Εγκαινιάζεται την Παρασκευή 2 Μαΐου στις 7.30 μμ, ομαδική έκθεση στο χώρο Τέχνης AcroArt Projects στη Θεσσαλονίκη.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Ιωάννα Καζάκη, Ζωή Καλογιάννη, Φλωρεντία Παπαμήτρου, Φωτεινή Πολυδώρου.
Η Ιωάννα Καζάκη διαχειρίζεται στο έργο της τις μορφές της οικιστικών δομών και την αρχιτεκτονική τους σαν αποτύπωμα της ιστορίας του ανθρώπου.
Στις επιτοίχιες και επιδαπέδιες γλυπτικές συνθέσεις μεταβλητών διαστάσεων με κύριο υλικό την χαρτομαζα, δημιουργείται ένα παιχνίδι με τον χρόνο και την έννοια του νομαδισμού.
Άβατες θολωτές κατοικίες domes, οικισμοί επιβίωσης μελλοντικών περιβαλλοντολογικών νομάδων σε ενα δυστοπικό μέλλον.
Παραπέμπουν στις αρχετυπικές πρώτες οργανωμένες οικιστικές κοινότητες στην αρχή της γεωργικής επανάστασης. Οι οικισμοί αυτοί είχαν οργανική δομή χωρίς δρόμους και η διακίνηση με είσοδο απο τις οροφές με σκάλες, γίνονταν δια μέσου των σπιτιών εφόσον δεν υπήρχε ακόμη η έννοια της ιδιωτικότητας.
Σε ένα ενδιάμεσο μεταξύ πραγματικότητας και υπερπραγματικότητας συνειδητού και ασυνείδητου, Μετέωροι άνθρωποι ακροβατούν σε οριακες γραμμές, θεατές της δημιουργίας της ιστορίας τους κρατώντας στα χέρια τους τελευταίους πολύτιμους σπόρους.
Ατενίζουν το διαφορετικό μονοπάτι που έπρεπε να είχε επιλέξει η ανθρωπότητα στην αρχή του πολιτισμού και οχι αυτό της συσσώρευσης του πλούτου και της ιδιωτικοποίησης.
Τα τοπία με την τεχνική της φωτοχάραξης της Ζωής Καλογιάννη αποτελούν πρόσκληση σε ένα ταξίδι μέσα από τοπία της μνήμης και της ψυχής, όπου η αντικειμενική πραγματικότητα μεταμορφώνεται σε υποκειμενική εμπειρία. Είναι μια διαδρομή που οδηγεί σε ένα ενδιάμεσο, οριακό τόπο, όπου το προσωπικό συναντά το κοινό και το παρελθόν μεταμορφώνεται σε παρόν. Μέσα από αυτό το ταξίδι, δημιουργεί έργα που είναι όχι μόνο οπτικά εντυπωσιακά, αλλά και βαθιά συναισθηματικά και πνευματικά, προσφέροντας στον θεατή μια μοναδική εμπειρία σύνδεσης και κατανόησης.
Στα τοπία με λάδια και φωτογραφικές επεξεργασμένες εκτυπώσεις η Φλωρεντία Παπαμήτρου πέρα από τις προσωπικές μνήμες σε ένα τόπο, ερευνά πως και ο ίδιος ο τόπος έχει μία ιστορία να αφηγηθεί. Φωτάκια, κεραίες, σταυροί και άλλα στοιχεία την οδήγησαν στη δημιουργία γραμμικών συμβόλων και τελικά μιας γλώσσας που κανείς δεν καταλαβαίνει, αλλά προκύπτει από τα ίδια τα τοπία και τις διαδρομές από και προς αυτά. Αυτή τη γλώσσα την ενσωματώνει σε πολλά έργα της, επιδιώκοντας να αποτυπώσει τη μοναδικότητα και την ουσία του τόπου.
Στην γλυπτική επιδαπέδια εγκατάση της Φωτεινής Πολυδώρου κάθε πλάσμα είναι μονάδα ενός ανοικτού συνόλου, προβάλλει την εύθραυστη φύση του, καλείται να λειτουργήσει ως ένας ολοκληρωμένος οργανισμός. Οι ίδιες οι ρίζες του είναι αυτές που καθορίζουν τη μορφή του. Ένας κόσμος από πλάσματα που δημιουργήθηκε μέσα από μια πορεία εξέλιξης βιωματικών πλεγμάτων και αποθηκευμένης μνήμης: από ρίζες φυτών και δοντιών, από κορμούς δέντρων, βραχώδη τοπία, δέρμα, πετρώματα, αποτύπωμα από φτερούγες που δεν αναπτύσσονται, σκιές, το παράδοξο, η αφήγηση. Οτιδήποτε προεξέχει, βλασταίνει ή διακλαδίζεται. Βραχίονες που ξεκολλούν από το σώμα. Παραμόρφωση. Το σώμα απορροφά τον κόσμο, συλλαμβάνει ένα νέο. Πλάσμα: η κατάσταση της ύλης που κινείται ελεύθερα αδιαφορώντας για τον όγκο και το σχήμα. Αστέρες σε προχωρημένο εξελικτικό στάδιο, λίγο πριν από το θάνατο και τη δημιουργία μιας νέας ταυτότητας.
Διάρκεια έκθεσης 2-24/5/2025 AcroArt projects Al.Delmouzou 12A 54635 Thessaloniki email:[email protected] https://acroartprojects-com.webnode.gr
Ωράρια: Πέμ-Παρ 6.30-9.30μμ Σάβ.12-3μμ
