχιστον θέλω να πετύχω σε αυτήν την ιστορία και φυσικά να αφήσω για το τέλος την ελπίδα για την επόμενη μέρα.

Μ.Γ.: Ποιο ήταν το κίνητρο ώστε να γράψετε για το συγκεκριμένο θέμα;

Α.Τ.: Δεν θα πω  ότι ήταν κίνητρο. Μάλλον έμπνευση ήταν μετά από μια συζήτηση που είχα με τη μητέρα μου για μια τελευταία της επιθυμία. Επίσης, ήθελα να γράψω κάπου τις αφηγήσεις της από τα παιδικά της χρόνια την εποχή του πολέμου στον Πειραιά. Έσμιξα λοιπόν την έμπνευση και την επιθυμία με την φαντασία μου και γεννήθηκε αυτή η ιστορία.

Μ.Γ.: Κατά τη διάρκεια της συγγραφής τα προσωπικά συναισθήματα του συγγραφέα εκφράζονται μέσω της γραφής του;

Α.Τ.: Δεν ξέρω. Ίσως κάποιοι συγγραφείς να το κάνουν όμως κατ’ εμέ, σημαντικά είναι τα συναισθήματα που δημιουργεί μια ιστορία στον αναγνώστη. Κάποια στοιχεία μας ίσως να μπαίνουν στην πλοκή αλλά τα συναισθήματά μας πρέπει να μένουν απέξω. Φυσικά όλα αυτά εξαρτώνται και από το θέμα του βιβλίου και από το τί πραγματεύεται.

Μ.Γ.: Υπάρχουν αξίες που ακυρώνονται (από πρόσωπα ή καταστάσεις) και άλλες που αναδεικνύονται μέσα από την ιστορία που αφηγείστε;

Α.Τ.: Ναι υπάρχουν και αυτός ήταν και ο αρχικός σκοπός μου. Ιδιαίτερα, η ακύρωση κάποιων θεμελιωδών αξιών είναι που δημιουργεί τα πιο έντονα συναισθήματα. Πιστεύω ότι ο αναγνώστης αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στις συχνές εναλλαγές των αξιών των ηρώων και πιθανόν να προβληματίζεται αν μπορεί να ταυτιστεί με κάποιον. Είναι κι αυτό μια πρόκληση.

Μ.Γ.: Υπάρχει κάποιο βιβλίο που σας επηρέασε ως άνθρωπο ή ως συγγραφέα και ποιο είναι αυτό;

Α.Τ.: Ως συγγραφέα με επηρεάζουν σχεδόν όλα τα βιβλία και όλα μου αφήνουν κάτι, κάποιες σκέψεις ίσως ή ερωτηματικά, αφού ως αναγνώστης κι εγώ, προσπαθώ να μπω στο θέμα του και στην πλοκή του. Ως άνθρωπο όμως υπάρχει ένα βιβλίο που όταν το διάβασα πριν από πολλά χρόνια, μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης και επηρέασε την πορεία μου στη ζωή. Είναι Η Μεγάλη Πράσινη της Ευγενίας Φακίνου, Το κείμενο στο οπισθόφυλλο του βιβλίου της με προέτρεψε να τολμώ να αναζητώ αυτό που βρίσκεται πέρα από τον ορίζοντα.

Μ.Γ.: Οι κριτικές παίζουν ή δεν παίζουν ρόλο στην πορεία ενός βιβλίου και γιατί;

Α.Τ.: Συνήθως ο αναγνώστης παίρνει στα χέρια του ένα βιβλίο και προσπαθεί να καταλάβει από το οπισθόφυλλο, αν τον ενδιαφέρει ή όχι. Αν έχει ακούσει πριν και μια θετική κριτική, σίγουρα θα θελήσει να το διαβάσει. Άρα ναι, παίζουν ρόλο οι κριτικές. Μόνο που πρέπει να είναι αντικειμενικές γιατί μόνο έτσι θα παίξουν σωστό ρόλο στην πορεία ενός βιβλίου.

