Θανάσης Δισλής: “Η υποκριτική αλλά και γενικότερα το θέατρο είναι παράθυρα στη Γνώση και στην Ελευθερία”

“Καλλιτέχνης γεννιέται κάποιος, άλλα από μόνο του αυτό δεν φτάνει. Θέλει σπουδές, θέλει κόπο, θέλει προσπάθεια και γνώσεις.”

Από πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με την τέχνη; Από πάντα είχα μια καλλιτεχνική ανησυχία και παρακολουθώντας μια θεατρική παράσταση με το σχολείο στο ΚΘΒΕ με μάγεψε ο χώρος ο κόσμος η σκηνή, η ιστορία που ταξιδεύει το θεατή σε άλλους κόσμους φανταστικούς παραμυθένιους και σκέφτηκα “αυτό θέλω κάνω!!!” Τελειώνοντας λοιπόν το Λύκειο μπήκα σε μια θεατρική ομάδα αργότερα έδωσα εξετάσεις στην επιτροπή του υπουργείου πολιτισμού όπου πέρασα και ξεκίνησα στη δραματική σχολή Ροντίδη στη Θεσσαλονίκη και έπειτα μετακόμισα στην Αθήνα και συνέχισα τις σπουδές μου στη δραματική σχολή ΒΕΑΚΗ από όπου και αποφοίτησα το 2008.

Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Ο Τζιμ Κάρευ και ο Τομ Χανκς είναι οι αγαπημένοι μου, απο Έλληνες υπάρχουν πολλοί τους οποίους θαυμάζω, αλλά θα σταθώ στο Χρόνη Εξαρχαακο γιατί και τον πιο μικρό ρόλο τον μετέτρεπε σε πρωταγωνιστικό και αυτό είναι μεγάλο πράγμα για έναν καλλιτέχνη.

Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Η λέξη καριέρα για εμένα σημαίνει να μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς, να το εξελίσσεις και να ζεις απο αυτό. Η λέξη επιτυχία είναι να καταφέρεις όλα τα προηγούμενα.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Καλλιτέχνης γεννιέται κάποιος, άλλα από μόνο του αυτό δεν φτάνει, θέλει σπουδές, θέλει κόπο προσπάθεια και γνώσεις. Όλοι πιστεύω πως έχουν κάποιο χάρισμα αρκεί να το καλλιεργήσουν και να το φέρουν στην επιφάνεια όπως τα διαμάντια  που όταν τα επεξεργαστεί κάποιος τα δίνει την άξια και τη λάμψη που τους αρμόζει αλλιώς θα είναι απλά ένα πέτρωμα σαν όλα τα άλλα μέσα στη γη.

Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; “Δημιουργικότητα” είναι μια λέξη που χωρίς αυτήν η τέχνη είναι απλά μια λέξη.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Η έμπνευση θεωρώ ότι έχει να κάνει πιο πολύ με τους ζωγράφους τους ποιητές τους συγγραφείς μουσικούς κλπ είναι αυτοί οι καλλιτέχνες που εμείς από τη δική τους έμπνευση θα πάρουμε το εναρκτήριο λάκτισμα για να προχωρήσουμε το έργο τους, εμείς οι ηθοποιοί είμαστε πιο πολύ ερμηνευτές παίζουμε ομαδικά, το σίγουρο είναι ότι πρέπει να μας εμπνέει ο ρόλος που θα υποδυθούμε έτσι ώστε με μεγαλύτερη διάθεση θα ψάξουμε βαθειά στο χαρακτήρα του για να τον κάνουμε δικό μας και να βρούμε την αλήθεια του.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Ανήσυχο και τελειομανή.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Αυτή τη στιγμή έχω μόνο όνειρα, οι συνθήκες δυστυχώς δεν μας επιτρέπουν να κάνουμε σχέδια, περιμένουμε να ανοίξουν τα θέατρα να ξεκινήσουν οι πρόβες, οι παραστάσεις και να βρεθούμε πάλι στη σκηνή, θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι σε κάποια καλοκαιρινή παραγωγή που θα περιοδεύσει στην Ελλάδα αλλά νομίζω πως είναι νωρίς ακόμα για σχεδία

Αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσετε με μια φράση την υποκριτική αλλά και γενικότερα το θέατρο ποια θα διαλέγατε; Παράθυρο στη γνώση και την Ελευθερία.

Πιστεύετε πως δίνονται ευκαιρίες στους νέους καλλιτέχνες να αναδείξουν το ταλέντο τους ή μήπως υπάρχει μια μόνιμη τάση ανακύκλωσης προσώπων και χαρακτήρων; Οι ευκαιρίες δίνονται και πρέπει να δίνονται σε νέους καλλιτέχνες αλλά όχι με τον ρυθμό που θα έπρεπε. Κάθε χρόνο αποφοιτούν εκατοντάδες παιδιά από τις δραματικές σχολές οι οποίοι δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί στην κυριολεξία και δυστυχώς δεν μπορούν να κάνουν κάτι άλλο. Αυτό πρέπει να το επιληφθεί η πολιτεία και να υποχρεώσει τους θιάσους σε σύναψη συλλογικής σύμβασης ώστε όλοι να εργάζονται με αξιοπρέπεια. Όσο για την ανακύκλωση προσώπων έχει αρχίσει πια και αλλάζει το κλίμα. Έρχονται νέα πρόσωπα που σε συνδυασμό με την εμπειρία των παλαιότερων γίνονται υπέροχα πράγματα.

Στο θέατρο που σας βρίσκουμε; Αυτή τη στιγμή λόγω των καταστάσεων δεν είμαι κάπου Θεατρικά. Ελπίζω στο μέλλον τηλεοπτικά όμως θα τα πούμε από τη συχνότητα του mega σε ένα guest στη σειρά Έξαψη της Τίνας Καμπυση και σκηνοθεσία Βασίλη Τσελεμεγκου.

Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους αναγνώστες του polismagazino; Κοιτάμε μπροστά προχωράμε με αισιοδοξία. Τα καλύτερα έρχονται…