Να κάτι που πρέπει να γίνει!

Ο Οικονομολόγος Προϊστάμενος εμπορικού εταιρείας ανακυκλωσης MSc in politics & economics in S.E Europe, UoM Τραϊκούδης Χρήστος αρθρογραφεί στο polismagazino.gr

Aγαπητοί αναγνώστες.

Σε προηγούμενο κείμενο μου είχα αναφερθεί στους μικρούς ήρωες της καθημερινότητας σε αυτούς που έχασαν μέρος της ζωής τους για κρατηθεί αλώβητη η δημόσια περιουσία αλλά και η αξιοπρέπεια τους και για τους οποίους το κράτος πρέπει να δείξει μεγαλύτερη μέριμνα και να επιβραβεύσει.

Μπορώ όμως να αναφερθώ στο σύνολο του κράτους; Μάλλον όχι και αυτό διότι αν το κράτος λειτουργούσε ως θα έπρεπε πιθανότατα να μην χρειαζόταν κάποιοι άνθρωποι να τρέχουν από τη μία δικαστική αίθουσα στην άλλη για να βρούνε το δίκιο τους και σίγουρα κάποιες εικόνες που μόνο πολιτισμένες δεν μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος δεν θα τις βλέπαμε.

Στην Ελλάδα των πετσοκομμένων δρόμων, της λακκούβας, των μικρών πεζοδρομίων, των λιγοστών πάρκων, των αδιεξόδων υφίσταται μία αστεία αντίληψη, όχι σε όλους ευτυχώς, ότι αυτός που είναι πλούσιος είναι ικανότερος να διοικεί χωρίς βέβαια να αναλύεται ο σημαντικότερος παράγοντας που απαντάει στο ερώτημα πώς αυτός έγινε πλούσιος. Θα πρέπει ως κοινωνία να αποφασίσουμε ποιους θα έχουμε ως πρότυπα και ποιους θεωρούμε ικανούς να μας διοικούν για να αποσαφηνίσουμε και τους στόχους μας ώστε να μην απορήσουμε στο μέλλον για τα δεινά που θα μας βρούνε αν συνεχίζουμε να ρίχνουμε την ψήφο μας χαλαρά ή χωρίς έρευνα.

Μπορεί να καυχιόμαστε για το αρχαίο πολιτισμό μας αλλά αγαπητοί αναγνώστες πολιτισμός δεν υπάρχει σε ένα κράτος που δεν επένδυσε στην αξιοκρατία, όπου η έννοια του κοινού καλού δεν κυριάρχησε στην συνείδηση όλων. Η αρχαία ελληνική παιδεία υιοθετήθηκε από άλλα έθνη-κράτη πολύ περισσότερο από ότι εδώ σε εμάς και τα αποτελέσματα είναι απτά για το σύνολο των πολιτών αλλά και σε μας όταν τα επισκεπτόμαστε.

Στην Ελλάδα επιτέλους κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν και δεν αναφέρομαι σε χορούς και πανηγύρια, αν περισσέψουν κεφάλαια ας γίνουν και αυτά αλλά πρώτα πρέπει να βελτιώσουμε τις υποδομές μας! διότι χωρίς σοβαρές υποδομές κανείς δεν θα έρθει να επενδύσει σε κάτι επίσης σοβαρό και αναγκαίο αν θέλετε ώστε να βοηθήσει και την ήδη υπάρχουσα εθνική παραγωγή. Ενώ βρισκόμαστε σε μία εξόχως σημαντική γεωπολιτική θέση εντούτοις χωλαίνουμε σημαντικά στην προσέλκυση μεγάλων άμεσων ξένων επενδύσεων όπως επίσης σημαντικά χωλαίνουμε και στην γνώση της ιστορίας την οποία την γνωρίζουμε λίγο επιφανειακά και όχι τόσο καλά όσο οι ξένοι. Αν το κρίνεται αυτό το τελευταίο λίγο υπερβολικό καλό θα ήταν να ψάξετε περί των εμφυλίων που έχουν γίνει στο κράτος αυτό καθώς και στο πώς φθάσαμε να οφείλουμε τόσα πολλά δάνεια χωρίς να έχουμε δημιουργήσει τις κατάλληλες υποδομές.

