Δημήτρης Κυριάκος: “Η Τέχνη είναι Ανάγκη, Κάλεσμα και Δρόμος”

Συμμετέχει στην εικαστική έκθεση “Τerrain vague – Μεταβατικά Τοπία” στη Luminus Eye

“Ο επόμενος στόχος μου είναι μέσα από την αυθόρμητη καλλιτεχνική πράξη να εγγράψω στον καμβά, με χρώμα, τοπία και φαινόμενα της ανθρώπινης ασυνείδητης ψυχικής ζωής”

Τι σας οδήγησε να ασχοληθείτε με την Τέχνη και τι σας ενέπνευσε στην θεματολογία της συγκεκριμένης έκθεσης; Νομίζω δεν υπάρχει απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Εγώ σίγουρα δεν έχω. Η Τέχνη είναι Ανάγκη, Κάλεσμα και Δρόμος. Είναι κάτι που σου συμβαίνει. Δεν υπάρχει πραγματικά απόφαση. Όπως και σε όλες τις σχέσεις τελικά. Σε σχέση με την συγκεκριμένη έκθεση η έμπνευση είναι για εμένα προφανής. Η ασυνείδητη ψυχική ζωή, που είναι σε αυτή τη φάση η κυριά πηγή έμπνευσής μου, είναι διάσπαρτη με μεταβατικά τοπία που είναι το θέμα της παρούσας έκθεσης.

Ποια θέματα απασχολούν το έργο σας; Πως και από τι εμπνέεστε; Σε αυτή τη φάση το έργο μου εστιάζει στην αφαιρετική απεικόνιση της ασυνείδητης ψυχικής ζωής. Στη δημιουργία ενός έργου που όταν το ανταμώνεις ενσυναισθητικά  φέρνει στην επιφάνεια τοπία της δικής σου ψυχικής ζωής, με έναν τρόπο αντι  -τραυματικό και εξελικτικό. Η έμπνευσή μου είναι ο άνθρωπος ως μονάδα, δυάδα και ως κοινότητα.

Υπάρχει αγωνία στη δημιουργία; Υπάρχει αγωνία στην ύπαρξη και η δημιουργία είναι μέρος της ύπαρξής μας. Ίσως η δημιουργία είναι ένας τρόπος να διαχειριστούμε την υπαρξιακή μας αγωνία. Να την καθησυχάσουμε και ιδανικά να την αναιρέσουμε. Ιδανικά, όχι όμως ρεαλιστικά.

Από ποιους άλλους καλλιτέχνες έχετε επιρροές; Οι βασικές μου επιρροές είναι από τον Gerhard Richter, τον Miles Davis και την Γαλλική Ψυχαναλυτική Σχολή. Στον Gerhard Richter με έλκει η επιθυμία του να αντικαταστήσει την φωτορεαλιστική ζωγραφική, στην οποία είχε εκπαιδευτεί, με μια ζωγραφική πράξη που εμπεριέχει το στοιχείο της έκπληξης και της ανεικονικής έκφρασης. Ο ίδιος λέει «Συχνά οι πίνακές μου είναι πιο ευφυείς από εμένα» και αυτό γιατί ο ίδιος μέσα από την squash technique παύει να ελέγχει το έργο και γίνεται ο ίδιος τo μέσο για να έρθει το έργο στην επιφάνεια, μέσα από μια συστημική ευφυΐα. Αυτό είναι για εμένα ο μεγαλύτερος στόχος μου. Ο επόμενος στόχος μου είναι μέσα από την αυθόρμητη καλλιτεχνική πράξη να εγγράψω στον καμβά, με χρώμα, τοπία και φαινόμενα της ανθρώπινης ασυνείδητης ψυχικής ζωής.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως εικαστικός καλλιτέχνης; Νομίζω η εικαστική συνδημιουργία. Δηλαδή το να καταφέρει κανείς να κάνει τέχνη πάνω στο ίδιο μέσο, στον ίδιο καμβά, με έναν άλλο εικαστικό καλλιτέχνη. Έως τώρα έχω μια επιτυχημένη απόπειρα. Θα αναζητήσω και άλλες σίγουρα και είμαι ανοιχτός σε τέτοιες συνεργασίες.

Νομίζετε ότι η τέχνη έχει τη δυνατότητα να αλλάξει τις υφιστάμενες κοινωνικές συνθήκες; Σκέφτομαι ότι η λειτουργία της τέχνης είναι να λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό αφυπνιστικά. Να καταδείξει αυτά που χρειάζονται αλλαγή με έναν τρόπο που θα απευθυνθεί στο συναίσθημα. Να βάλει σε κίνηση την ανάγκη για αλλαγή. Δε μιλάω για μια αλλαγή κοινωνικοπολιτική. Μιλάω για μια αλλαγή κουλτούρας. Μια αλλαγή στο πως να υπάρχουμε από εδώ και πέρα ως ανθρώπινες κοινωνικές οντότητες. Μια τέτοια αλλαγή θα οδηγήσει και σε όλες τις υπόλοιπες.

Πού μπορεί κανείς να δει ζωντανά τα έργα σας σήμερα; Στο ατελιέ μου στη Θεσσαλονίκη. Επίσης θα εκθέσω  δυο έργα ακόμη στην Chili Art Gallery (Δημοφώντος 13-15, Θησείο, κέντρο Αθήνας) από 23/3 έως 1/4, με θέμα “Πρόσωπο, Μορφή, Εικόνα” σε επιμέλεια του κ. Πάρη Καπράλου.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να εκθέσω τα έργα μου σε ατομικές εκθέσεις μέσα και έξω από τα σύνορα της χώρας μας. Να συνεχίσω να δημιουργώ, πειραματιζόμενος με θέματα, μέσα και εργαλεία παλιότερα και πιο σύγχρονα, ψηφιακά και μη. Ίσως κάποια στιγμή να συνδέσω τη ζωγραφική με τη μουσική, την άλλη μου αγάπη, σε μια αρκετά πρωτότυπη δημιουργία.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Ο Δημήτρης Κυριάκος είναι ζωγράφος και ψυχαναλυτής, δύο ρόλοι/ταυτότητες που αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους οδηγώντας σε προσωπική και καλλιτεχνική εξέλιξη. Οι πίνακές του είναι ένας άλλος τρόπος ανάλυσης/κατανόησης της ανθρώπινης φύσης και των προσωπικών του εμπειριών. Ζωγραφίζει την ανθρώπινη εσωτερική/ασυνείδητη ζωή που δεν μπορεί να παρατηρηθεί, αλλά διαμορφώνει ό,τι μπορεί να δει κανείς στην ανθρώπινη δράση. Με αυτόν τον τρόπο, αποπειράται να απεικονίσει στον καμβά τις πολύπλοκες ανθρώπινες ψυχικές και συναισθηματικές καταστάσεις της ψυχικής μας ζωής. Έχει παρουσιάσει τα έργα του σε μια ατομική και 3 ομαδικές εκθέσεις, εκ των οποίων η μια στο  Λονδίνο. Ζωγραφίζει με λάδι και ακρυλικό σε καμβά και πλεξιγκλάς εκμεταλλευόμενος τις διαφορετικές ποιότητες και δημιουργικές δυνατότητες των υλικών.