ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΕΛΛΗΣ: “Η μουσική είναι ανάγκη. Μέσω της μουσικής παιδείας και αγωγής προκύπτει η ανάπτυξη συναισθημάτων, η νοητική ευελιξία, η ομαδοποίηση, οι πνευματικές δεξιότητες, η δημιουργικότητα και η φαντασία”

Ποια είναι η πρώτη σας μουσική ανάμνηση; Σε ηλικία 7 χρονών το 1982, όταν βρέθηκα για πρώτη φορά στο χώρο της Φιλαρμονικής του Δήμου Φιλιατών Θεσπρωτίας, ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του τότε Αρχιμουσικού της μπάντας κ. Σπυρίδωνα Πάσχου, για εγγραφή νέων μελών στη Φιλαρμονική του Δήμου. Γνώριζα και είχα ακούσει τη μπάντα σε διάφορες εκδηλώσεις (λιτανείες παρελάσεις, συναυλίες)…είχα μαγευτεί. Όμως τα συναισθήματα, ο ενθουσιασμός, τα ηχοχρώματα, η επικοινωνία με τα άλλα παιδιά και όλα τα μουσικά-παιδαγωγικά στοιχεία που συντελούνταν στη Φιλαρμονική, έμειναν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη μου.

Ποιόν μουσικό θαυμάζετε και με ποιόν μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επι σκηνής; Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις κάποιον συγκεκριμένο μουσικό και να πεις ότι τον θαυμάζεις περισσότερο από κάποιον άλλο, όταν στο πέρασμα των αιώνων, σπουδαίοι μουσικοί άφησαν ανεξίτηλη την προσωπική τους σφραγίδα, στο παγκόσμιο μουσικό-καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Άλλοι για την εκτελεστική-τεχνική τους δεινότητα, άλλοι πάλι για την απαράμιλλη ερμηνεία και εκφραστικότητα. Πολλοί για το συνθετικό τους έργο που άφησαν παρακαταθήκη σε όλους εμάς, εκφράζωντας ποικίλα συναισθήματα, εικόνες, κοινωνικές καταστάσεις και ανατροπές, όντας άξιοι εκπρόσωποι του κάθε μουσικού ρεύματος που προέκυπτε ανά εποχή. Ωστόσο θα πω τον W.A Mozart, Erik Satie, Claude Debussy, Ιάνη Ξενάκη, Chet Baker, John Coltrane, Μάνο Χατζιδάκι. Ως μουσικός θα ήθελα να βρεθώ υπό τη διεύθυνση του σπουδαίου Riccardo Muti.

Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές, θετικές ή αρνητικές; Η μουσική μου πορεία, όπως άλλωστε όλων των μουσικών, μοιάζει με ένα απέραντο, γοητευτικό και συνάμα ατέλειωτο ταξίδι, πολλές φορές με ακαθόριστο προορισμό (γνώριμο στοιχείο της καλλιτεχνικής φύσης), ενδιάμεσους σταθμούς, πειραματισμούς, συγκρούσεις (ως επι το πλείστον εσωτερικές), αναζήτησης απαντήσεων σε ερωτήματα και σκέψεις, που ,μπορεί να μην απαντηθούν ποτέ. Όσον αφορά στις επιρροές, υπήρχαν αρκετές και καθοριστικές. Δεν θα ξεχωρίσω τις θετικές από τις αρνητικές, γιατί και οι δυο αποτελούν σχολείο, μαθητεία, παραδείγματα προς μίμηση αλλά και προς αποφυγή. Είναι αναπόφευκτες , μας συνοδεύουν σε ολόκληρο το βίο μας.

Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Η μουσική είναι ανάγκη. Στις πρώϊμες μορφές της δεν αποτελούσε καλλιτεχνική εκδήλωση, αντίθετα εξυπηρετούσε καθημερινές ανάγκες του ανθρώπου. Στις ανα τον κόσμο φιλοσοφικές και θρησκευτικές διδασκαλίες η μουσική διδασκαλία ήταν και εξακολουθεί να είναι συνώνυμο του ήθους, της αρετής, της ελευθερίας, της δικαιοσύνης, των παραδοσιακών αξιών που διαμορφώνουν τον ιδανικό άνθρωπο. Έτσι μέσω της μουσικής παιδείας και αγωγής προκύπτει η ανάπτυξη συναισθημάτων, η νοητική ευελιξία, η ομαδοποίηση, οι πνευματικές δεξιότητες, η δημιουργικότητα και η φαντασία. Συνδιάζοντας λοιπόν τη μουσική παιδεία που συντελείται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, με τη θεωρία του Gardner περί πολλαπλής νοημοσύνης τότε «Το σχολείο θα πρέπει να απυθύνεται σε πολλούς τύπους νοημοσύνης και να μην περιορίζεται στη γλωσσική και στη λογική-μαθηματική, όπως συνήθως πράτει».

