Ο Στέλιος Πεπινίδης, Drummer, “ανακρίνεται” απο τη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr
“Βία… τι ωραία λέξη για να περιγράψεις τη σαπίλα του ανθρώπινου είδους.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Γενικά ήμουν από τους τυχερούς που είχαν δουλειά, η οποία δεν έκλεισε λόγω αντικείμενου δραστηριότητας, οπότε δε μπορώ να πω ότι με έχουν καταπιεί και οι 4 τοίχοι. Πρόσφατα όμως μπήκαμε κι εμείς σε καραντίνα γιατί επιβεβαιώθηκε κρούσμα ανάμεσά μας.
Οπότε θα σας πω τι κάνω ουσιαστικά αυτόν τον καιρό που είμαι εντός σπιτιού.
1…Κοιμάμαι όσο περισσότερο μπορώ.
2…Μελετάω τύμπανα. Έχω την τύχη να έχω σπίτι μου ηλεκτρονικά τύμπανα, οπότε μελετάω ανενόχλητος για ώρες.
3…Κάνω τις παραγωγές ήχου και εικόνας για τα βίντεο που ανεβάζω στο youtube, κάτι το οποίο για μένα είναι πολύ δημιουργικό και έχω στόχο κάθε φορά να μαθαίνω και μία παραπάνω λειτουργία στα προγράμματα cubase και davinci που δουλεύω.
4…Κάνω την ηλεκτρονική προώθηση των παραπάνω.
5…Προσπαθώ να μείνω σε επικοινωνία με τον έξω κόσμο και άτομα που έχω να δω πλέον πάνω από χρόνο.
6…Ενίοτε διαβάζω βιβλία για να ξεκολλήσω από τις οθόνες.
7…Μαγειρική και καθάρισμα σπιτιού πλέον είναι σχεδόν καθημερινή ασχολία.
8…Τέλος κάνω κάθε λογής σχέδια για τη στιγμή που θα βγούμε από αυτό.
Η πρώτη καραντίνα για μένα αποτέλεσε μια (αναγκαστική) ευκαιρία για παύση, αναγνωρίζοντας το προσωπικό μου προνόμιο που είμαι υγιής, έχω σπίτι και εισόδημα, μπορώ να πω ότι χρειαζόμουν εκείνη την παύση. Αυτό μου έδωσε το χρόνο να ασχοληθώ περισσότερο με πράγματα που ήταν σημαντικά για μένα αλλά λόγω καθημερινότητας και υποχρεώσεων, έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα. Μάλιστα τότε πίστεψα ότι θα ήταν αρκετά ωφέλιμο να μπαίναμε όλοι για 15-30 μέρες σε καραντίνα ανά χρονικά διαστήματα και να έχουμε την ευκαιρία της παύσης.
Σίγουρα, μετά από 1 χρόνο τέτοιας κατάστασης και κοινωνικής απομόνωσης, τα συναισθήματα μου είναι πλέον μοναξιά, νεύρα, ανησυχία και ορισμένη απελπισία μιας και δεν βλέπω φως στο τούνελ στο άμεσο μέλλον. Από την άλλη, θέλω να παραμένω θετικός και πιστεύω ότι θα βρούμε τους νέους μας ρυθμούς, αργά ή γρήγορα.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Βία… τι ωραία λέξη για να περιγράψεις την σαπίλα του ανθρωπίνου είδους.
Αν κοιτάξουμε την ιστορία, η βία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της, δυστυχώς. Χρησιμοποιείται ως μέσο επιβολής απόψεων, γούστων, δύναμης όταν ο διάλογος δεν βγάζει πλέον νόημα (αν υπάρξει).
Αυτόν τον καιρό υποτίθεται ξαφνιαζόμαστε που ακούμε ότι υπάρχει βία πιο κοντά απ’ ότι νομίζαμε, σε άτομα που υποτίθεται δεν ξέραμε. Δεν εντυπωσιάζομαι, γιατί εγώ, όπως και ο περισσότερος κόσμος, ξέρουμε ή κάπως, κάπου, κάποτε έχουμε ακούσει για την ύπαρξη βίας σε διάφορα πλαίσια. Είμαστε όμως παράλληλα τόσο εξοικειωμένοι με τη βία που δυσκολευόμαστε να την αναγνωρίσουμε, γιατί αυτό επιδέχεται και μία ευθύνη που ο άνθρωπος δυσκολεύεται να λάβει όταν δεν βρίσκεται ο ίδιος στην πυρά.
