“Εύχομαι το 2021 να είναι μια χρονιά νέου ξεκινήματος, να νικήσουμε τους φόβους μας και να τραβήξουμε μπροστά δυνατά και συντεταγμένα, αποδεικνύοντας ότι είμαστε άξιοι συνεχιστές των πατέρων μας που πριν διακόσια χρόνια δεν κράτησαν τίποτε για τον εαυτό τους, αλλά τα χάρισαν όλα σε εμας για να ζούμε ελεύθεροι.”
Πώς και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Από τα παιδικά μου χρόνια αγάπησα τη ζωγραφική. Ήταν μία διέξοδος για μένα, υπαρξιακή, καθότι η κλήση μου με ωθούσε στις καλές τέχνες. Αρχικά το περιβάλλον μου, δηλαδή το σχολείο, η εκκλησία, οι συναναστροφές μου, μου έδειχναν το δρόμο, μέχρι τη στιγμή που έγινα φοιτητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Η ζωή μου, ο τρόπος σκέψης μου αλλά και όλη μου η νεανικότητα και ζωντάνια, βρήκαν την έκφρασή τους στη ζωγραφική, η οποία μου χάριζε μια άφατη ευτυχία.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Η δουλειά μου χαρακτηρίζεται από έναν τρόπο αντίστασης στην αφομοίωση που κυρίως επικρατεί στις μέρες μας. Δεν ακολούθησα κάποιο κίνημα σουρεαλισμού, εξπρεσιονισμού ή κυβισμού, αλλά παρόλα αυτά δεν τα εξόρισα. Ενυπάρχουν ως γνώση και ως εμπειρία στο έργο μου στρέφοντας το βλέμμα μου στους μεγάλους, ιστορικούς Τιτάνες της ζωγραφικής τέχνης, ανιχνεύοντας τις υψηλού ρίσκου τεχνικές αλλά και αισθητικές εμπειρίες του παρελθόντος, αποκόπτοντας τη θεματολογία από μυθολογίες και ιστορικές διαδρομές, και διεγείροντας τη μνήμη στο βαθμό που προκαλείται στοχασμός.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Η έμπνευσή μου είναι το περιβάλλον που ζω, η πόλη μου, οι φίλοι μου, ο τόπος καταγωγής μου με τα ήθη και έθιμά του, οι αναμνήσεις μου και οι σημερινές ανάγκες της ζωής και της κοινωνίας.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Σαφώς και υπάρχουν πάντα εκείνοι που με επηρεάζουν θετικά όπως για παράδειγμα ποιητές, μουσικοί και ζωγράφοι της Αναγέννησης, φιλοσόφοι και γενικά εκφραστές της αρχαίας τέχνης, βυζαντινοί καλλιτέχνες, καθώς και λαϊκοί της νέας Ελλάδας και μοντέρνοι ακόλουθοι των παγκόσμιων κινημάτων. Όλοι μαζί βάζουν το λιθαράκι τους στη διαμόρφωση της τέχνης μου.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Για εμένα η μεγαλύτερη πρόκληση που έχω θέσει, διανθισμένη ίσως με αρκετές προσθήκες, είναι η τέχνη μου να προσφέρει στο κοινό καλό με στόχο τον άνθρωπο, τον οποίο δεν παραλείπω και ποτέ από τα έργα μου. Θέλω πάντα να τον οδηγήσω σε έναν ποιητικό στοχασμό, ζυμώνοντας και πλάθοντας τη σκέψη του, να του ανοίξω έναν δρόμο που να δίνει νόημα στην ίδια του τη ζωή, όχι απλά σε Άρτους και Θεάματα. Με αυτό τον τρόπο, θέλω ο θεατής να λάβει ένα ασφαλές μέτρο για να μπορέσει να συνειδητοποιήσει στη σωστή κλίμακα και τη δική του θέση στο χάρτη της ζωής.
Πόσο αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Η Ελλάδα για εμένα, σύμφωνα και με τη μεγάλη ιστορική της διαδρομή, θα έπρεπε να είναι ένα παγκόσμιο κέντρο τέχνης, πέραν από το “παγκόσμιο χρηματιστηριο”. Θέλεις οι κλιματικές συνθήκες, ο ήλιος, το διάχυτο φως, το κλίμα, οι ιεροί και μυστικοί της τόποι, συνεχώς τροφοδοτούν το νου και την ψυχή ώστε να μεταρσιώνει και να δημιουργεί. Γι’ αυτό και θα έπρεπε να την καθιστούν ένα κέντρο συνομιλίας ανάμεσα στο παρελθόν το παρόν και μέλλον πολλών πολιτισμών και εθνών, και όχι κέντρο παγκόσμιου απομονωτισμού ή μονομερούς διαλογισμού. Παρόλα αυτά, οι ζωγράφοι στη χώρα μας είναι πολλοί, και οι περισσότεροι είναι καλοί και σπουδαίοι. Και όσο υπάρχουν οι καλλιτέχνες, πάντα θα βρίσκουν τρόπους και διεξόδους διότι η τέχνη είναι τρόπος ζωής που ζυμώνει και πλάθεται με τον απλό κόσμο, φιλτράροντας τα είναι του και τα θέλω του, ανοίγοντας νέους δρόμους στο τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς με άμεσο και αντικειμενικό τρόπο. Η πολιτεία δε, θα έπρεπε να είναι πιο αλληλέγγυος στους καλλιτέχνες και να προωθεί την τέχνη ως φορέα αξιών και όχι για άλλους “υπόγειους” στόχους. Χρέος της είναι να βοηθήσει (στο βαθμό του αυτονόητου) ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, σε αυτούς τους τόσο δύσκολους καιρούς, και όχι να αναμένει καρτερικά να θαφτούν σιγά σιγά στη σκόνη του παρελθόντος.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; “Όσο η ζωή και η σημερινή κατάσταση μας επιτρέπουν, συνεχίζουμε”. Στα σχέδιά μου θα έλεγα ότι είναι μια έκθεση εφ’ όλης της ύλης, δίνοντας όμως νέα εχέγγυα για τα μελλοντικά μου έργα, όχι σε επίπεδο ομαδικής “ραστώνης” αλλά σε ένα ολοκληρωμένο επίπεδο κοινωνικότητας, καθώς σήμερα βιώνουμε μια δύσκολη και πρωτόγνωρη κατάσταση η οποία δεν μας αφήνει απαθείς θεατές. Βρισκόμενος σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, είμαι σε στάδιο συνέχισης του έργου μου ως έκφραση και της δικής μου συμμετοχής στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, με στόχο να βοηθήσω τον σημερινό άνθρωπο που είναι σε απόγνωση και σύγχυση να βρει κάποιες λύσεις στα προβλήματα του, αυτό ο κόσμος το επιθυμεί και το αγκαλιαζει και στη χώρα μας.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Εκφράζω τις θερμες ευχαριστίες μου για τη φιλοξενία στο περιοδικό Polismagazino και εύχομαι το 2021 να είναι πραγματικά μια χρονιά νέου ξεκινήματος, να νικήσουμε τους φόβους μας και να τραβήξουμε μπροστά δυνατά και συντεταγμένα, αποδεικνύοντας ότι είμαστε άξιοι συνεχιστές των πατέρων μας που πριν διακόσια χρόνια δεν κράτησαν τίποτε για τον εαυτό τους, αλλά τα χάρισαν όλα σε μας για να ζούμε ελεύθεροι.
