“…Βρίσκομαι σε διαδικασία δημιουργίας μιας νέας σειράς ζωγραφικών συνθέσεων τα οποία αφορούν καθημερινές εσωτερικές σκηνές που αποκαλύπτονται μέσα από τη χειρονομιακή αυτόματη γραφή, δίχως προσχέδιο.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Δέκα χρόνια περίπου πριν όταν οι συνθήκες της ζωή μου επέβαλλαν δύσκολες αποφάσεις και ριζικές αλλαγές, βρήκα τον εαυτό μου στα σκοτεινά με ένα κερί ένα μολύβι και ενα χαρτί. Όταν λίγες μέρες αργότερα πήρα το πρώτο μου τελάρο και λίγα χρώματα ένιωσα αυτό που λέμε Κάλεσμα. Ένα απόλυτο συναίσθημα που με συνοδεύει εώς και σήμερα.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Έχω ασχοληθεί, ερευνήσει και αποτυπώσει με ποικίλες τεχνικές τη ζωγραφική εικόνα καθώς με ενδιαφέρει η εικαστική τέχνη στο σύνολο της. Η βάση μου όμως είναι πάντα μία, αυτή που αισθάνομαι πως μου δίνει μεγαλύτερη ελευθερία δράσης. Αν πρέπει να ορίσω σε ποιο καλλιτεχνικό κίνημα ανήκουν τα έργα, θα ήταν αυτό του αφηρημένου εξπρεσιονισμού χωρίς αυτό να σημαίνει πως αποκλείονται στοιχεία κι άλλων ρευμάτων.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Μπορώ και αντλώ έμπνευση από το κάθετι. Μια καλή κουβέντα ή οχι και τόσο καλή, μία μυρωδιά, ένα βίωμα, ένα φιλί. Ερεθίσματα εξωτερικά ανεξαρτήτου μεγέθους. Ο αθέατος κόσμος επίσης και κυρίως η αγωνία της τήρησης της αυθεντικότητας του εγώ, αποτελεί κινητήριος δύναμη.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Η εφευρετικότητα του Pollock, η αφαίρεση του Kandinsky, το ύφος του Rothko, η μαρτυρία του Malevich, το πνεύμα του Picasso, η εργατικότητα του Van Gogh και το φως του Monet αποτελούν για μένα οδηγό σταδιοδρομίας. Το έργο του Τέτση επίσης με έχει επηρεάσει βαθιά και ανατρέχω συχνά στο παιχνίδισμα των χρωμάτων του και αναθαρρώ.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Στη δημιουργία μίας νέας υποδειγματικής νόρμας βρίσκεται η πρόκληση. Μία ζωγραφική πραγματικότητα βασισμένη στη καινοτομία που ερεθίζει την όραση, το νου και το εσώτερο αίσθημα στον ίδιο βαθμό. Η συνύπαρξη της ιδέας, του τοπίου και του πορτρέτου με έναν τρόπο ενοποιητικό και συνάμα αναγνωρίσιμο.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Στην Ελλάδα καλλιτεχνικές δράσεις γίνονται, χώροι προσφέρονται, εικαστικές εκθέσεις, χάπενινγκς, εγκαταστάσεις, μνημεία, graffiti, όλα αυτά υπάρχουν. Όταν όμως το εικαστικό λεξιλόγιο φιλτράρεται μέσα από τη κρίση της σχέσης μεταξύ του πρωτότυπου ή κοινώς αποδεκτού, ο ρόλος που η τέχνη ουσιαστικά καλείται να παίξει είναι αυτός της κοινωνικής ζύμωσης μέσω της επίμονης αισθητικής επικοινωνίας και ευαισθητοποίησης.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Βρίσκομαι σε διαδικασία δημιουργίας μιας νέας σειράς ζωγραφικών συνθέσεων τα οποία αφορούν καθημερινές εσωτερικές σκηνές που αποκαλύπτονται μέσα από τη χειρονομιακή αυτόματη γραφή, δίχως προσχέδιο. Με το πέρασμα της δύσκολης περιόδου που όλοι δυανύουμε και την ολοκλήρωση των έργων η ατομική έκθεση είναι ο στόχος.
