Ο συγγραφέας Νικόλας Γκιμπιρίτης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο με τίτλο: «Απαρνιέμαι τον έρωτα!» | «Verfluch’ IchdieLiebe!»

Εξώφυλλο: Πίνακας του Bernardino Mei με προσωπογραφία της Γκισμόνδας του Βοκάκιου, ηρωίδας που αναφέρεται και εντός του βιβλίου ως ρομαντική ιερομάρτυρας του έρωτα

Δοκίμιο για το ερωτικό πεπρωμένο της ανθρωπότητας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νησίδες. Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό δοκίμιο που διερευνά την ιδέα του έρωτα, ή ακριβέστερα, τον έρωτα ως Ιδέα.

Περίληψη

Το παρόν βιβλίο ξεδιπλώνει το ερωτικό ιδεώδες ανά τους αιώνες, όπως αυτό αναπτύχθηκε από μεταβολισμούς μεταφυσικού, θρησκευτικού, επιστημονικού χαρακτήρα. Πώς, ανάλογα με τις κοινωνικές και πολιτισμικές μεταλλάξεις του δυτικού κόσμου, μετασχηματίζεται και το ερωτικό πεπρωμένο του ανθρώπου, διατυπώνεται, εξυμνείται και, τελικά, φθίνει και μαραζώνει;

Από αυτά τα ερωτήματα αφορμάται η περιήγηση στις σελίδες του δοκιμίου. H ιδέα του έρωτα ξεκινάει στην αρχαιότητα και στις αντιλήψεις των αρχαίων για τον «φτερωτό θεό», εξυψώνεται στα ουράνια με τον ευαγγελικό χριστιανισμό και τελικά προσγειώνεται στη γη και ξεπηδά μέσα απ’ το ερωτικό μυθιστόρημα και τον ουμανισμό («Προλεγόμενα»). Ποιες κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες δημιουργούν το μυστήριο της καταγωγής του σύγχρονου, ατομικού έρωτα;

Γίνεται μια στάση στον μύθο του Δον Ζουάν («Κεφ. 1») και στους τρόπους που αυτός ο λογοτεχνικός ήρωας απεικονίζει τον αρχετυπικό εραστή του μοντέρνου κόσμου που αντιπαρατίθεται σε άλλες αξίες προκειμένου να εγκαθιδρύσει μια υπέρτατη εκδοχή του έρωτα ως «οικουμενική αρχή».

Τη σκυτάλη παίρνει το «Κεφάλαιο 2» με τους ρομαντικούς, οι οποίοι στην αυγή των Νέων Χρόνων ήταν το αντίπαλον δέος του ρασιοναλισμού. Οι ρομαντικοί προσπάθησαν να διασώσουν τον Έρωτα ως υπερβατική αξία ενάντια στη βιομηχανοποίηση του μοντέρνου πολιτισμού και στο συναισθηματικό στέγνωμα της ανθρώπινης καρδιάς από το καπιταλιστικό πνεύμα.

Ως απάρνηση του ερωτικού πεπρωμένου απ’ τον ρασιοναλισμό θα αναδυθεί μια νέα κατηγορία ρασιοναλιστών εραστών, των σαδιστών λιμπερτίνων («Κεφάλαιο 3»), που εκτρέπουν τον Έρωτα απ’ το μεταφυσικό πεπρωμένο του ανθρώπου και τον μεταμορφώνουν σε ακόμα μια τυπική επιστήμη του σώματος: ο έρωτας από σκοπός γίνεται το μέσον μιας νομοτέλειας για να δοξαστεί μια καταστροφική ανθρώπινη φύση που χωρίζει τους ανθρώπους σε δράστες και θύματα της ηδονής.

Σε αυτή τη μάχη, η τελική επικράτηση των αξιών του ρασιοναλισμού έφτασε τις κοινωνίες μας σε μια αντιερωτική δυστοπία («Κεφάλαιο 4»), όπου ο Έρωτας σχεδόν κυνηγιέται απ’ τις δυνάμεις του κράτους, του καπιταλισμού, του θεάματος.