Μ.Γ.: Ένα βιβλίο πρέπει να έχει μηνύματα ή απλά να ευχαριστεί τον αναγνώστη;

Α.Τ.: Ανάλογα με το τι αναζητά κάποιος. Προσωπικά πιστεύω ότι μέσα σε κάθε βιβλίο πάντα κρύβεται ένα μήνυμα το οποίο μπορεί να είναι διαφορετικό για τον κάθε  έναν. Θεωρώ ότι ο σκοπός είναι να κλείσει ο αναγνώστης το βιβλίο στο τέλος, έχοντας ευχαριστηθεί την ανάγνωση.

Μ.Γ.: Αν αναζητούσαμε το βαθύτερο μήνυμα του βιβλίου σας, ποιο θα ήταν αυτό κατά τη γνώμη σας;

Α.Τ.: Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις και ανατροπές. Συχνά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται ή όπως νομίζουμε και πολλές φορές η εναλλαγή των γεγονότων στιγματίζει την πορεία μας στη ζωή. Όμως το παν είναι να προχωράμε μπροστά αφήνοντας το παρελθόν στη λήθη.

Μ.Γ.: Πιστεύετε ότι οι Έλληνες διαβάζουν; Και τι είδους βιβλία επιλέγουν; 

Α.Τ.: Ναι, πιστεύω ότι οι Έλληνες διαβάζουν και πιστεύω ότι υπάρχει αναγνωστικό κοινό για κάθε είδους βιβλίου μια και τα ενδιαφέροντα ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Μ.Γ.: Ποιος είναι ο επόμενος συγγραφικός στόχος σας;

Α.Τ.: Υπάρχουν πολλές ιδέες και σημειώσεις για επόμενες ιστορίες γι’ αυτό και στόχος μου είναι να συνεχίσω να γράφω.

Το μυθιστόρημα Η Τελευταία Επιθυμία της Αλίκης Τσιατά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ζενίθ.


*Μαίρη Γκαζιάνη

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα.  Μεγάλωσε στην Αθήνα όπου ζει μέχρι σήμερα και εργάσθηκε στον τραπεζικό χώρο. Στο παρελθόν ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με την φωτογραφία, τη ζωγραφική και τα τελευταία δέκα χρόνια με τη συγγραφή. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές.

Την περίοδο 2011-2012 υπήρξε ραδιοφωνική παραγωγός στο magicradiolive. Από τον Νοέμβρη 2014 συνεργάζεται με το now24.gr και έχει πραγματοποιήσει πάνω από εξακόσιες συνεντεύξεις, καθώς και σχολιασμούς βιβλίων και θεατρικών παραστάσεων. Το 2016 συμμετείχε στην τηλεοπτική εκπομπή «Καλώς τους» του ΑιγαίοTV πραγματοποιώντας συνεντεύξεις σε ανθρώπους των τεχνών. Επίσης διετέλεσε Διευθύντρια Σύνταξης του on line Πολιτιστικού Περιοδικού Books and Style, ενώ πρόσφατα ξεκίνησε συνεργασία με το  polismagazino.gr σε θέματα πολιτισμού.

Μεγάλες της αγάπες είναι το θέατρο και ο χορός με τα οποία έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά κι έχει συμμετάσχει σε θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις.

Τον Μάιο του 2012 κυκλοφόρησε την πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Σου γράφω…», τον Σεπτέμβρη 2013 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο «Ένα φεγγάρι λιγότερο» από τις εκδόσεις Ελληνική Πρωτοβουλία και τον Ιούνιο του 2014 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Τα πλήκτρα της σιωπής»  από τις εκδόσεις ΄Οστρια. Επίσης, το παραμύθι της «Το ψαράκι του βυθού» συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο «Παραμύθια και Μαμάδες» εκδόσεις Βερέττα 2015.  Τον Ιούνιο 2017 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά της «Άλικα βήματα» από την Εμπειρία Εκδοτική. Τα μυθιστορήματά της ΖΑΧΑΡΗ ΑΧΝΗ (11/2019) και Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ (6/2021) κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Ωκεανός.