“Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ είναι μία ιδιαίτερη ομάδα που τολμά με άνεση να ανακατεύει διαφορετικές μορφές και γλώσσες έκφρασης, δίχως ιδιαίτερα αξιοκρατικά κριτήρια, κάτι δηλαδή που έχει ανάγκη η κοινωνία (στις διάφορες βαθμίδες της)”
Μιλήστε μας για το έργο το οποίο παρουσιάσατε στην επετειακή εικαστική έκθεση τεχνών της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ στο Μπενσουσάν Χαν. Ετοιμάζω μία ατομική μου (κάπως αναδρομικού χαρακτήρα) έκθεση με «κατάλογο» στην Αθήνα. Για τις ανάγκες αυτής της έκθεσης έπρεπε να ανοίξω τις αποθήκες και να βρω έργα ξεχασμένα. Ένα από αυτά ήταν και το έργο (του 2013) που παρουσίασα στην επετειακή εκδήλωση/έκθεση στο Μπενσουσάν. Ήταν ένα έργο που έμεινε εκτός της έκθεσης για την οποία δημιουργήθηκε, για λόγους που δεν θυμάμαι πλέον. Οι διαστάσεις του, όμως, ταίριαζαν στο πλάτος του τοίχου που μου παραχωρήθηκε από τη διοργάνωση, και έτσι, αποφάσισα πως του δόθηκε μία «δεύτερη ευκαιρία», να το τσεκάρω στον τοίχο. Ας μην ξεχνάμε πως ο πρώτος και αυστηρότερος κριτής του κάθε έργου στον τοίχο μίας έκθεσης είναι ο ίδιος ο δημιουργός του. Το έργο εικονίζει τη Ροτόντα της Θεσσαλονίκης και είναι καμωμένο να αναπτύσσεται στις τρεις διαστάσεις. Η τεχνική του είναι επίσης μία τεχνική που με ταλανίζει από τη δεκαετία του 1990 σε διάφορες μορφές και για διάφορους λόγους, φόρμες, γραφές και περιεχόμενα. Πρώτη ύλη του έργου αποτελεί η φωτογραφική εκτύπωση (στην περίπτωσή μας πολλές εκτυπώσεις από διαφορετικά αρχεία), που στη συνέχεια αποδομείται, κόβεται/κόβονται σε λουρίδες και σαν ένα έργο του αργαλειού (κουρελού με μπόλικη χειροτεχνία) πλέκεται ξανά (βάση σχεδίου, τυχαία ή χαοτικά).
Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από αυτήν την παρουσία; Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ είναι μία ιδιαίτερη ομάδα που τολμά με άνεση να ανακατεύει διαφορετικές μορφές και γλώσσες έκφρασης, δίχως ιδιαίτερα αξιοκρατικά κριτήρια, κάτι δηλαδή που έχει ανάγκη η κοινωνία (στις διάφορες βαθμίδες της). Αυτό το θάρρος/θράσος είναι που επιβάλει, σαν ανάγκη ύπαρξης, την παρουσία της ομάδας στον παράλληλο της «επίσημης τέχνης» κόσμο.
Τι σημαίνει για εσάς η συμμετοχή σας στο Μπενσουσάν Χαν; Το Μπενσουσάν είναι ένας υπέροχος χώρος για τους εικαστικούς. Τολμώ να πω πως τα έργα, ιδιαίτερα τα όσα κινούνται μακριά από τα όρια της διακοσμητικής τέχνης, αναδεικνύονται καθώς μπορούν να λειτουργήσουν συνολικά και ενδεχομένως, αν το κρίνει σκόπιμο ο επιμελητής, να συνοδεύονται με εγκαταστάσεις και παντός είδους πολύτεχνα. Να τονίσω πως το Μπενσουσάν είναι μία ξεχωριστή εμπειρία, όχι μόνο για εμάς τους εκθέτες αλλά και για το κοινό των έργων μας. Όσοι μας τιμούν με την παρουσία τους βιώνουν μοναδικά την κοινή μας συνεύρεση (καλλιτέχνης-έργο-περιβάλλον-διάδραση).
