Σταύρος Ξιούρας: “Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι, να μην μπορώ να επικοινωνήσω, να εκφραστώ και να νιώσω ελεύθερος μέσα από τη μουσική μου”

“Πολλά τραγούδια τα έχω συνδέσει με ανθρώπους και καταστάσεις που έχω ζήσει. Έτσι, μου είναι αδύνατο να επιλέξω ένα τραγούδι που το έχω συνδέσει με μια εμπειρία και να αποκλείσω μια άλλη. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι, πως τα τραγούδια που με αγγίζουν, ποικίλουν ως προς μουσικά είδη”

Σύστησέ μας τον άνθρωπο – καλλιτέχνη. Ποια είναι η μουσική σου ταυτότητα; Πιστεύω πως η βάση σε ό,τι κάνω, είναι η λαϊκή μας μουσική. Από τη δόμηση μιας μελωδίας ενός τραγουδιού, μέχρι την εναρμόνισή του, σκέφτομαι το πως μπορώ να συνδυάσω τις  κλίμακες / «δρόμους» της λαϊκής και παραδοσιακής μας μουσικής. Ακόμα και σε συνθέσεις που αφορούν είτε θεατρική παράσταση, είτε ένα πιο σύγχρονο ορχηστρικό έργο, με σύγχρονες τεχνικές παιξίματος των οργάνων, το ίδιο σκέφτομαι. Αν έπρεπε να δώσω έναν πιο ακριβή όρο σχετικά με την μουσική μου ταυτότητα, θα έλεγα πως μου αρέσει η συνύπαρξη και συνήχηση δυτικής και παραδοσιακής μουσικής.

Πώς γεννήθηκε η αγάπη σου για τη μουσική και το τραγούδι; Η σχέση (και κατ’ επέκταση αγάπη) μου με τη μουσική ξεκίνησε στην ηλικία των δέκα ετών. Με προτροπή του πατέρα μου να μάθω μπουζούκι, ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας (γιατί τα χέρια μου δεν έφταναν όλο το μανίκι του μπουζουκιού χαχαχαχα) σε μουσικά εκπαιδευτήρια. Επίσης, πάντα ακούγαμε μουσική στο αυτοκίνητο, είτε από το ραδιόφωνο, είτε από τις κασέτες. Τραγούδια λαϊκά, ρεμπέτικα, παραδοσιακά και έντεχνα. Παρακολουθούσαμε στο σπίτι  διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έτσι έβλεπα (και θαύμαζα) ζωντανά τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Μέσα από αυτές τις εμπειρίες και παίζοντας κιθάρα, άρχισα σιγά – σιγά  να συνειδητοποιώ πως μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου, μέσω της μουσικής και του τραγουδιού.

Το τραγούδι ήταν μονόδρομος για εσένα, ή έχεις σπουδάσει και κάτι άλλο; Δεν μπορώ να πω πως το τραγούδι ή η σύνθεση τραγουδιού, είναι ο μοναδικός τομέας με τον οποίο θέλω να ασχοληθώ. Σίγουρα είναι ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς τρόπους για να επικοινωνήσεις με έναν άνθρωπο. Γι’ αυτό και όταν παίζω μπουζούκι στα νυχτερινά μαγαζιά, μου αρέσει να τραγουδάω μερικά από τα τραγούδια που με εκφράζουν. Ωστόσο, επειδή έχω αποφοιτήσει από το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, με ειδίκευση τη μουσική σύνθεση για τις τέχνες της παράστασης και μαθήτευσα ως μπουζουξής στην σχολή του αείμνηστου Μο. Θεόδωρου Γεωργόπουλου, η ενασχόλησή μου με τη μουσική διευρύνεται στα πλαίσια της σύνθεσης (οργανικής και φωνητικής), της ακρόασης (διαφορετικά είδη μουσικής) και της μελέτης του μπουζουκιού.

