Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Ζωγραφίζω από τότε που µε βοηθά η µνήµη µου να θυµηθώ…ίσως και πριν να περπατήσω…
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος γεννιέται καλλιτέχνης…µε την πάροδο των χρόνων και το φόβο της κριτικής “χάνεται στην καθηµερινότητα του” και στην ανελευθερία του…δεν είναι τυχαίο που τα µικρά παιδιά ζωγραφίζουν τόσο δυναµικά και υπέροχα, το κάνουν επειδή δεν φοβούνται να εκτεθούν.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Η χαρά της ζωής . Είναι βέβαια περισσότερο από µια λέξη, µα εµπεριέχει ό,τι θέλω να σβήσω απ αυτόν τον πλανήτη. ∆εν µε ενδιαφέρει να ζωγραφίσω την ασχήµια του…τη ζω. Θέλω να ζωγραφίζω ό,τι µπορεί να δώσει έστω κι ένα µικρό χαµόγελο στο θεατή.
Νοιώθετε την «έµπνευση» πριν δηµιουργήσετε;
Νοµίζω ότι η “έµπνευση” είναι ζωτικό στοιχείο του κάθε καλλιτέχνη κι εγώ συνήθως “αναπνέω” µε αυτήν. Παρ’ όλο που δεν εµπνέοµαι απ ό,τι βλέπω, αλλά απ ό,τι αισθάνοµαι ή ονειρεύοµαι. Τα πάντα στη φύση, δέντρα, θάλασσα, ήλιος, λουλούδια…έχουν µέσα τους ανθρώπινα χαρακτηριστικά, µπορούν να ερωτεύονται, να πονούν, να µας δείχνουν το απλό και όµορφο νόηµα της ζωής.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Θα µε χαρακτήριζα έναν “µοναχικό στο όνειρο” καλλιτέχνη, τόσο που ακόµα κι αν δω κάτι και µε εµπνεύσει θα πρέπει να το “σβήσω” απ τη µνήµη µου για να το κάµω δικό µου και να το ζωγραφίσω όπως εγώ το φαντάστηκα…’Έτσι µπορεί να δω ένα κύµα κι αυτό στην ψυχή µου να µεταφραστεί σαν η προσπάθεια µιας γοργόνας να βγει στη στεριά…Αυτό θα ζωγραφίσω.
Εν τέλει πιστεύω ότι η τέχνη είναι το περιττό, αλλά και συνάµα τόσο αναγκαίο, που µας ξεχωρίζει από τα άλλα ζώα του πλανήτη. Το αντιστάθµισµα και η φυγή από την πραγµατικότητα….και αυτό το τελευταίο πολλές φορές πρέπει να το ελέγχω και ν αφήνω πετρούλες στο δρόµο, µη ξεχαστώ, να βρω να γυρίσω…
Ποια είναι τα µελλοντικά σας σχέδια;
Έχω φύγει πριν 3 χρόνια απ την πρωτεύουσα, έχοντας δουλέψει µια ζωή για την επιβίωση σε κάτι που δεν είχε σχέση µε τα όνειρά µου και µε κούρασε.
Τώρα έχω “πάρει τα βουνά και τα όρη” για να µπορέσω να γαληνέψω και να σταθεροποιήσω τα χέρια και την ψυχή µου. Οπότε θά θελα κάποια στιγµή να επιστρέψω κάνοντας µια έκθεση µε ό,τι µου πρόσφερε αυτή η “εκδροµή της ψυχής”.
Βιογραφικό.
Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε στη Νοµική αλλά ανακάλυπτε τον εαυτό της µέσα στα χρώµατα και τα σχέδια.
Η ζωγραφική ήταν συνεχώς µια ζωτική της δραστηριότητα. Πλησίαζε την αγάπη της για το σχέδιο και το χρώµα αργά µε τη σπουδή των δυνατοτήτων της έκφρασης σε µια σειρά από διαφορετικά µεταξύ τους υλικά. Τα Τελευταία χρόνια αφιερώνει το πάθος της σε εκείνο που ένιωθε µέρος του εαυτού της, τη ζωγραφική.
Έχοντας δημιουργήσει ένα καθαρά προσωπικό και πλήρως αναγνωρίσιμο μοτίβο, μας καλεί μέσα από τα έργα της να χαρούμε και να παρασυρθούμε από τη μαγεία των χρωμάτων. Παρόλο που οι χρωματικές της επιλογές έχουν επιρροές από το φωβισμό οι γραμμές της είναι πιο αδρές και οι γυναικείες φιγούρες της Αθηνάς μοιάζουν να ξεπηδούν μέσα από παλιές φωτογραφίες, ρομαντικές λιθογραφίες και λαϊκές φυλλάδες του 19ου αιώνα με ιστορίες για μεγάλους έρωτες και νεράιδες.
Έχει πραγµατοποιήσει αρκετές ατοµικές εκθέσεις και έχει συµµετάσχει σε πολλές οµαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
