Ιωάννα Καβαγιάδα: “Πάντοτε γράφω μόνο όταν νιώθω. Γράφω με συναίσθημα και ψυχή”

“Το 2019 “γεννήθηκε” ο φιλανθρωπικός οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα “‘Ανθρωπε Αγάπα”. Ετοιμάζω λοιπόν παράλληλα τρία βιβλία ένα με πεζογραφήματα, ένα παραμύθι και ένα μαγειρικής όπου πάλι τα έσοδα θα διατεθούν για την στήριξη του συγκεκριμένου θεάρεστου έργου.”

Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να γράφετε; Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου με έντονα έως και ξέχειλα θα έλεγα συναισθήματα αγάπης για την Πατρίδα μου, τη Θρησκεία (το Θεό) την οικογένεια και πολλές έκδηλες συγκινήσεις. Έχω υπάρξει ένα πλάσμα τρυφερό και ευσυγκίνητο έτοιμο να υπερασπιστεί κάθε τι ανυπεράσπιστο φιλαλήθη με μεγάλα ερωτηματικά για τη ζωή και τους ανθρώπους που πέρασαν όχι μόνο από την ζωή μου αλλά και τους κοινωνικούς προβληματισμούς που αντιλαμβανόμουν όσο μεγάλωνα. Με λίγα λόγια νοιαζόμουν πάντοτε τον συνάνθρωπο, ένας μεγάλος παρατηρητής του κόσμου έτοιμος ν’ απλώσει το χέρι βοηθείας όπου χρειαστεί γιατί φυσικά ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να τον κάνω καλύτερο, με πολλά όνειρα στην πλάτη και με μια έντονα έμφυτη καλλιτεχνική φύση σε πάρα πολλά που ανακάλυπτα μεγαλώνοντας, ξεκίνησα να γράφω κάπως αργά,
36 χρόνων.

Ποιά λέξη σας εκφράζει ως συγγραφέα; Αγάπη.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν τη συγγραφή; Πάντοτε γράφω μόνο όταν νιώθω. Γράφω με συναίσθημα και ψυχή.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας; Φίλη της αλήθειας, της ελευθερίας και αυτό με θέλει παρορμητική. Ερωμένη της ζωής και αυτό με θέλει εξελίξιμη, άρα εμπνευσμένη. Η δίψα για καλαισθησία τόσο μέσα μου όσο και εξωτερικά με κάνει να γίνομαι χωρίς να θέλω λίγο εγωκεντρική και από επιλογή μοναχική. Πολλές φορές αυτάρκης. Σοβαρή. Με χαμηλό προφίλ μεν
αλλά παράλληλα μια κινούμενη βόμβα όμορφων συναισθημάτων έτοιμη να σκάσει οπουδήποτε, οποτεδήποτε σε οποιονδήποτε. Πολλές φορές αφήνω στην άκρη τον ενήλικα στις σχέσεις μου και βρίσκω εκείνο το αθώο παιδί που λειτουργεί με συναίσθημα, αγάπη. Απρόβλεπτη και ασυγκράτητη.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Με αφορμή την παρουσία της πρώτης μου ποιητικής
συλλογής “Το λευκό μας γέννησε” 07/02/2019, αφιερωμένη στον Άγιο Παρθένιο, Προστάτη Καρκινοπαθών και στην αδελφή μου η οποία απουσιάζει από την ζωή χτυπημένη από λευχαιμία, ομολογώ, είχε μεγάλη ανταπόκριση από τον κόσμο και μόνο θετικά σχόλια για το βιβλίο. Τα έσοδα συγκεντρώθηκαν για φιλανθρωπικό σκοπό και μέσω του πνευματικού μου Πατέρα Αρχιεπισκόπου Παρθενίου του Α’ Π.Ε, είδα να παίρνει σάρκα και οστά αυτό που λέμε “καλή πράξη”. Είδα με τα μάτια μου απόρους να τρώνε, αστέγους μέσα στη νύχτα να τους σκεπάζει στο δρόμο κουβέρτα να τους ζεσταίνει μια σούπα είδα λιγότερο τυχερά παιδάκια
μονογονεϊκών οικογενειών να χαμογελούν. Είδα πως κάποιοι τελικά με προσωπική θυσία και αγώνα, φροντίζουν να γίνει όσο μπορούν καλύτερος αυτός ο κόσμος αφήνοντας το στίγμα της ανιδιοτελής αγάπης τους. Επίσης ήθελα ν’ αναφέρω πως με μεγάλη προσπάθεια του Πνευματικού μου, ορθώνεται η πρώτη στον κόσμο εκκλησία – σπίτι του Αγίου Παρθενίου Προστάτη Καρκινοπαθών, η οποία θ’ αποτελέσει ένα σωτήριο καταφύγιο του πόνου πιστών που έχουν πληγεί από λευχαιμία. Όλες αυτές λοιπόν οι κινήσεις όχι μόνο με άγγιξαν σαν άνθρωπο αλλά μου έδωσαν ένα σπουδαίο κίνητρο, μέσω του ταλέντου της συγγραφής μου που αποτελεί προφορά στον πολιτισμό
να ικανοποιηθεί και ένα μέρος λιγότερο τυχερών ανθρώπων.
Για τους ανθρώπους αυτούς γεννήθηκε το 2019 ο φιλανθρωπικός οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα “‘Ανθρωπε Αγάπα”. Ετοιμάζω λοιπόν παράλληλα τρία βιβλία ένα με πεζογραφήματα,ένα παραμύθι και ένα μαγειρικής όπου πάλι τα έσοδα θα διατεθούν για την στήριξη του συγκεκριμένου θεάρεστου έργου.