Ποια είναι τα «όχι» που θα πεις, στο βωμό της καριέρας; Νομίζω πως κάθε καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να πει όχι, όταν δεν εκφράζεται (σωματικά και ψυχολογικά) μέσα από την τέχνη που κάνει. Σίγουρα θα πω όχι, όταν δεν αισθάνομαι ελεύθερος μέσα σε μία συνεργασία, όταν δεν με εκφράζει το project που μου προτείνεται και όταν δεν μου δημιουργείται η ανάγκη για προσωπική εξέλιξη.

Ποιο είναι το τραγούδι, που όταν το ακούς ή το ερμηνεύεις, «λυγίζεις»; Να σου πω την αλήθεια, δεν μπορώ να διαχωρίσω κάποιο από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Πολλά τραγούδια τα έχω συνδέσει με ανθρώπους και καταστάσεις που έχω ζήσει. Έτσι, μου είναι αδύνατο να επιλέξω ένα τραγούδι που το έχω συνδέσει με μια εμπειρία και να αποκλείσω μια άλλη. Πάντως το μόνο σίγουρο είναι, πως τα τραγούδια που με αγγίζουν, ποικίλουν ως προς μουσικά είδη.

Ποιο είναι το στοιχείο του χαρακτήρα σου, που σε κάνει να ξεχωρίζεις ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης; Θέλω να πιστεύω πως τα δυο βασικά στοιχεία του χαρακτήρα μου είναι: η ειλικρίνεια και η αυθεντικότητα. Τα θεωρώ από τα μεγαλύτερα προτερήματα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Όταν παίζω ή συνθέτω μουσική, δεν μου αρέσει να μιμούμαι κάποιον άλλο. Βέβαια, για να ήμαστε όσο το δυνατόν πιο σωστοί, ως προς τα στοιχεία του χαρακτήρα μου, θα πρέπει να μιλήσει ένας άλλον άνθρωπος, ώστε να είναι περισσότερο αντικειμενικός σε σχέση με εμένα.

Τι πιστεύεις ότι χρειάζεται ένας νέος καλλιτέχνης για να πετύχει στον χώρο του τραγουδιού; Κατά τη γνώμη μου πιστεύω πως πρώτα απ’ όλα θα πρέπει να έχει την όρεξη / διάθεση για μελέτη (μουσικής θεωρίας, αρμονίας, ρεπερτόριο, ασκήσεις φωνητικής κλπ.). Ο χαρακτήρας του/της δεν θα πρέπει να διέπεται από σημάδια σνομπισμού, αλαζονείας, και υπεροπτισμού. Να συμβουλεύεται τον εκάστοτε μαέστρο (είτε συμφωνεί, είτε διαφωνεί μαζί του) για να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις. Τέλος, να έχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού του/της, πως ο αγώνας για να πετύχεις τους στόχους σου σε αυτό το επάγγελμα, είναι ατέρμονος.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου; Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι, να μην μπορώ να επικοινωνήσω, να εκφραστώ και να νιώθω ελεύθερος μέσα από την μουσική μου. Την έκφραση, την επικοινωνία και την ελευθερία τις θεωρώ ύψιστα αγαθά. Τις κρατώ μέσα μου ως πολύτιμο λίθο και γι’ αυτό φοβάμαι μην τις χάσω.

Ποια είναι η άποψή σου για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Τα talent shows τα βλέπω ως μισή ευκαιρία να παρουσιάσεις την δουλειά σου, στο ευρύ κοινό και τίποτα παραπάνω. Ελάχιστες είναι οι φορές (αν δεν κάνω λάθος) που κάποιος παίχτης/ια  βγαίνοντας μέσα από αυτά τα shows, κατάφερε να φτιάξει μια μεγάλη και πετυχημένη καλλιτεχνική (με αισθητική) πορεία όπως το φανταζόταν.