Ίσως να μην ήξερα τα άτομα συγκεκριμένα αλλά -μπορείτε να με πείτε και καχύποπτο- δεν έχω δει και πολλά άτομα να είναι σε θέσεις ισχύος, με δίψα για εξουσία, γνωστά, με γεμάτες τσέπες και να είναι και τα καλύτερα παιδιά ταυτόχρονα. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι τείνουν να εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι μπορεί να έχουν εξουσία. Λίγες εξαιρέσεις έχω δει, εγώ προσωπικά.
Σχετικά το αν έχω υποστεί βία, φυσικά και έχω υποστεί διάφορες μορφές βίας. Το μόνο ευτύχημα είναι ότι για κάποιον περίεργο λόγο, δεν έχω υποστεί τη σωματική βία. Ακόμα και σαν παιδί άντε να είχα 1-2 συμβάντα τύπου bulling, αλλά ήταν πραγματικά τίποτα. Shout out στον πατέρα μου που με έβαλε σε πολεμικές τέχνες από 4 χρονών, οπότε αυτό πολλές φορές ακόμα και σαν τίτλος ή φήμη ήταν αρκετό ώστε να μην με πλησιάζουν με τέτοιες προθέσεις. Ίσα ίσα συνήθως ήμουν αυτός που έμπαινε στη μέση για να χωρίσει, κόψει το όποιο συμβάν.
Αλλά, στο χώρο εργασίας νομίζω η ψυχολογική βία είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο. Μάλιστα μου έχει τύχει να συμβαίνει καθημερινά σιγά σιγά και συγκαλυμμένα, κι έτσι δεν το είχα καταλάβει αμέσως. Το κατάλαβα όταν συνειδητοποίησα ότι γυρνούσα σπίτι μου χωρίς κανένα ψυχικό και ψυχολογικό απόθεμα, αγχωμένος, νευριασμένος, λες και πάλευα με μια μαύρη τρυπά όλη μέρα. Από τη στιγμή που το εντόπισα και το αναγνώρισα όλο αυτό, άρχισα να χειρίζομαι την κατάσταση και να λαμβάνω δράση απέναντι στην ψυχολογική βία που βίωνα στον εργασιακό μου χώρο. Παρόλο που ο φόβος της απόλυσης είναι πάντα εκεί, θα ήθελα πάρα πολύ όλοι μας να στεκόμασταν απέναντι σε οτιδήποτε παραβιάζει τα προσωπικά όρια και την αξιοπρέπεια στην εργασία. Έτσι μόνο πιστεύω θα αλλάξει το εργασιακό κλίμα και αυτό είναι σίγουρο ότι θα επωφελούσε και τις εταιρείες. Ένας ικανοποιημένος εργαζόμενος, παράγει και ικανοποιητική εργασία.
Σεξουαλική βία, φυσικά και έχω υποστεί. Ένα φεγγάρι, όταν ήμουν πιο μικρός στην προσπάθεια μου να πείσω τον εαυτό μου ότι «αξίζω» με κάποιον τρόπο, πήγα να μπω στον χώρο του modeling. Εκεί έμαθα λοιπόν ότι δεν γίνεται να κάνεις απλά για την δουλειά, προκειμένου να την πάρεις. Ε, δε χρειάστηκε και πολύς χρόνος για να φύγω τρέχοντας και βρίζοντας αυτόν τον χώρο. Θα ήθελα πολύ να δω να αρχίσουν να βγαίνουν και άνδρες που έχουν δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση/κακοποίηση από άλλους άνδρες στον καλλιτεχνικό χώρο. Ξέρω ότι είναι πολλοί, όπως και καταλαβαίνω και τους λόγους που δε βγαίνουν (tip: είναι επειδή φοβούνται την κοινωνική κατακραυγή) .
Η ενδοοικογενειακή βία έχει πολλές μορφές και θεωρώ ότι είναι η πιο δύσκολη. Αν μεγαλώνεις με βία πώς μπορείς να ξεχωρίσεις και να αναγνωρίσεις την βία στην ζωή σου; Υπάρχει η φανερή, τύπου ξύλο, παραμέληση κτλ, και υπάρχει και η μη φανερή, με συμβουλές τύπου «για το καλό σου». Εγώ ευτυχώς ήμουν και είμαι πολύ τυχερός, μεγάλωσα με πολλή αγάπη και υποστήριξη. Αν και φυσικά έχω τις προσωπικές μου δυσκολίες που ίσως να έχουν προκύψει, από τις γεμάτες νοιάξιμο συμβουλές, για το καλό μου.
