Λιλίκα Αρνάκη: “Η Πανδημία-Κρίση ας γίνει η μεγάλη ευκαιρία για να φτάσουμε σε μια συνειδητοποιημένη κοινωνία που στοχάζεται και αυτο-στοχάζεται”

Η Λιλίκα Αρνάκη ζωγράφος – ποιήτρια – χαράκτρια τοποθετείται στο polismagazino.gr

Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν;  Ζούμε κάτι σαν «παράνοια». Λέξεις που χαρακτηρίζουν την περίοδο που βιωνουμε είναι «παύση»,  «πολυοργανική ανεπάρκεια», «μαύρη τρύπα», «κρίση της συλλογικής συνείδησης», «ραγιάδες», «προσαρμογή».

“Τα συναισθήματα είναι θυμός, αγανάκτηση, ανησυχία, φόβος και άγχος, γιατί δεν νιώθω ασφαλής.”

Νιώθω ευγνώμων που ο δημιουργός μου έδωσε το χάρισμα να ζωγραφίζω, άρα δημιουργικά. Πανδημία-Κρίση ας γίνει η μεγάλη ευκαιρία να φτάσουμε σε μία συνειδητοποιημένη κοινωνία μία κοινωνία που στοχάζεται και αυτο-στοχάζεται. Μία κοινωνία στην οποία θα έχουμε μία βασική αρχή επιβίωσης: τη φυσική και ψυχολογική ασφάλεια. 

Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε;  Είμαστε σχεδιασμένοι εκ φύσεως να προσδενόμαστε στους άλλους. Ο εγκλεισμός στο σπίτι και η έλλειψη συναναστροφής επηρέασε την ψυχοσύνθεσή μας και φοβάμαι πως οι ιοί του άγχους του πανικού των καταναγκασμών και της κατάθλιψης, της επιθετικότητας, της ενδοοικογενειακής βίας, της αποξένωσης και της μοναξιάς θα είναι ό,τι το χειρότερο που θα μπορουσε να μας συμβεί…

“Η ψυχική υγεία θα είναι μή αναστρέψιμη και το πιό σημαντικό… χάθηκε το όνειρο από τους νέους.”

Εκφράζομαι με την αγκαλιά. Γεννηθήκαμε να δίνουμε και να παίρνουμε τρυφερότητα.
Μ’ αγαπάς; Θέλω αγκαλιά. Η αγκαλιά είναι θεραπευτική. Χαϊδεύει την ψυχή.
Μην τσιγκουνεύεσαι στις αγκαλιές, αφήνουν την υπογραφή σου.
Γίνε κισσός.
Σκόρπισε το άρωμα της αγάπης του θαυμασμού και της έλξης.
Διδάσκεις και διδάσκεσαι.
Αγκαλιά, αμφίδρομη σχέση.
Δίνω-παίρνω.
Σε οδηγεί στα συναισθήματα αγάπης.
Φωνάζει δυνατά το σ’ αγαπάω και τη συγνώμη.
Αγκαλιά-βλέμμα. Κοκτέιλ δυνατό για να ανέβεις στον έβδομο ουρανό.

Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Διαβάζω πολλά αρνητικά και δεν έχω πειστεί 100%. Οι απόψεις των επιστημόνων διχάζονται. Αν αναγκαστώ θα είμαι από τους τελευταίους.

“ΔΕΝ εμπιστεύομαι τους ειδικούς της χώρας μου.”

Έχω πολλά αναπάντητα ρωτήματα τη στιγμή που θέλουν να μειωθεί ο πληθυσμος της γης γιατι κόπτονται να τον σώσουν και ειδικά τους ηλικιωμένους οι οποίοι δεν ειναι παραγωγικοί; Γιατί η μια δήλωση ακυρώνει την προηγούμενη. Γιατι κατεργηθηκαν τα ιατρικά συνέδρεια;  Νιώθω ως ποντίκι-πειραματόζωο. Μήπως θα πρέπει να καθιερωθεί το μάθημα της ηθικής στα πανεπιστήμια; Και επιτέλους οι δημόσιοι υπάλληλοι να σκεφτούν πως δεν πληρώνονται απο το την εταιρεία ελληνικό κράτος αλλά από τον έλληνα πολίτη.

“Φωτιά και τσεκούρι στους υποταγμένους” Κολοκοτρώνης

Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Θεωρώ πως δύσκολη θα είναι η προσαρμογή. “Ανάγκα και θεοί πείθονται.”  Πλάτων

Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Η δύναμη της εξουσίας δίνει τη δυνατότητα να ελέγχεται η δράση των άλλων μέσω της απειλής ή της χρήσης βίας.

Έχω νιώσει άβολα κι εγώ σε βαθμό που ήθελα να το καταγγείλω δημόσια.”

Ένας από τους λόγους που υπάρχει η κουλτούρα βιασμού και διαιωνίζεται, είναι ότι αντί να λειτουργούμε τιμωρητικά προς το άτομο που διαπράττει ποινικό αδίκημα, το δικαιολογούμε, προβάλλοντας κάποιες ασήμαντες δράσεις που έκανε το θύμα.

“Να απονέμεται η δικαιοσύνη. Άμεση σύλληψη και ποινική δίωξη των βιαστών.”

Επικεντρωνόμαστε, δηλαδή, στο θύμα αντί στο δράστη και ζητούμε τα ρέστα από το θύμα αντί από το δράστη. Αυτό δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο ποινικό αδίκημα. Ο σημαντικότερος λόγος που τα θύματα δεν μιλάνε.