Υπάρχουν έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώση; Ευτυχώς υπάρχουν…Τα τελευταία χρόνια πραγματοποιείται μια σπουδαία ‘’παραγωγή’’ νέων μουσικών, καταρτισμένων και με γνώσεις, σε όλα τα μουσικά επίπεδα. Διευθυντές ορχηστρών, κλασικοί μουσικοί, solist, μουσικοί της σύγχρονης και jazz μουσικής, της παραδοσιακής, τραγουδιστές και τραγουδίστριες, με σπουδαία παρουσία εντός και εκτός συνόρων. Θα πρέπει βέβαια να αποδώσουμε τα εύσημα στην μεθοδική και επίπονη προσπάθεια του καθενός ξεχωριστά, στους δασκάλους τους, αλλά και στην πολύ καλή δουλειά που γίνεται στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας, στα μουσικά σχολεία, τα οργανωμένα ωδεία και στις μπάντες-φιλαρμονικές που λειτουργούν ως σχολεία μουσικής.

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Σε προσωπικό επίπεδο, η δια βίου μάθηση! Η προσωπική μουσική και καλλιτεχνική εξέλιξη σε όλα τα επίπεδα μουσικής εκτέλεσης, ερμηνείας, διεύθυνσης, θεωρητικών και έρευνας. Η συνεχής προσπάθεια ως μουσικού (εκτελεστή Τρομπονιού) στην Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Ιωαννιτών για την συνέχεια και ανάδειξη του σημαντικού αυτού μουσικού συνόλου της Ηπείρου. Σε συλλογικό επίπεδο, η συνεχής εξέλιξη των δυο μουσικών συνόλων που ηγούμαι και διευθύνω στην περιοχή όπου ζω. Της Φιλαρμονικής του Δήμου Φιλιατών και του Φιλοπρόοδου Ομίλου Παραμυθιάς, Θεσπρωτίας. Δυο νεανικών συνόλων με σημαντική ιστορική διαδρομή, που ανασυστάθηκαν και επεναλειτουργούν εκ νέου από το 2012. Να εξακολουθούν να υπάρχουν, να αποτελούν στολίδι για την παραμεθώριο περιοχή μας, πόλο έλξης για νέους επίδοξους μουσικούς που θα ήθελαν να ενταχθούν στους κόλπους τους, και μέσα από το μουσικό έργο που συντελούν να συνεχίσουν να επικοινωνούν τη μουσική ως ύψιστο αγαθό καλλιτεχνικής έκφρασης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ Ο Κωνσταντίνος Δελλής γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σε ηλικία 7 χρονών ξεκίνησε μαθήματα μουσικής αρχικά στη Φιλαρμονική και αργότερα στο Δημοτικό Ωδείο Φιλιατών. Συνέχισε στο Ελληνικό Ωδείο Αθηνών όπου σε επίπεδο ανωτέρων θεωρητικών μουσικής σπούδασε Αρμονία, Αντίστιξη, Φυγή (Φούγκα), με καθηγήτριες τις κ. Άννα Μιχαλάκη και Ευρυδίκη Τζεράχη. Επιπλέον Ενοργάνωση και Διεύθυνση Μπάντας με τον κο. Ιωάννη Καστρινό και Τρομπόνι με τον κο. Σπυρίδωνα Γαντζία (Α Κορυφαίο Εθνικής Λυρικής Σκηνής).
Στον τομέα της σύγχρονης μουσικής σπούδασε Jazz Πιάνο, Αρμονία, Αυτοσχεδιασμό, Μοντέρνα Σύνθεση και Jazz Τρομπόνι με τους Μάρκο Αλεξίου, Σύλβιο Σύρο, Δήμο Δημητριάδη, Γιώργο Φακανά και Άγγελο Τσουρέλη. Επιπλέον είναι κάτοχος H.N. Diploma Media Management & Communication Theories από το Βρετανικό Ινστιτούτο Τεχνολογικών Σπουδών. Έχει συνεργαστεί με την ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (όπερα)σε παραστάσεις στο Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τη Συμφωνική Ορχήστρα, τη Big Band, και την Μπαντίνα του Δήμου Αθηναίων, και την Α.Σ.Ο.Ν (Αθηναϊκή Συμφωνική Ορχήστρα Νέων). Συνεργάστηκε και συνεργάζεται με τις Φιλαρμονικές Δήμου Χαλανδρίου, Γέρακα, Ιωαννίνων ,Ρόδου, Κέρκυρας, Πρέβεζας, ενώ υπήρξε και αναπληρωτής καθηγητής Τρομπονιού στα μουσικά Γυμνάσια και Λύκεια Τριπόλεως, Ιλίου, Αλίμου. Κατέχει τη θέση του εκτελεστού Τρομπονιού στη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Ιωαννιτών. Είναι ο Αρχιμουσικός και υπεύθυνος διδασκαλίας Πνευστών – Κρουστών Οργάνων Μπάντας & Θεωρητικών Μουσικής-στην Φιλαρμονική του Δήμου Φιλιατών και Φιλοπρόοδου Ομίλου Παραμυθιάς Θεσπρωτίας, με παραπάνω από 100 μαθητές –μέλη και στα δυο σύνολα. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια Μουσικής Ερμηνείας, Σύνθεσης, Διεύθυνσης Ορχήστρας και Κινησιολογίας, Μουσικής Δωματίου και Οργάνων, Η Τέχνη της Jazz & η Ελληνική Παραδοσιακή Μουσική κ.α. Επιπλέον σεμινάρια τζαζ αυτοσχεδιασμού,αρμονίας, ρυθμικής κ.α με τους Δήμο Δημητριάδη, Γιώργο Κοντραφούρη, Eric Ineke, Sheila Jordan, Marius Beets, Jonathan Kriesberg.