Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση;
Νομίζω ότι ήμουν περίπου 5 ετών… και σχετιζόταν με κάποια Ρεμπέτικα τραγούδια, όπως τα «Και γιατί δεν μας το λες», «Από κάτω από τις ντομάτες», «Τα παιδιά της γειτονιάς σου» κ.ά. σε παλιές εκτελέσεις από κάποιους δίσκους βινυλίου του πατέρα μου που αφορούσαν το Ρεμπέτικο της Αμερικής. Ωστόσο έχω έντονα χαραγμένο και το άκουσμα από τον «Εφιάλτη της Περσεφόνης» του Μάνου Χατζιδάκι.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής;
Με οποιονδήποτε -επώνυμο ή μη- που διαθέτει φλόγα και θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε μουσικά τις απόψεις μας στη βάση μιας κοινής αισθητικής πέρα από φολκλορισμούς, μουσικές ιδεοληψίες και ρηχές εμπορικές προσεγγίσεις.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές;
Δεν μπορώ να περιγράψω αναλυτικά τα γεγονότα, αλλά πρόκειται για μια πορεία που στηρίζεται στη συνεχή απόκτηση γνώσης μέσα από μουσικές σπουδές και καλλιτεχνικές εμφανίσεις. Έχω μελετήσει και εξακολουθώ να μελετώ θεωρία της «Δυτικής» κλασικής μουσικής, μακάμ συνθέσεις από το ρεπερτόριο της Οθωμανικής αυλικής και λαϊκής μουσικής, αλλά βεβαίως και από την ελληνική αστική και μη μουσική παράδοση, όπως Ρεμπέτικα, Δημοτικά, στυλ Χατζιδάκι, Θεοδωράκη κ.ά. Επίσης, μέσα από τη δημιουργία και τη συμμετοχή μου σε μουσικά σχήματα διαφόρων στυλ –από ρεμπέτικου κυρίως, αλλά ως και κλασικής μουσικής– έχω επιμεληθεί ποικίλα αφιερώματα, που πάντα φέρουν ως ζητούμενο την αισθητική και τη μουσική έκφραση σε ένα πνεύμα συνεχούς ξεπεράσματος του εαυτού μου…
Τα τελευταία 3 χρόνια είμαι υπεύθυνος της «Ορχήστρας Αστικής Λαϊκής Μουσικής» της Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών, έχοντας την καλλιτεχνική επιμέλεια, την ενορχήστρωση των κομματιών, αλλά και τη διδασκαλία αυτών στα μέλη της, τα οποία διαθέτουν μουσικά όργανα που ποικίλουν: πνευστά, έγχορδα, κρουστά, πιάνο. Πρόκειται για ένα ιδιάζον εγχείρημα λόγω της συνύπαρξης οργάνων διαφορετικής φύσεως που δεν είθισται να συναντιούνται στη συγκεκριμένη μουσική, αλλά και λόγω της ενορχήστρωσης, η οποία, ενώ κινείται με σεβασμό –και χωρίς εμμονή– στο πλαίσιο του παλαιού ύφους, προσεγγίζεται μέσα από νέες οπτικές, που τελικώς διαμορφώνουν μια πιο σύγχρονη μουσική θεώρηση.
Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης, θα μπορούσα να αναφερθώ σε κάποια αρνητικά στοιχεία, και όχι τόσο επιρροές, τα οποία προέρχονται από τη φθορά και τη ρουτίνα που προκαλούν οι συνεχόμενες μουσικές εμφανίσεις σε μαγαζιά. Ασφαλώς, αυτές είναι απαραίτητες μέχρι ενός βαθμού για τον βιοπορισμό, ωστόσο, τουλάχιστον στο παρελθόν, έχουν αποτελέσει πραγματικό «σχολείο» παρέχοντας εμπειρία και γνώση βιωματική που αποκτιέται μόνο στο λεγόμενο «λαϊκό πατάρι»!
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία;
Το θεωρώ ψευτοδίλημμα που μόνο συμπλέγματα και ανασφάλειες δημιουργεί μέσα σε έναν κόσμο ολοένα και πιο ανταγωνιστικό χωρίς πραγματικό αντίκρισμα… Το ζητούμενο είναι να επιδιώκει κανείς τη δημιουργικότητα και τη γνώση μέσα από τις διάφορες εκδηλώσεις του!
