Γιώργος Πάχος: Η «μουσική» έχει πολλές δυνάμεις. Όσο τις γνωρίζουμε και εξοικειωνόμαστε με αυτές τόσο πιο δυνατοί άνθρωποι γινόμαστε…

“Θαυμάζω τους καλλιτέχνες και τους μουσικούς που μέσα στα χρόνια έχουν αφήσει το δικό τους «στίγμα» και «ύφος». Όλους εκείνους που μέσα στα χρόνια με «κέρδισαν» με τη στάση ζωής τους, εμπνέοντας και διδάσκοντας τόσο εμένα όσο και όλο το κοινωνικό σύνολο”

Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Γενικότερα, ως παιδί από την οικογένειά μου είχα αρκετές μουσικές επιρροές και διάφορα ακούσματα. Τα τραγούδια αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητάς μας. Στο αυτοκίνητο, στη βόλτα, στο σπίτι πάντα υπήρχε μουσική. Οπότε όπως καταλαβαίνετε οι «μουσικές αναμνήσεις» μου είναι αρκετές. Αν ξεχωρίζω κάποια από αυτές, είναι η γλυκιά εικόνα, που τραγουδούσαμε και χόρευα την «Τζαμάικα» του Μάνου Λοΐζου και του Λευτέρη Παπαδόπουλου, με τους δικούς μου. Μην ρωτήσεις πώς τη χόρευα, απλά ήμουν χαρούμενος.

Ποιον καλλιτέχνη θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Λοιπόν, θαυμάζω όλους εκείνους τους καλλιτέχνες και τους μουσικούς που μέσα στα χρόνια έχουν αφήσει το δικό τους «στίγμα» και «ύφος». Όλους εκείνους που κράτησαν μια σταθερή πορεία, “πολεμώντας” για τις απόψεις τους και διατηρώντας την ταυτότητα και το στυλ τους, σε όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Επίσης θαυμάζω, εκείνους που μέσα στα χρόνια με «κέρδισαν» με τη στάση ζωής τους, εμπνέοντας και διδάσκοντας τόσο εμένα όσο και όλο το κοινωνικό σύνολο. Μου έρχονται αρκετοί στο μυαλό…

Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ξεκίνησα από πολύ μικρός να ασχολούμαι με τη μουσική και συγκεκριμένα με το αρμόνιο. Τις πρώτες νότες, μου τις έμαθε ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος ο οποίος δεν ζει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ίσως είναι και η αιτία που ασχολήθηκα στην συνέχεια της ζωής μου με τη μουσική. Κάπου στο τέλος του Δημοτικού σταμάτησα με το αρμόνιο και τελικά στην Τρίτη Γυμνασίου είπα στον πατέρα μου ότι θέλω να μάθω κιθάρα. Με συνοπτικές διαδικασίες μου έκανε δώρο την πρώτη μου κιθάρα, ενώ στο λύκειο μου έκανε δώρο τη δεύτερη με την οποία πορεύομαι ως και τώρα. Έπαιξα και λίγο μπάσο, δεν με πολύ ήθελε, αν και στην ανάγκη βαράω καμία νότα. Ξεκίνησα και τα μαθήματα φωνητικής και έπειτα, στα φοιτητικά μου χρόνια μαζί με τον Ματθαίο, τον Μάνο και τον Νίκο, κάναμε τα πρώτα μας σχήματα και ξεκινήσαμε εμφανίσεις που συνεχίζουμε μέχρι και σήμερα παρέα. Κάποια στιγμή ήρθαν και συνεργασίες με γνωστούς καλλιτέχνες, συμμετοχές σε πολιτιστικά δρώμενα, συναυλίες σε γνωστές σκηνές και δημοτικά θέατρα αλλά και ορισμένες εμφανίσεις στην επαρχία. Το 2019 γνωρίζω μέσα από τον πολλά χρόνια φίλο μου και συνεργάτη Tommy D’Acquisto τον Δημήτρη Λιόλιο με τον οποίο δημιουργήσαμε μια δυνατή φιλία. Συμμετείχα στην μουσικοθεατρική του παράσταση «Αγάπησε και λίγο εσένα», που αποτέλεσε μια τεράστια εμπειρία για εμένα καθώς συναναστράφηκα με πολύ σπουδαίους μουσικούς και απέκτησα πολλές γνώσεις και εικόνες. Στη συνέχεια με τον Δημήτρη κάναμε παρέα τη «Μάσκα», το πρώτο μου τραγούδι. Έγραψα τους στίχους και τη μουσική και ο Δημήτρης ανέλαβε την ενορχήστρωση, την παραγωγή, τη Μίξη, το Mastering και την καλλιτεχνική επιμέλεια του clip. Με συγκίνησε, πόνεσε το τραγούδι σαν να είναι δικό του και πραγματικά τον ευχαριστώ για όλα. Τη μέρα που καθόμασταν παρέα στο στούντιο και μου λέει «Γιωργάρα μου, έτοιμο», δεν ήξερα τι να κάνω από τη χαρά μου, μια τον αγκάλιαζα μια περπατούσα πάνω- κάτω…Αυτά περιληπτικά μέχρι σήμερα και τώρα περιμένουμε λίγο για τις εξελίξεις της επικαιρότητας ώστε να δούμε τα επόμενα βήματα…

