Πέρασαν κιόλας 17 χρόνια απ’ όταν έκανε την εμφάνιση της στην μεγάλη οθόνη η δεσποινίς Αμελί. Η ξεχωριστή ηρωίδα του Jean-Piere Jeunet αναμφίβολα λατρεύτηκε όσο λίγες και επηρέασε τα μέγιστα την εξέλιξη του γαλλικού σινεμά. Μπορεί ο Jean-Luc Godard και η Nouvelle Vague να έκαναν το σινεμά τέχνη, ο Jeunet και η Αμελί ωστόσο κατάφεραν να του προσθέσουν μια πολύχρωμη μαγική αστερόσκονη που παρασύρει τον θεατή στον πλανήτη της φαντασίας.
Αυτό που παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον εντούτοις, είναι το κινηματογραφικό ύφος που ακολούθησε ο Γάλλος δημιουργός. Τα σουρεαλιστικά άλματα, οι αισθαντικές κινήσεις της κάμερας και η ανεπανάληπτη μουσική που συμπληρώνει την αφήγηση κι αποτελεί ερμηνευτικό μέσο, όλα μαζί δεμένα και μονταρισμένα τόσο αριστοτεχνικά. Ας μην λησμονούμε όμως την παραμυθένια Αμελί Πουλέν και τον τρόπο με τον οποίο κινούνταν αέρινα στον χώρο σαν άλλη μπαλαρίνα επί σκηνής. Βαθιά λάγνο και αισθησιακά ρομαντικό, το βλέμμα της Audrey Tautou εγείρει τις αισθήσεις κάθε φορά που συναντά την κάμερα.
Αναμφίβολα πρόκειται για έναν ολότελα καινούριο, θεαματικά στυλιζαρισμένο και παράφορα ερωτεύσιμο φιλμικό κόσμο. Μια σαγήνη στης οποίας τα δίχτυα, αναπόφευκτα και μοιραία, οδηγείται ο θεατής μέσα από συνεχή και πολύχρωμα σκηνοθετικά τεχνάσματα των οποίων δεν φείδεται ο λαμπρός δημιουργός.
Η εικαστική ποιότητα και η τελειομανία της κινηματογράφησης του Jean-Piere Jeunet αποφέρουν, πιο αβίαστα από ποτέ στην ιστορία του σινεμά, 122 λεπτά οπτικής ηδονής. Η πανέμορφη φωτογραφία του Bruno Delbonnel μοιάζει βγαλμένη από το πολυπρόσωπο σύμπαν του Steve McCurry, την ώρα που ο Yann Tiersen μεγαλουργεί στο πεντάγραμμο και παραδίδει ένα εμπνευσμένο και διαχρονικό βαλς που δεν πρόκειται να ξεθωριάσει ποτέ.
Η “Amelie” είναι εκείνη ακριβώς η εκστατική, ατμοσφαιρική, στυλιζαρισμένη ταινία που θα κοσμεί, εσαεί, το Γαλλικό σινεμά σαν πολύχρωμο και υπέρλαμπρο στολίδι σε μια κινηματογραφική βιτρίνα που χαίρει τόσων πολλών φιλμικών κοσμημάτων. Ανάμεσα σε αυτά του Godard και της παρέας του λοιπόν, δεν θα έχει τίποτα να ζηλέψει η Amelie Poulain.
Δείτε παρακάτω το βίντεο που μαρτυρά πως τίποτα από όλα όσα απολαύσατε στην μεγάλη οθόνη δεν ήταν τυχαίο στον φιλμικό γαλαξία της “Amelie”. Εκεί όπου το κέντρο της προσοχής του θεατή σχεδόν ταυτίζεται με το κέντρο του φακού της κάμερας, και σας απελευθερώνει, πριν καν το καταλάβετε, στα άδυτα ενός φανταστικού κινηματογραφικού διαστήματος.
