Η Μαίρη Γκαζιάνη, Συγγραφέας, απαντάει στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Η οποιαδήποτε μορφή βίας καταρρακώνει έναν άνθρωπο και χρειάζεται υποστήριξη από το περιβάλλον του προκειμένου να μιλήσει προς τα έξω, άλλως κλείνεται στον εαυτό του και γίνεται ενοχικός από πράξεις που βαραίνουν άλλους.”
Φωτογραφίες: Peter Tamas
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Όταν πριν έναν χρόνο ξεκίνησε, όλο αυτό που βιώνουμε, ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Ο φόβος για τον άγνωστο και ύπουλο εχθρό, μας ανάγκασε να υποταχθούμε σε μια διαφορετική πραγματικότητα. Με το πέρασμα του χρόνου κι εφόσον ο ιός δεν μας έχει εγκαταλείψει, η ψυχολογική κόπωση είναι μεγάλη και η ανάγκη επιστροφής, στην προ covid-19 εποχή, γίνεται επιτακτική. Ο συνεχόμενος εγκλεισμός στο σπίτι προκαλεί αίσθημα έντονης ασφυξίας και δυσφορίας, συνεπώς, είμαστε «υποχρεωμένοι» να αναζητούμε νέους τρόπους για να ξεφεύγουμε από τις δυσάρεστες σκέψεις και να εφευρίσκουμε μεθόδους για να γεμίζουμε τις μπαταρίες αντοχής.
Στην πρώτη καραντίνα, όπου οι αντοχές ήταν υψηλότερες, φρόντισα ν’ αναδυθεί η ανάγκη της δημιουργίας -μέσα σε ελάχιστο χρόνο έγραψα το όγδοο βιβλίο μου- και ασχολήθηκα με την τακτοποίηση αρχείων. Όμως, από τη συνεχιζόμενη κατάσταση αντλούνται αρνητικά συναισθήματα -θυμός, λύπη, απογοήτευση- κι ανυπομονησία για το τέλος της που ελπίζω κι εύχομαι να μην αργήσει.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Το ότι η βία βγαίνει σήμερα έντονα στην επιφάνεια δεν σημαίνει ότι δεν προϋπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Θεωρώ ότι οι εξομολογήσεις των θυμάτων είναι συνταρακτικές και περιέχουν πολύ προσωπικό πόνο καθώς αναβιώνουν καταστάσεις που άφησαν ανεξίτηλο στίγμα στην ψυχή τους. Στηρίζω τα θύματα και απογοητεύομαι από τους θύτες που ποιούν-ήθος αρνητικό. Από την άλλη, με προσωπικό ψυχολογικό κόστος των θυμάτων δίνεται η ευκαιρία να εξυγιανθούν χώροι όπως ο αθλητισμός και το θέατρο, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει η εξυγίανση να φτάσει και σε άλλους χώρους όπου δεν υπάρχει η λάμψη των προβολέων και η δυνατότητα αλλαγής θεατρικής σκηνής και συναδέλφων με τη λήξη μιας παράστασης, αλλά η συνεχής καθημερινή αντιμετώπιση του βιοπορισμού επί πολλά χρόνια στο ίδιο καθεστώς, με αποτέλεσμα το θύμα να υποτάσσεται στη σιωπή. Όταν επιτευχθεί εκκαθάριση και σ’ αυτούς τους χώρους τότε θα πω ότι πραγματικά η κοινωνία προχωρά σε σωστές βάσεις.
Δεν θα αναφερθώ προσωπικά, αλλά, θα σας πω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι και κυρίως οι γυναίκες έχουμε υποστεί ένα είδος βίας σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Η οποιαδήποτε μορφή βίας καταρρακώνει έναν άνθρωπο και χρειάζεται υποστήριξη από το περιβάλλον του προκειμένου να μιλήσει προς τα έξω, άλλως κλείνεται στον εαυτό του και γίνεται ενοχικός από πράξεις που βαραίνουν άλλους.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Την αποτελεσματικότητα του εμβολίου τη γνωρίζουν μόνο οι αρμόδιοι επιστήμονες σύμφωνα με τ’ αποτελέσματα των ερευνών τους. Μη έχοντας αντίστοιχες με τις δικές τους γνώσεις, δεν θα μπορούσα να τους αμφισβητήσω. Όχι μόνο θα εμβολιαστώ αλλά ανυπομονώ να έρθει εκείνη η στιγμή ώστε να επανέλθω στην πρότερη ζωή μου.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εάν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Φυσικά κι έχω στερηθεί όπως όλοι μας. Πρώτα απ΄ όλα την ελευθερία μου, το να ορίζω την καθημερινότητά μου όπως επιθυμώ εγώ κι όχι όπως μου επιτάσσουν οι συνθήκες. Έχω στερηθεί τους αγαπημένους μου ανθρώπους, τις παρέες, τις αγκαλιές, τις εξόδους, την ανεμελιά. Κανένα sms, viber, skype κλπ δεν αντικαθιστά την αγκαλιά, τίποτα δεν αναπληρώνει τη φυσική παρουσία, «θέλει αγκαλιά η αγάπη». «Λίγο ακόμα», επαναλαμβάνω καθημερινά στον εαυτό μου για να παίρνω δύναμη.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Δεν έχω προσωπική εμπειρία τηλεργασίας, συνεπώς, μόνο θεωρητικά θα πω ότι είναι κάτι που δεν θα ήθελα να αναγκαστώ να το υποστώ. Νομίζω ότι ήρθε για να παραμείνει ή, για να το πω αλλιώς, θα συμβεί αυτό που εξυπηρετεί τις εταιρείες, ανεξάρτητα αν βολεύει τον εργαζόμενο ή όχι. Πιστεύω ότι η διαδικασία ετοιμασίας για να πάει κάποιος στην εργασία του, η διαδρομή ως εκεί, η απομάκρυνση από την σπιτική καθημερινότητα για κάποιες ώρες, η επαφή με τους συναδέρφους προσφέρει πολλά περισσότερα από μια ολημερίς καθιστική ζωή μπροστά από μια οθόνη. Με την τηλεργασία ο άνθρωπος χάνει ένα μέρος της κοινωνικότητάς του.
Όσον αφορά την Αναστολή εργασιακών συμβάσεων και μόνο η λέξη αναστολή παραπέμπει σε κάτι αρνητικό.
