Συναισθήματα άγχους, ανησυχίας, πανικού και βαθιάς αυτοϋποτίμησης

“Νιώθω αόρατη… από μικρή με θυμάμαι να κάνω υπερπροσπάθεια να με συμπαθήσει κάποιος… και όταν εντέλει με συμπαθήσει είναι επειδή με λυπάται… και γιατί δε με ξέρει καλά… είμαι αποτυχημένη… μάλλον μεταφέρω τη μιζέρια μου στους άλλους και δε τους ενδιαφέρει να με γνωρίσουν… είναι κουραστικό να νιώθεις συνέχεια ότι σε σχολιάζουν αρνητικά… όλοι οι άλλοι είναι σίγουρα πιο έξυπνοι και πιο επιτυχημένοι από εμένα…”

Όλοι μας κατά καιρούς αμφισβητούμε την αξία μας και την επάρκεια μας και συγκρίνουμε τους εαυτούς μας με ανθρώπους που θαυμάζουμε ή αντιπροσωπεύουν για μας τον ορισμό της επιτυχίας,

εξηγεί η Ήρα Σαρακηνού, Ψυχολόγος–Ψυχοθεραπεύτρια–Ομαδική Αναλύτρια.

Αυτή η διαδικασία είναι φυσιολογική ως ένα σημείο προκειμένου να επαναπροσδιοριστούμε σαν άνθρωποι για το ποιοι είμαστε, ποιοι είναι οι στόχοι μας και ποια η σχέση μας με τους άλλους ανθρώπους. Όταν, όμως, κάθε σκέψη μας αφορά την ανεπάρκεια μας και το πόσο αποτυχημένοι νιώθουμε, τότε μιλάμε για μια βασανιστική καθημερινότητα και για βαθιά ΑΥΤΟΫΠΟΤΙΜΗΣΗ.

Συναισθήματα άγχους, ανησυχίας, πανικού, θλίψης ή ντροπής μας δυσκολεύουν τη ζωή.

Επίσης κάθε κριτική προς το άτομό μας σημαίνει απόρριψη και αυτό ενδεχομένως ξεκινά από την επικριτική στάση των γονιών μας όταν ήμασταν παιδιά και τις συγκρίσεις με άλλα παιδιά που τα κατάφερναν «καλύτερα» από εμάς.

Γι’ αυτό:

• Ας αναρωτηθούμε αν οι στόχοι που έχουμε και όλα αυτά που δε καταφέρνουμε είναι πραγματικά δικά μας όνειρα και επιθυμίες ή είναι αυτά που άλλοι περίμεναν από μας και θεωρούσαν επιτυχία.
• Ας μην αποπαίρνουμε αυτούς που έχουν να πουν θετικά πράγματα για εμάς. Δεν είναι όλα θέμα ευγένειας ή επειδή, ενδεχομένως, είναι άσχετοι με το αντικείμενό μας.
• Ας δούμε τα πράγματα ρεαλιστικά. Είναι πράγματι τόσο τέλειοι και πετυχημένοι οι άλλοι; Πόσο καλά τους γνωρίζουμε και σε άλλους τομείς της ζωής τους;
• Ας αποδεχτούμε ότι έχουμε καταφέρει πράγματα τα οποία στη πορεία ξεχάσαμε ή υποτιμήσαμε και “βάλαμε πλώρη για τα σημαντικά”!
• Τέλος, ας αποδεχτούμε επιτέλους τον εαυτό μας και ότι, ΝΑΙ, ίσως κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε ή ότι σε κάποια δε θα ξεχωρίσουμε.

Δεν πειράζει! Δεν είναι όλα για όλους…