Αυτή η αλλοτρίωση του ερωτικού ιδεώδους μάς φέρνει στη σημερινή τραγική κατάληξη του μεταμοντέρνου «σεξουαλικού ακτιβισμού» και στη διαφθορά της αξίας του έρωτα από την εφήμερη βιολογική λειτουργία της «καύλας» («Κεφάλαιο 5»).

Στο τέλος, πραγματοποιείται μια σούμα («Επίλογος») του επιχειρήματος για την ιστορική περιοδολόγηση του ερωτικού ιδεώδους και τις ενδεχόμενες διεξόδους απ’ τις σύγχρονες αντιφάσεις των ερωτικών σχέσεων.

Φυσικά, όλο το δοκίμιο διανθίζεται με κορυφαία έργα της κλασικής λογοτεχνίας, της όπερας και του θεάτρου, απ’ τον Βοκάκιο, τον Λόρδο Μπάιρον, τον Γκαίτε, τον Σαίξπηρ, τον Όσκαρ Ουάιλντ, τον Ντοστογιέφσκι, τη Σιμόν ντε Μποβουάρ και τον Μισέλ Φουκώ, μέχρι τον Βάγκνερ, τον Πουτσίνι, τον Κοκτώ, την Έμιλι Μπροντέ, τον Παζολίνι και τον Καουρισμάκι.

Τεχνικά στοιχεία

Εξώφυλλο: Πίνακας του Bernardino Mei με προσωπογραφία της Γκισμόνδας του Βοκάκιου, ηρωίδας που αναφέρεται και εντός του βιβλίου ως ρομαντική ιερομάρτυρας του έρωτα.

ISBN: 978-618-5744-44-1

Σελίδες: 232

Τιμή: αρχική 15.90 / με 10% τυπική έκπτωση 14.30 ευρώ

Διανομή: Πολιτεία, Ιανός, Πρωτοπορία, Public, Ευριπίδης, Skroutz και σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία.

Βιογραφικό σημείωμα συγγραφέα

Ο Νικόλας Γκιμπιρίτης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1987. Έχει σπουδάσει «Πολιτική και Διπλωματία» στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, και «Κοινωνική και Πολιτισμική Ανθρωπολογία» στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λουβαίν.

Από το 2010 αφιερώθηκε στη συγγραφική δραστηριότητα, κυρίως φιλοσοφικών δοκιμίων και κειμένων κοινωνικής κριτικής. Διετέλεσε μέλος της συντακτικής ομάδας των περιοδικών Πρόταγμα και Res Publica.

Συνιδρυτής του περιοδικού Κοινοί Τόποι, εγχείρημα που υπηρέτησε απ’ το 2015 μέχρι το 2022 ως υπεύθυνος ύλης, δοκιμιογράφος και μεταφραστής κειμένων. Έχει επιμεληθεί την έρευνα υλικού, τη σύνταξη και τη συγγραφή των κειμένων για τον καλλιτεχνικό κατάλογο Το αθηναϊκό underground (Topoi, 2022).

Στο μεταφραστικό του έργο περιλαμβάνονται κείμενα του Κορνήλιου Καστοριάδη, του Ζύγκμουντ Μπάουμαν, Κουρτ Βόνεγκατ, Κρίστοφερ Λας, Ζακ Ελλύλ, Σλάβοϊ Ζίζεκ. Σε συνεργασία με τις εκδόσεις Keybooks μετέφρασε τον ψυχοθεραπευτικό οδηγό EMDR Αντιμετωπίζοντας τη σχετιζόμενη με το τραύμα αποσυνδετική διαταραχή.

Από τις εκδόσεις Νησίδες κυκλοφορούν τα λογοτεχνικά του έργα Η θυσία (2023), Ο βιασμός της Φιλομήλας (2024) και το φιλοσοφικό δοκίμιο «Απαρνιέμαι τον έρωτα!» | «Verfluch’ Ich die Liebe!» Δοκίμιο για το ερωτικό πεπρωμένο της ανθρωπότητας (2025).