Ο Φάνης Ουγγρίνης, στέλεχος επιχειρήσεων, “ανακρίνεται” από τη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πώς διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Μετά τόσους μήνες, τα περιοριστικά μέτρα πλέον κουράζουν ακόμη και τους πιο συνειδητοποιημένους και ψύχραιμους. Προσωπικά, πάει καιρός που έβγαινα τακτικά τα βράδια, όμως αυτό είναι τελείως διαφορετικό από το να απαγορεύεται η παρέα με φίλους και η αλλαγή παραστάσεων, ειδικά όποτε τα έχεις ανάγκη. Την άνοιξη έκανα μια (ψιλοτεράστια) play list με όλη την αγαπημένη μουσική των φοιτητικών μου χρόνων. Τώρα το έχω ρίξει σε παμπάλαιες κινηματογραφικές ταινίες, και βλέπουμε. Πάντως όλο και βρίσκω διαμαντακια στις ανεβασμένες μουσικές παραγωγές του ΟΜΜΘ.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική. Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Προσωπικά δε μπορώ να πω ότι έχω πέσει θύμα ψυχικού ή σωματικού εκφοβισμού (τα περιστασιακα χαστούκια από τους γονείς μου δε μετρούν ως κάτι τέτοιο, άλλα χρόνια εκείνα). Ομολογώ λοιπόν ότι δεν εντυπωσιάζομαι τόσο από το σημερινό φαινόμενο, χωρίς όμως να είμαι και βέβαιος ότι αυτή είναι η ενδεδειγμένη αντιμετώπιση. Θυμάμαι πάντως ότι τη δεκαετία του ’80 και για βιασμούς διαβάζαμε, και νεανικές συμμορίες βλέπαμε, και συμμαθητές τραμπούκους είχαμε, και πολλές ιστορίες από τη… wild side ακούγαμε, κι όλα αυτά σε εποχή χωρίς βομβαρδισμό πληροφοριών από ραδιόφωνο, τηλεόραση και ίντερνετ. Σα κάθε φυσιολογικός πατέρας, δε μπορώ να μην ανησυχώ για τα παιδιά μου.
“Είναι πάντως αλήθεια ότι οι ανθρώπινες συμπεριφορές γίνονται όλο και πιο ακραίες, άρα πιο ακραίες θα είναι και οι εκφράσεις της βίας, οπουδήποτε.”
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Εννοείται ότι θα εμβολιαστώ! Στα εμβόλια οφείλουμε την εξαφάνιση τόσων και τόσων ασθενειών και επιδημιών και έχω πίστη στους επιστήμονες και στο ανθρώπινο πνεύμα, όταν λειτουργούν με θετικό σκοπό.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Στερήθηκα και στερούμαι την απλή ανθρώπινη επαφή, όπως οι περισσότεροι άλλωστε. Τηλέφωνο και Zoom είναι η μόνη διέξοδος. Τουλάχιστον ξαναβρεθηκαμε με φίλους που είχαμε πολύ καιρό να τα πούμε, φίλους που έχουν φύγει στην Αθήνα και στο εξωτερικό.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Ο κόσμος των επαγγελμάτων δε μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος, μετά τόσους μήνες τηλεεργασίας, εκ περιτροπής απασχόλησης, και teleconferencing.
“Νέες πρακτικές έχουν εμπεδωθεί, ταμπού έχουν εν τοις πράγμασι απομυθοποιηθεί, παραδοσιακές εργασιακές συνήθειες έχουν καταργηθεί κι όλα αυτά ήρθαν για να μείνουν, τουλάχιστον σε ένα σημαντικό ποσοστό.”
Ωστόσο, ασαφείς είναι ακόμη οι μελλοντικές συνέπειες αυτών των μεταβολών στα εισοδήματα των Ελλήνων μισθωτών. Την ίδια στιγμή, άλλοι εργαζόμενοι, κυριως στους κλάδους των νομικών υπηρεσιών, της εστίασης, του αθλητισμού και του τουρισμού, ετοιμάζονται να επιστρέψουν στις δουλειές τους, και να ξαναβάλουν τη ζωή τους σε μία σειρά. Το κοντινό μέλλον τους, όπως και όλων μας, εξαρτάται από τις επιπτώσεις της πανδημίας στην πραγματική οικονομία, επιπτώσεις των οποίων η σοβαρότητα θα εξαρτηθεί κυρίως από τις ενωσιακές πολιτικές χρηματοδοτικής στήριξης της ανάκαμψης. Η Ελλάδα έχει στοιχηματίσει στη διαδικασία αυτή όχι μόνο για την επιδιόρθωση της ζημιάς του τελευταίου χρόνου, μα ακόμη και εκείνης από την περίοδο των Μνημονίων. Ειδικά οι μικρές επιχειρήσεις και τα χρεωμένα νοικοκυριά διατηρούν μεγάλες προσδοκίες. Ας ελπίσουμε για το καλύτερο.