Για αθλητική βία δεν έχω κάτι να πω, προσωπικά δεν δέχτηκα ποτέ και όπως προείπα, πήγαινα judo και παρόλο που αυτό το άθλημα είναι σωματική πάλη, θα πω ότι εμένα ουσιαστικά με δίδαξε πως να μην είμαι βίαιος και να παλεύω με ευγενή άμιλλα και ήμουν τυχερός που όλοι μου οι προπονητές ήταν παραπάνω από σωστοί σε αυτό.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Δυστυχώς δε μπορώ να πω ότι έχω κάποια συγκεκριμένη γνώμη για το εμβόλιο. Φυσικά, δεν είμαι κατά των εμβολίων, αλλά σε αυτή την περίπτωση με ανησυχεί το πόσο γρήγορα έχει βγει το εμβόλιο και αναρωτιέμαι αν έχει δοκιμαστεί επαρκώς. Επίσης είναι νέου τύπου εμβόλιο, αναρωτιέμαι αν θα ήθελε χρόνια δοκιμών για να δοθεί το ΟΚ. Αυτό με βάζει σε σκέψεις και θα ήθελα να το διερευνήσω περισσότερο μέχρι να φτάσει η σειρά μου.
Δεν σας κρύβω ότι ανησυχώ μήπως το φέρουν με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι αναγκαστικό να το κάνουμε όλοι, προκειμένου να έχουμε «φυσιολογικές ζωές» και δικαιώματα. Οπότε δε ξέρω αν θα μπορέσω να έχω επιλογή τελικά. Μακάρι να έχω άδικο σε όλα τα παραπάνω.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εάν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Φυσικά!!! Την ελευθερία να βγαίνω έξω, να πάω μια βόλτα εντός και εκτός πόλης να βρεθώ με ανθρώπους χωρίς φόβο ότι είναι άρρωστοι ή ότι δεν θα τους κολλήσω εγώ ή ότι δε θα φάω κλήση που κυκλοφορώ.
ΤΑ LIVE ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΔΗΛΏΣΕΙΣ!!!!!!!! Oh god…πόσο μου έχει λείψει να παίξω σε ένα stage με κόσμο… ή να πάω να δω άλλους να παίζουν. Θέλω να στριμωχτώ μέσα σε κόσμο και να μυρίζει ιδρώτα και μπύρα μέχρι και η ψυχή μου (sorry για το ξέσπασμα, αγγίξατε πληγή).
Η μόνη αντιμετώπιση είναι η υπομονή και τα υποκατάστατα που μπορεί κάποιος να θέσει στο κεφάλι του ότι του αρκούνε για να τα βγάλει πέρα. Προσωπικά προσπάθησα να κάνω όσα πράγματα δεν έκανα πριν τον εγκλεισμό.
Ευελπιστώ όλοι μας να βγούμε καλύτεροι άνθρωποι από αυτό.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ένα ξαφνικό τέλος καραντίνας και ότι από αύριο όλοι θα βγούμε έξω και θα τρέχουμε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Βήμα, βήμα θα πάει. Παρόλα αυτά βλέπω ότι η τηλεργασία θα είναι μεγάλο thing στο μέλλον.
Κάποιες επιχειρήσεις επωφελούνται από αυτό το γεγονός γιατί γλιτώνουν πολλά λεφτά από εξοπλισμό, εγκαταστάσεις, χρόνους, μισθούς, μισθώσεις κτλ, οπότε δύσκολο να αφήσουν τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη. Από την άλλη νομίζω ότι είναι σημαντικό πέρα από την τεχνολογική εξέλιξη των επιχειρήσεων, να μην ξεχαστεί ο άνθρωπος μπροστά στο οικονομικό κέρδος.
Σίγουρα θα υπάρξει μια μαζική πρόσληψη ανθρώπινου δυναμικού σε θέσεις εργασίας, αλλά δεδομένου ότι έχουν κλείσει ήδη αρκετές επιχειρήσεις, ο αριθμός δεν θα είναι ίδιος με αυτόν που έφυγε. Πάω στοίχημα ότι αυτή τη στιγμή οι λογιστές των επιχειρήσεων δουλεύουν υπερωρίες για να βρούνε νομικά παραθυράκια και να εξασφαλίσουν μέγιστο κέρδος.
Που μπορούμε να σας βρούμε διαδικτυακά; Στο Youtube ως stelios pepinidis
Στο Instagram ως steliospep
Και στο Facebook ως stelios ppnds
https://www.facebook.com/stelios.pepinidis