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show;
Θεωρώ ότι αυτά λειτουργούν ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι της βιομηχανίας της διασκέδασης, και ως τέτοια μπορούν να σταθούν απλά στο ύψος μίας και μόνο εύπεπτης τηλεοπτικής τέρψης. Βέβαια, ακόμα και μέσα σε αυτό το πλαίσιο και πνεύμα, υπάρχει πιθανότητα να αναδειχθούν κάποια πραγματικά ταλέντα, που, όμως, δεν νομίζω ότι μπορούν να ξεφύγουν εύκολα από τις επιταγές μιας στυγνής εμπορικότητας , η οποία διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό μια μορφή «καθοδηγούμενης» μουσικής σκηνής…
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ονειρεύομαι κάποια συγκεκριμένη συνεργασία! Απλώς, επιδιώκω να υλοποιήσω μουσικές ιδέες… και κατόπιν, αναζητώ συνεργάτες και συνοδοιπόρους.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού;
Αυτό σχετίζεται με το πώς φαντάζεται ο καθένας την πορεία του… Αν, πάντως, ένα από τα βασικά ζητούμενα για κάποιον είναι η δημοφιλία και η διατήρησή της, θα έλεγα, ότι μάλλον είναι αναπόφευκτη διαδικασία… Ασφαλώς, αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα ενός καλώς εννοούμενου «περιτυλίγματος» από τη στιγμή που και η μουσική, εκ των συνθηκών, εκλαμβάνεται ως προϊόν. Είναι επόμενο, λοιπόν, να θεωρηθεί απαραίτητος ο σχεδιασμός, το κλείσιμο και η προώθηση καλλιτεχνικών εμφανίσεων, αλλά, θα έλεγα, ότι αρκετές φορές ακολουθούν περισσότερο εμπορικά στερεότυπα παρά πραγματικές καλλιτεχνικές προθέσεις, δηλ. δεν είναι μια διαδικασία από τα κάτω προς τα πάνω, αλλά αντεστραμμένη… Βέβαια, ουκ ολίγες φορές, η ιστορία έχει δείξει ότι υπάρχουν ενδιαφέροντα αποτελέσματα και κατά αυτόν τον τρόπο, και ιδιαίτερα εκτός Ελλάδας, π.χ. βλέπε punk σκηνή στην Αγγλία!
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Υπάρχουν κάποια θέματα που με απασχολούν, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια, και που θεωρώ ότι έχουν καθυστερήσει αρκετά λόγω του φορτωμένου επαγγελματικού μου προγράμματος. Το πρόγραμμα αυτό, βεβαίως, αφ’ ενός με ικανοποιεί ποικιλοτρόπως, αλλά και αφ’ ετέρου μου στερεί το να προχωρήσω άνετα σε εξίσου δημιουργικά εγχειρήματα που με «περιτριγυρίζουν». Οπότε, αυτό που θα ήθελα σχετικά άμεσα είναι η ηχογράφηση και παρουσίαση των προσωπικών μου μουσικών δημιουργιών, οι οποίες ακολουθούν ένα αρκετά ετερόκλιτο ύφος, και δεν θα μπορούσα να τις κατατάξω σε ένα συγκεκριμένο και μόνο μουσικό είδος.
Παράλληλα, με απασχολεί η συγγραφή ενός βιβλίου σχετικά με το θεωρητικό υπόβαθρο της ελληνικής αστικής λαϊκής μουσικής γύρω και κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, κάτι που αποτελεί καρπό της εκπαιδευτικής μου εμπειρίας στο ωδείο.
Τέλος, η συνέχιση και η εξέλιξη της ερευνητικής μου αναζήτησης ως εθνομουσικολόγου μέσα από δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις σε συναφή διεθνή επιστημονικά συνέδρια.
links με μουσικά βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=22mQPjTKync
https://www.youtube.com/watch?v=HRcH-sKz9oM
https://www.youtube.com/watch?v=SyEryJVf_Lw
Σύντομο βιογραφικό
Ο Σπύρος Δελέγκος είναι γεννημένος στην Πάτρα. Είναι κάτοχος διπλώματος μεταπτυχιακού προγράμματος του τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α με ειδίκευση στον τομέα «Εθνομουσικολογία και Πολιτισμική Ανθρωπολογία», πτυχιούχος του Μαθηματικού τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ έχει εισαχθεί στο τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών.
Διδάχτηκε ελληνική παραδοσιακή μουσική και λάφτα στο Δημοτικό Ωδείο Πατρών υπό τη διεύθυνση του Χρίστου Τσιαμούλη, θεωρητικά της «Δυτικής Κλασικής Μουσικής» στη Φιλαρμονική Εταιρία Ωδείο Πατρών, κλασικό μαντολίνο και λόγια και λαϊκή οθωμανική μουσική ιδιωτικώς. Επίσης, γνωρίζει άριστα λαϊκή κιθάρα και τρίχορδο μπουζούκι.
Έχει εμφανιστεί σε πάμπολλες μουσικές σκηνές, φεστιβάλ και έχει επιμεληθεί αφιερώματα («Γιώργος Κατσαρός-Θεολογίτης» (2009, 2013), «Σπύρος Περιστέρης» (2014), «Μελοποιημένη ποίηση: Δ. Καρατζάς & Αντ. Φωστιέρης» (2015), «Απόηχος» (2017) κ.ά.). Έχει συνθέσει μουσική για το θέατρο («Αδέσποτον» κ.ά.) και είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας τέχνης «Σταλακτίτες» («Ελληνικά λαϊκά παραμύθια»).
Είναι καθηγητής μουσικής στη Φιλαρμονική Εταιρία Ωδείο Πατρών (2012), ενώ από το 2016 έχει συγκροτήσει την πολυμελή «Ορχήστρα Αστικής Λαϊκής Μουσικής της Φιλαρμονικής Εταιρίας Ωδείο Πατρών» (έγχορδα, πνευστά κ.ά.) και έχοντας την επιμέλεια-ευθύνη και καλλιτεχνική διεύθυνση αυτής έχει πραγματοποιήσει πληθώρα συναυλιών-αφιερωμάτων.
Στο πλαίσιο της ερευνητικής του ιδιότητας ως εθνομουσικολόγου έχει λάβει μέρος με εισηγήσεις σε διάφορα επιστημονικά συνέδρια εντός και εκτός Ελλάδας (ICTM, IMS κ.ά.).
