Γεωργία Τρούλη: “Η Κρήτη είναι για εμένα ο τόπος καταγωγής και το εντύπωμά της είναι πάντα πύρινη φλόγα στη ζωή μου”

ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ: Σύλληψη διοργάνωση & επιμέλεια από την εικαστικό Χρύσα Μπαρζόκα η οποία έχει επιλέξει εξαιρετικούς καλλιτέχνες στην ομάδα και θα παρουσιάσουν έργα που δημιούργησαν με έμπνευση κυρίως τη ζωή και το έργο του τεράστιου Νίκου Καζαντζάκη.

Συμμετέχετε στο Capsis Astoria hotel στην Κρήτη. Θα θέλατε να μας πείτε ένα απόφθεγμα του Ποιητή, Συγγραφέα, Φιλόσοφου, Στοχαστή, από το οποίο εμπνεύστηκατε; Με χαρά συμμετέχω στην συγκεκριμένη έκθεση αφενός γιατί αγαπώ την ενέργεια που αποπνέει η ομάδα της Επίμονης Τέχνης και η Χρύσα Μπαρτζώκα και αφετέρου γιατί η Κρήτη είναι για μένα ο τόπος καταγωγής και το εντύπωμά της είναι πάντα πύρινη φλόγα στη ζωή μου. Συμμετέχω με ένα έργο minimal. O Καζαντζάκης υπήρξε για μένα ένα ορόσημο στην εφηβεία μου και η σκέψη του και η φιλοσοφία του συνέχισε να με συντροφεύει στη ζωή μου μέχρι τώρα, παρόλο που τα διαβάσματά μου μετέπειτα με πήγαν σε διαφορετικά μονοπάτια. Ο Καζαντζάκης αποτελεί για μένα το πρωτογενές υλικό και το εναρκτήριο λάκτισμα για την ενασχόληση μου με τη λογοτεχνία αλλά κυρίως για την φιλοσοφία ζωής.
Όταν ήμουν γύρω στα δεκατρία δεκατέσσερα ο πατέρας μου, Κρητικός γαρ, μου πρότεινε να αρχίσω να διαβάζω τα βιβλία του Καζαντζάκη που υπήρχαν στη βιβλιοθήκη του σπιτιού μας. Είχε όλη την εργογραφία του και πλέον αυτά τα βιβλία βρίσκονται στη δική μου βιβλιοθήκη. Ο πατέρας μου παρόλο που ήταν ένας άνθρωπος με απολυτήριο Γυμνασίου, ένας άνθρωπος γεμάτος αντιφάσεις, τόσος γη και τόσος πνεύμα, τόσο συντηρητικός και τόσο ελεύθερος συνάμα, είχε πάντα τη θέληση να μελετήσει ό,τι τον ενδιέφερε και ό,τι είχε να κάνει με την ευρύτερη φιλοσοφία ζωής και δράσης.
Συνεπώς, οφείλω στον πατέρα μου πρωτίστως, την αγάπη μου για τον Καζαντζάκη. Θυμάμαι ότι ως έφηβη είχα στο δωμάτιό μου μαζί με αφίσες από συγκροτήματα, αποφθέγματα από Καζαντζάκη κολλημένα στο πίσω μέρος της πόρτας του δωματίου μου.
Παραθέτω εδώ από μνήμης ένα απόσπασμα που είχα και ίσως δεν το αποδίδω τώρα με ακρίβεια, αλλά δεν πειράζει: ‘’Οπου να ναι ο θάνατος έρχεται. Πριν να ρθει ας χαρούμε τόσο έντονα την εφήμερη τούτη ζωή, ας μετουσιώσουμε τόση πολλή, όση ύλη μπορούμε σε πνεύμα, ώστε όταν θα ρθει, να μην βρει τίποτα να μας πάρει’’. Θυμάμαι επίσης πως στην Β Γυμνασίου είχα παρουσιάσει στο σχολείο, μετά από διακοπές Χριστουγέννων όπου μας είχε ζητηθεί να κάνουμε εργασία για κάποιο εξωσχολικό βιβλίο που θα είχαμε διαβάσει,το ‘Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά’, βιβλίο πολύ πολύ αγαπημένο μου. Στον Καζαντζακη η αίσθηση του πνεύματος, της γνήσιας σύνδεσης με το θείο, της ελευθερίας, της απλότητας και της αίσθησης της ευθύνης και του προσωπικού χρέους απέναντι στην ανθρωπότητα είναι έντονη, συμπαγής διάφανη.

Πιο κάτω είναι κάποια αποφθέγματα του Καζαντζάκη που διαχρονικά με συγκινούν:
‘’Φτάσε όπου δεν μπορείς’
‘Σα δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δε βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει’
‘Η στερνή, η πιο ιερή μορφή θεωρίας, είναι η πράξη’
’Ένιωθα βαθιά πως το ανώτατο που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος δεν είναι η Γνώση, μήτε η Αρετή, μήτε η Καλοσύνη, μήτε η Νίκη μα κάτι άλλο πιο αψηλό, πιο ηρωικό , πιο απελπισμένο: To Δέος, ο ιερός Τρόμος.

Η Κρήτη είναι ένα από τα πιο όμορφα νησιά του πλανήτη, θα το επιλέγατε κάποα στιγμή ως τόπο διαμονής σας ή ως τόπο έμπνευσής σας; Η Κρήτη είναι όντως πανέμορφη. Είναι ιερός τόπος με πολλή ιστορία και παράδοση. Οι Κρήτες είναι άνθρωποι με έντονη ιδιοσυγκρασία, ιδιαίτερη, συναισθήματα και θυμικό που απλώνονται σαν βεντάλια, πολλή αγάπη και οι παλαιότερες, κυρίως, γενιές είχαν δικούς τους άγραφους νόμους ηθικής και υψηλά ιδανικά. Η Κρήτη σαν φυσικό τοπίο είναι ένας τόπος ευλογημένος. Τον επιλέγω σαν τόπο έμπνευσης ούτως η άλλως ασυνείδητα και συνειδητά, νιώθω τη συνέχεια μιας προγονικής σύνδεσης στη μουσική, στην ορμή στην απόφαση για δράση, σε κάποια σημεία στη φιλοσοφία ζωής. Ίσως κάποια στιγμή, στο απώτερο μέλλον θα μπορούσα να με φανταστώ να μένω εκεί.