Χρήστος Γιαννόπουλος: “Η ζωγραφική είναι ανάγκη για επικοινωνία και αυτό αφορά τόσο το δημιουργό όσο και το θεατή”

Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; Μια μορφή προσωπικής έκφρασης; Ανάγκη για δημιουργία; Επικοινωνία; Ή κάτι άλλο;

Κατά τη γνώμη μου, η ζωγραφική είναι πνευματική αναζήτηση, αλλά και μία χειρωνακτική, δημιουργική εκτόνωση. Πάνω απ’ όλα όμως, η ζωγραφική είναι ανάγκη για επικοινωνία και αυτό αφορά τόσο το δημιουργό όσο και το θεατή.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός;

Όχι κάτι το μοναδικά αξιοσημείωτο, αλλά τίμιο.

Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός;

Πολλές φορές στο παρελθόν, οι πηγές έμπνευσής μου ήταν ο κινηματογράφος, η λογοτεχνία, η ιστορία κ.ά. Τα τελευταία χρόνια οι εικόνες προέρχονται κυρίως από φωτογραφίες δικές μου ή από αρχειακό υλικό, οι οποίες λειτουργούν ως αφετηρία για την ζωγραφική διαδικασία. Διαχρονικά αντλώ έμπνευση από έννοιες όπως η μνήμη και βέβαια από την ιστορία της τέχνης.

Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα;

Αν θεωρήσουμε ότι το ερώτημα είναι υποθετικό και όσο αφορά προσωπικότητες από το παρελθόν, εκτός από ζωγράφους όπως ο Τζόρτζιο Μοράντι, θα ήθελα να έρθω σε διάλογο με ανθρώπους από άλλες τέχνες, όπως το Φεντερίκο Φελλίνι για την κινηματογραφική ματιά ή τον Ουμπέρτο Έκο για τη θεωρητική τεκμηρίωση. Όσο αφορά το παρόν, οι ζωγράφοι που θαυμάζω περισσότερο είναι νέοι, όχι πολύ γνωστοί, με τους οποίους έχουμε συνεργαστεί και η δουλειά των οποίων είναι εξαιρετική.

Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής;

Αν εξαιρέσουμε κάποιες ιδιοφυΐες, μάλλον είναι δύσκολο να ασχολείται κανείς ταυτόχρονα με διάφορες μορφές τέχνης σε υψηλό επίπεδο. Αν ρωτάτε εμένα, έχω ασχοληθεί μάλλον επιφανειακά και με άλλες μορφές εικαστικών τεχνών και εντελώς ερασιτεχνικά με τη μουσική. Πάντως είναι αυτονόητη η συνύπαρξη και η σύμπραξη διαφορετικών μορφών τέχνης σε πολλές περιπτώσεις. Ούτως ή άλλως, ο ζωγράφος, ο σκηνοθέτης και ο ποιητής κάνουν το ίδιο πράγμα με διαφορετικό μέσο.

Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιο τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά;

Πάντα με γοήτευε η προαναγεννησιακή ιταλική τέχνη. Γεωγραφικά, ιστορικά και καλλιτεχνικά μιλώντας. Ως μετάβαση και ως αλλαγή.

Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του;

Τηρουμένων των αναλογιών, είναι η σχέση γονέα – παιδιού.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Για τους επόμενους μήνες ετοιμάζουμε μια ομαδική έκθεση με κάποιους φίλους ζωγράφους. Όπως έχω ξανακάνει, μου αρέσει να οργανώνω και να φέρνω σε επαφή καλλιτέχνες που έχουν παρόμοια αντίληψη για την σύγχρονη ζωγραφική και την τέχνη και να μοιραζόμαστε τα ίδια ενδιαφέροντα και τις ίδιες ανησυχίες.

Βιογραφικό.

Ο Χρήστος Γιαννόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1981. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, από όπου και αποφοίτησε, στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μπολόνια και στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πόρτο.
Το 2017 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Φρυσίρα και το 2016 επιμελήθηκε την έκθεση «Διάλογος πρώτος: Παλιά Βλαχάτα» στην Κεφαλονιά με καλλιτέχνες από την Ελλάδα και την Ιταλία. Το 2014 συμμετείχε σε workshop residency για καλλιτέχνες και επιμελητές για τις καλλιτεχνικές πρακτικές site specific στο Monte Argentario στην Ιταλία, ενώ το 2009 παρουσίασε την δουλειά του στο Deree στα πλαίσια του project “Atlantis”, με θέμα “Democracy in the making: contemporary art practices”, σε συνεργασία με το artbox.gr.

Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε διάφορους χώρους όπως: Zina Athanassiadou gallery (Θεσσαλονίκη), Μουσείο Φρυσίρα (Αθήνα), Centro Civico Cornigliano, Villa Spinosa (Γένοβα), Forte Stella (Monte Argentario), CAN Christina Androulidaki gallery (Αθήνα), Casa Batllo (Βαρκελώνη), Chie art gallery (Μιλάνο), K-art gallery (Αθήνα), Εκθεσιακός χώρος «Νίκος Κεσσανλής» (Αθήνα), Bios (Αθήνα), Μουσείο Μπενάκη (Αθήνα), Βυζαντινό Μουσείο (Αθήνα) κτλ.

http://christosgiannopoulos.blogspot.com