Ατομική έκθεση της Έλενας Λακκιώτη: «Οικείες Μορφές – Άγνωστες Διαδρομές»

Η γκαλερί Artshot – Sophia Gaitani παρουσιάζει την ατομική έκθεση της Ελενας Λακκιώτη με τίτλο «Οικείες Μορφές – Αγνωστες Διαδρομές».

Η έκθεση εγκαινιάζεται την Παρασκευή 14 Νοεμβρίου, στο στενό της Λεμπέση κάτω από την Ακρόπολη.

«Οικείες Μορφές – Αγνωστες διαδρομές»

Η Έλενα Λακκιώτη, μέσα από τη ζωγραφική της, αναζητά την ένταση
ανάμεσα στη ζωντανή υλικότητα της ανθρώπινης σάρκας
και την επίπεδη χρωματική επιφάνεια του φόντου.
Αντιπαραβάλλοντας τη νέα της σειρά με τα προηγούμενα έργα,
διαπιστώνεται μια μετατόπιση του ενδιαφέροντός της προς το ανθρώπινο πορτρέτο,
το οποίο αυτή τη φορά αποτελεί τον κεντρικό άξονα της πλαστικής της έρευνας.
Η καλλιτέχνις επιδιώκει να αναδείξει την αντίθεση ανάμεσα στη ρεαλιστικά αποδομένη ανθρώπινη μορφή των προσωπογραφιών της και στα στυλιζαρισμένα φυτικά μοτίβα
ή στα οργανωμένα χρωματικά πεδία των γεωμετρικών σχημάτων και των υπαινικτικών τοπίων που συγκροτούν τον περιβάλλοντα χώρο.

Ενσωματώνει έκκεντρα τα ανθρώπινα πρόσωπα στα ποικίλα φόντα των έργων – φόντα που άλλοτε ορίζονται από επάλληλα γεωμετρικά σχήματα, άλλοτε από ένα δευτερεύον πλαίσιο μέσα στο κύριο πλαίσιο του έργου, δημιουργώντας έτσι ένα παιχνίδι
mise en abyme που υπονοεί τη συνύπαρξη πολλαπλών επιπέδων θέασης.
Άλλοτε, πάλι, εκμεταλλεύεται την πλαστικότητα των ready-made περίτεχνων χαρτιών, εντάσσοντάς τα οργανικά στη σύνθεση. Χρησιμοποιεί ζωντανά, συχνά αντιθετικά χρώματα, για να δημιουργήσει μια έντονη αίσθηση φωτός στα περιβάλλοντα των έργων, τα οποία φέρουν έντονες επιρροές από τις χρωματικές διαβαθμίσεις του Ρόθκο,
αλλά και από τις πιο ρευστές υφές του Nicolas de Staël.
Σε όλα τα πορτρέτα απεικονίζονται οικεία της πρόσωπα, με τις μορφές των οποίων είναι εξοικειωμένη· αυτό της επιτρέπει να αποδίδει με ακρίβεια τα ρεαλιστικά χαρακτηριστικά τους, χωρίς ωστόσο να επιδιώκει τη φωτογραφική πιστότητα.
Στο Σάρκωμα των προσώπων τονίζει τη φθαρτότητα της σάρκας και αποκαλύπτει όχι μόνο τη φυσική υπόσταση των προσώπων, αλλά και την εσωτερική τους ένταση, παραπέμποντας ενίοτε στην έντονη πλαστικότητα του Λούσιαν Φρόιντ.

Η Έλενα Λακκιώτη εκφράζεται με προσωπική ευαισθησία, κινούμενη ανάμεσα
στην αφαίρεση και την παραστατική απεικόνιση, ενώ αέναα αναζητά μια χωρική ισορροπία που συνδυάζει την επιπεδότητα με το βάθος, με σαφείς επιρροές από τον Mondrian
και τον Theo van Doesburg. Με τα τελευταία της έργα η εικαστικός αποδεικνύει ότι σε όλη την καλλιτεχνική της πορεία η εξελίσσεται αδιάκοπα, επανεξετάζοντας διαρκώς τα ίδια
της τα εκφραστικά μέσα και ανανεώνοντας την πλαστική της γλώσσα.»

Λουίζα Καραπιδάκη, ιστορικός τέχνης, μέλος της AICA