Μην ξεχνάτε, το ξανά τονίζω αυτό,  ότι η γεωπολιτική κοιτάει και τη σοβαρότητα κάθε κράτους στη διαχείριση κινδύνων και απειλών. Μας τα έχει διδάξει η ιστορία όλα αυτά. Όσα συνέβησαν τα τελευταία 10 χρόνια ήταν σχεδόν σίγουρες προβλέψεις οι οποίες γινόταν στο παρελθόν μέσα και έξω από το κράτος μας αλλά δυστυχώς ο λαϊκισμός υπνώτιζε τον λαό.

Να γυρίσουμε το χρόνο πίσω δεν μπορούμε δυστυχώς. Μην έχετε όμως την εντύπωση ότι μερικοί θα άλλαζαν ακόμη και αν μπορούσε να γίνει αυτό. Διόλου ενδιαφέρονται μερικοί για τα καθημερινά μας προβλήματα και ας τα βιώνουν και οι ίδιοι όπως για παράδειγμα ότι περνούν από τις ίδιες λακκούβες, ότι περπατούν στα ίδια πετσοκομμένα πεζοδρόμια, ότι τα παιδιά τους δεν έχουν χώρους κοινωνικοποίησης και αθλοπαιδιών, έχουν την αστεία αντίληψη ότι οι ίδιοι και τα παιδιά τους ζούνε σε μία γυάλα αλλά ακόμη χειρότερα νομίζουν ότι αποτελούν πρότυπα μίμησης. Τι λέτε περί αυτού;

Για το αν σε έναν ξένο περιηγητή η Ελλάς μπορεί να μοιάζει ως ένα απέραντο φρενοκομείο ας μην τον παρεξηγήσουμε και τόσο πολύ με την εικόνα την οποία θα εισπράξει. Ποιος όμως θα του αποδείξει ότι αυτό το πράγμα επιτέλους αλλάζει ή θέλει να αλλάξει; O κυρίαρχος λαός για να μπορεί να λέγεται κυρίαρχος και δημοκρατικός θα πρέπει να αναζητήσει και να επικροτήσει αυτούς τους πνευματικούς ανθρώπους οι οποίοι οραματίζονται ένα καλύτερο και όχι αυτούς οι οποίοι θωπεύουν καταπατητές δημόσιας περιουσίας ή αυτούς που θέλανε να μοιράσουν δημόσια περιουσία σε «συναδέλφους» ή αυτούς που αντί να υπερασπίζονται το δίκαιο και να εφαρμόζουν τους νόμους κοιτούσαν να εξυπηρετήσουν το παράλογο γιατί αυτό μόνο παραλογισμός είναι στην τελική! Και άντε ο οποιοδήποτε σώφρον να τα βγάλει πέρα με τον παράλογο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αντί να παράγει έργο ο σώφρον θα ασχολείται με τις απαιτήσεις του παράλογου. Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΥΓΕΙΑ. Να γιατί πολλοί νέοι και άξιοι άνθρωποι αφήνουν αυτόν τον τόπο για να εργαστούν και να παράγουν οφέλη για την κοινωνία γιατί θα είναι παράλογο να ασχολούνται με παράλογα πράγματα! Γιατί η ζωή είναι κάτι πεπερασμένο για να την περιχαρακώνουν κάποιοι στην τρέλα των άλλων ακόμη και αν αυτή η τρέλα  δίνει την ευχέρεια σε κάποιους να φυλακίσουν την ματαιοδοξία τους σε μερικές εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα! Πιστεύετε ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι πραγματικά ελεύθεροι ή μπορούν να αναπτύξουν ελεύθερη σκέψη; Όχι φυσικά! Παραδείγματα προς αποφυγή είναι!

Σε περίοπτη θέση πρέπει να γίνει ένα μνημείο για τους πολίτες οι οποίοι θυσίασαν χρόνο από τη ζωή τους, δεν παρήγαγαν το έργο το οποίο θα μπορούσαν να προσφέρουν στην κοινωνία, που λοιδορήθηκαν, που πάλεψαν με το παράλογο και το άδικο, για αυτούς που η Ελλάδα σήμερα μπορεί και στέκεται ακόμη όρθια και αλώβητη γεωγραφικά, για αυτούς που η ελπίδα μένει ακόμη ζωντανή, για αυτούς που θέλανε και θέλουν να ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΛΛΟΓΙΟΥΝΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥΣ!

Ένα μνημείο για τον ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ για αυτόν που έδωσε τη μάχη σε «καθημερινούς σχιζοφρενείς εμφύλιους»!