Μέσα σε αυτή την πορεία των τεσσάρων ετών παρουσίας της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ποια θεωρείτε ότι είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή-συμμετοχή που βιώσατε; Δεν θα ήθελα να χαρακτηρίσω κάποια έκθεση ή δράση ως σημαντικότερη κάποιας άλλης (με ή δίχως τη συμμετοχή μου). Για εμένα το σημαντικό είναι πως η «ομάδα» υπάρχει παντού, σε χώρους και χρόνους, με λίγους ή περισσότερους καλλιτέχνες, προς μεγάλο ή μικρότερο κοινό, σε θεσμικούς ή εξωθεσμικούς τόπους. Αυτό το συνεχώς παντού και πάντα είναι που βρίσκω σαν αναγκαίο και ξεχωριστό.
Που θεωρείτε οτι κρύβεται το κλειδί της επιτυχίας του πρότζεκτ; Στο ότι είμαστε φίλοι, δίχως υστεροβουλίες ή τάσεις να ξεχωρίζει κάποιος από εμάς, και κυρίως, που είμαστε ακομπλάριστοι. Όποιος κουράζεται ή δεν έχει έργα, κάθεται χαλαρά σπίτι και συναντιόμαστε ξανά στα εγκαίνια της επόμενης παραγωγής. Υπάρχει χρόνος για όλους. Σε αυτή την ιδιαιτερότητα της ομάδας επιτρέψτε μου να τονίσω και την ακούραστη Χρύσα. Λέμε πως η πόλη της Θεσσαλονίκης, η εποχή που ζούμε και οι παρέες μας παίζουν καταλυτικό ρόλο στη λειτουργία των ομάδων, αλλά ας μην υποτιμούμε και το ρόλο του ηγέτη. Η προσωπικότητα της Χρύσας είναι τέτοια, ώστε να μη τολμούμε να ξεχνάμε και το ρόλο του ατόμου, του ενορχηστρωτή για την επιτυχία του κάθε ομαδικού εγχειρήματος.
Ποιο πιστεύετε ότι είναι το δικό σας δυνατό σημείο στην Τέχνη σας; Αυτό δηλαδή που σας κάνει τόσο ξεχωριστό; Για «δυνατό» δεν ξέρω, δεν είμαι ο κατάλληλος να μιλήσω. Ξέρω μόνο τι προσπαθώ να κάνω: Να βαδίζω πέραν «των εσκαμμένων», πέραν των ορίων του μέσου. Να δημιουργώ με τις συμμετοχές μου και με τα έργα μου περισσότερο ερωτηματικά, παρά βεβαιότητες. Να ανοίγω «κεφάλαια» με «ανοικτά» έργα, τα οποία κάποιος άλλος θα τα ολοκληρώσει και μάλιστα πολύ καλλίτερα από εμένα. Η τέχνη είναι ένα πολύ ρευστό πεδίο σε εξέλιξη και σαν τέτοιο πρέπει να μένει. Αυτή η «ιδιαιτερότητα» είναι που με κάνει να έχω ανθρώπους που παρακολουθούν τη δουλειά μου σε κάθε της βήμα και ανθρώπους που έχουν αποφασίσει πως δεν τους ενδιαφέρουν οι «ακρότητες».
Τι εύχεστε για τη συνέχεια; Να είμαστε καλά και να δημιουργούμε!
Σύντομο bio: ΚΑΡΚΑΤΣΕΛΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Εικαστικός. Γεννήθηκε στο Παλ. Φάληρο Αττικής, ζει και δραστηριοποιείται στη Θεσσαλονίκη. Έχει παρουσιάσει τη φωτογραφική, χαρακτική και ζωγραφική δουλειά του σε σε 17 ατομικές και πάνω από 50 ομαδικές εκθέσεις, σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ομοίως, τη φωτογραφική του εργασία παρουσίασε σε 64 ατομικές και πάνω από 100 ομαδικές.