Δυο λόγια για το πρώτο σου τραγούδι; «Μάσκα» λέγεται όπως σας είπα. Για την αποφυγή των παρεξηγήσεων το τραγούδι δεν αναφέρεται στη μάσκα για τον covid. Γράφτηκε το καλοκαίρι του 2019 και «μπήκε» στο στούντιο πριν μάθουμε για την ύπαρξη του ιού. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στο προσωπείο, στο αντικείμενο δηλαδή που κρύβει την πραγματική μας έκφραση, τον μορφασμό μας άρα και το συναίσθημά μας. Ο αγαπημένος μου στίχος είναι το: «αν δεν πιστέψεις σε εσένα ποτέ σου δεν θα λυτρωθείς», κάτι που νομίζω πως χρειάζεται να κάνουμε λιγάκι όλοι για να προχωρήσουμε. Στίχους- μουσική τα έγραψα εγώ. Την ενορχήστρωση, την παραγωγή, τη Μίξη, το Mastering και την καλλιτεχνική επιμέλεια του clip ο Δημήτρης Λιόλιος. Να πω κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στα κορίτσια, την Παναγιώτα Μπιρμπάκου και την Άννα Σαράντη που συμμετείχαν.

Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Δεν ξέρω, ειλικρινά. Έχω παρατηρήσει ότι ορισμένα παιδιά που συμμετέχουν κερδίζουν κάτι έστω και για ένα μικρό διάστημα και κάποια άλλα δεν κερδίζουν τίποτα.

Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Εάν ξεκινήσω να αναφέρω ονόματα νομίζω δε θα σταματήσω ποτέ.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Δεν χρειάζεται απλά. Είναι απαραίτητη. Δεν είναι ανάγκη να μάθει κανείς να παίζει κάποιο μουσικό όργανο ή να τραγουδάει, όμως η «μουσική» με την ευρεία έννοια της ανήκει στο πολιτισμικό κεφάλαιο του κάθε λαού. Ένα τραγούδι και γενικότερα η μουσική μπορεί να σου μάθει κάτι, να σου κρατήσει συντροφιά, να σε χαλαρώσει, να σε παρηγορήσει, να σου φτιάξει τη διάθεση ή ακόμα και να στη χαλάσει. Έχει πολλές δυνάμεις. Όσο τις γνωρίζουμε και εξοικειωνόμαστε με αυτές τόσο πιο δυνατοί άνθρωποι γινόμαστε. Αυτό πιστεύω.

Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Βέβαια. Η Ελλάδα έχει «βγάλει» πολλούς σπουδαίους μουσικούς μέσα στα χρόνια και συνεχίζει να «βγάζει» με τους ίδιους ρυθμούς. Άλλοι είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό κι άλλοι όχι…

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Θέλω να βγάλω σίγουρα κάποια τραγούδια και να καταφέρω να κάνω έναν δίσκο. Σιγά σιγά όμως, όλα αυτά χρειάζονται υπομονή κι επιμονή. Επίσης, θα ήθελα να κάνω ξανά live τόσο στην Αθήνα όσο και στην Επαρχία. Όμως δυστυχώς αυτό δεν εξαρτάται από εμένα.

Σύντομο Βιογραφικό.
Ο Γιώργος Πάχος, γεννημένος και μεγαλωμένος στον Πειραιά, με ρίζες από την Κατερίνη, Κοινωνικός Λειτουργός στο επάγγελμα, ασχολείται από μικρή ηλικία με τη μουσική, όχι όμως εντατικά και με ροή. Ο πατέρας του, του κάνει δώρο τις πρώτες του κιθάρες στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.

Στα πρώτα φοιτητικά χρόνια αρχίζει να εμφανίζεται σε μικρά μπαρ και σε μουσικές σκηνές.

Το τελευταίο διάστημα, έχει μοιραστεί τη σκηνή με καταξιωμένους καλλιτέχνες (Δημήτρης Λιόλιος, Στέργιος Νταουσανάκης, Μάρω Μαρκέλλου, Σοφία Βόσσου κα), υπήρξε μέλος της χορωδίας της Μιρέλας Πάχου “Note allegre”, συμμετείχε σε βραδιές πολιτισμού, εμφανίστηκε σε δημοτικά θέατρα καθώς και έλαβε μέρος στη μουσικοθεατρική παράσταση «Αγάπησε και λίγο εσένα» του Δημήτρη Λιόλιου.

Η συμμετοχή του αυτή δημιούργησε μια δυνατή φιλία με αποτέλεσμα να βρεθούν οι δύο τους – Δημήτρης και Γιώργος- στο στούντιο και να συνεργάζονται για την «Μάσκα», το πρώτο του τραγούδι.

Οι στίχοι και η μουσική είναι του Γιώργου Πάχου ενώ η ενορχήστρωση, η παραγωγή και η καλλιτεχνική επιμέλεια του clip του Δημήτρη Λιόλιου.