Μια συνεργασία που ονειρεύεσαι; Για να είμαι ειλικρινής, οι συνεργασίες που έχω σκεφτεί είναι πάρα πολλές. Δεν παίζει ρόλο το φύλο, η ηλικία, το μουσικό όργανο ή η καταγωγή του ατόμου στις συνεργασίες που θέλω να κάνω. Σίγουρα εάν αναφέρω κάποιον μπουζουξή, τραγουδιστή ή οποιονδήποτε άλλο οργανοπαίκτη, θα αδικήσω κάποιον άλλον. Αλλά δεν μπορώ να μην σου αναφέρω τον πιο σημαντικό, ευρηματικό, σπουδαίο και ταλαντούχο συνθέτη, ενορχηστρωτή και πιανίστα που θέλω να γνωρίσω. Είναι ο κύριος Σταύρος Ξαρχάκος.

Βιογραφικό

Ο Σταύρος Ξιούρας γεννήθηκε στην Πάτρα, το 1991. Η ενασχόληση του με την μουσική άρχισε στην ηλικία των δέκα ετών, μαθαίνοντας κιθάρα και θεωρία μουσικής στα Μουσικά Εκπαιδευτήρια Θεοδώρου. Έπειτα, πέρασε  με επιτυχία στις εξετάσεις του μουσικού σχολείου Πατρών. Κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο μουσικό γυμνάσιο και λύκειο κι από όπου αποφοίτησε, έλαβε μέρος σε πανελλήνιους μουσικούς σχολικούς διαγωνισμούς, συμμετείχε στις σχολικές παραστάσεις με μουσικά όργανα: μαντολίνο και ταμπουρά, συμμετείχε στην φιλαρμονική μπαντίνα του δήμου Πατρέων, με μουσικό όργανο την τούμπα. Το 2009 μαζί με την αποφοίτησή του από το μουσικό λύκειο Πατρών, απέκτησε και το Πτυχίο Ειδικού Αρμονίας, με βαθμό Άριστα και το 2011 απέκτησε το Πτυχίο Αντίστιξης, με βαθμό Λίαν Καλώς από το Πατραϊκό Ωδείο. Καλοκαίρι του 2009 έκανε τα πρώτα του μαθήματα στο μπουζούκι στην σχολή Εν-χορδώ, του Μο.  Θεόδωρου Γεωργόπουλου. Ως  μέλος της λαϊκής συμφωνικής ορχήστρας Εν-χορδώ, έχει παίξει σε διάφορες συναυλίες στην πόλη της Πάτρας, που διεκπεραιώθηκαν στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, στο Ρωμαϊκό Ωδείο Πάτρας. Επιπλέον συμμετείχε μέσω της ορχήστρας σε  τηλεοπτικές εκπομπές (Στην υγειά μας ρε παιδιά, Ελλάδα έχεις ταλέντο). Το 2010 ξεκίνησε να φοιτά στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, όπου αποφοίτησε τον Ιούνιο του 2021. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εργάσθηκε ως μπουζουξής σε διάφορα μαγαζιά της Κέρκυρας και της Πάτρας. Συμμετείχε σε μουσικές παραστάσεις και σε παραστάσεις όπου η μουσική συνυπήρχε μαζί με άλλη τέχνη/ες. Έγραψε μουσική για δύο παραστάσεις: πέντε τέχνες συναντούν έναν γαλανομάτη γίγαντα και  η ζωή που γδέρνει την ψυχή. Το 2018, έγινε μέλος της ορχήστρας Rempet Motiv και έπαιξε σε συναυλίες στην Πάτρα, Λεχαινά, Χαλανδρίτσα και Ιωάννινα.  Σήμερα ζει στην Θεσσαλονίκη και φοιτά στο Π. Μ. Σ.  «Μουσική και Κοινωνία», με ειδίκευση την Μουσική Εκπαίδευση και Κοινοτική Μουσική, στο Τμήμα Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.