Εκδόθηκαν διάφορα έντυπα και βιβλία με κείμενα, δοκίμια, μονογραφίες, ποίηση, χαρακτικά και φωτογραφίες του. Κατά το παρελθόν εξέδωσε 24 τεύχη του περιοδικού ΦΥΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΡΑΦΗ ΜΕ ΦΩΣ.
Διετέλεσε Μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φωτογραφικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.
Μέλος διάφορων δραστήριων καλλιτεχνικών ομάδων, εργάζεται για τη διάδραση των τεχνών. Δίδαξε το αντικείμενό του παντού όπου του ζητήθηκε. Τον απασχολεί τόσο η παραδοσιακή αντίληψη για τη φωτογραφία, όσο και το ταξίδι της πέραν των ορίων.
SITE: http://karkatselis.weebly.com
Mail: [email protected]
ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ: 4 Χρόνια στον τόπο που ξεκινήσε – ΜΠΕΝΣΟΥΣΑΝ ΧΑΝ
Σύλληψη & Επιμέλεια: Χρύσα Μπαρζόκα https://www.facebook.com/chris.alevra
Τα εγκαίνια του αδιαμεσολάβητου project εικαστικών καλλιτεχνών “Επίμονη Τέχνη” πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη 10 Μαϊου στις 19.00 στο Μπενσουσάν Χαν (Εδέσσης 6, 54625, Άνω Λαδάδικα Θεσσαλονίκης). Πρόκειται για την επετειακή εκδήλωση του πολύ επιτυχημένου project που ξεκίνησε πριν από 4 χρόνια στο Μπενσουσάν Χαν και έγινε θεσμός!
Το παλιό εβραϊκό χάνι των Άνω Λαδάδικων, κτίριο εξαιρετικής εσωτερικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα, στέγασε την εικαστική έκθεση στην οποία συμμετείχαν με έργα τους
OI ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΌΠΟΥΛΟΣ
ΒΙΟΛΕΤΑ ΓΑΖΕΑ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΓΩΓΟΥΣΗ
ΜΑΡΙΑ ΝΕΝΑΔΗ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΤΡΑΓΚΟΥ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΜΙΝΗΣ
ΕΙΡΗΝΗ ΜΗΤΟΥΔΗ
ΚΕΛΛΥ ΚΟΝΤΖΑΜΑΝΗ
RINETTE JOSAFAT
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΡΟΖΑΣ
PARIS VIVIANNE
RAMINA IBRAGIMOVA
ANTONI DRAGAN
ΑΝΤΩΝΙΑ ΖΑΦΕΙΡΙΑΔΟΥ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΛΑΧΟΥ
ΕΛΕΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΧΟΡΤΗΣ
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΑΝΔΡΕΟΥ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΣΕΡΑΦΕΊΜ ΙΔΟΎ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗ
ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΖΙΑ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΙΑΤΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΧΡΥΣΑ ΣΙΑΤΗ
ΦΙΛΑΡΕΤΗ ΠΙΠΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΝΑΤΑΣΑ ΜΠΑΛΤΟΥΝΑ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΣ
ΠΑΥΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
ΜΑΡΙΑ ΚΟΜΠΑΤΣΙΑΡΗ
ΔΑΝΑΗ ΚΕΡΑΜΕΩΣ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΚΑΤΣΕΛΗΣ
ΧΡΥΣΑ ΜΠΑΡΖΟΚΑ
Με την υποστήριξη
ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΊΑ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΊΟΥ
ΕΥΟΣΜΟΣ – ΛΕΥΚΟΣ ΠΥΡΓΟΣ
ADAMOS WINES
OLYMPUS RIVIERA
CBD WORLD
KOTSONI LANGUAGE
και τους χορηγούς επικοινωνίας
POLIS FREEPRESS
& SP musicRADIO
