Νίκος Μάνεσης: “…Εάν η τέχνη βρίσκεται στην άρση της ζωής, τότε ο καλλιτέχνης ίσως είναι αυτός που έχει την ικανότητα, μαγκιά, ταλέντο να μπορεί να το εντοπίζει, και εν τέλει να το αποτυπώνει στο έργο του”

“Αυτή τη στιγμή είμαι σε φάση προβών. Επιπλέον βρίσκομαι και σε διαδικασία γυρισμάτων για την ταινία l’appel du vide της Ευγενίας Κούγια – Μια πολύ ωραία και φρέσκια δουλειά με όμορφους ανθρώπους, στην οποία είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων που συμμετέχω…”

Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Την τελική απόφαση την πήρα κάπου στα δεκαπέντε. Ο άνθρωπος που έπαιξε βασικό ρόλο σε αυτό, ηταν η διευθύντρια που είχα στο γυμνάσιο. Βέβαια όπως λέει και η μαμά μου, το ψώνιο και την λοξά τα είχα από πολύ πιο μικρός. 

Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Θαυμάζω αρκετούς. κυρίως όλους εκείνους που δουλεύουν με ειλικρίνεια και κατά κάποιο τρόπο κόντρα στο εύκολο και το αυτονόητο. Αυτοί είναι και πηγή έμπνευσης για μένα.

Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Προτιμώ και τα δύο εξίσου. Όμως το θέατρο σαν λειτουργία με γοητεύει περισσότερο. Ειναι ρε παιδάκι μου αυτό το μαγικό που συμβαίνει όταν πετυχαίνει η συνταγή, αυτό που όλοι μαζί υπερβαίνουμε τους εαυτούς μας και έστω και για λίγο έχουμε την ψευδαίσθηση ότι νικάμε τον θάνατο. 

Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Στη δουλειά αυτή, επιτυχία και καριέρα σημαίνει να μπορείς να πληρώνεις το νοίκι σου, το ρεύμα, την βενζίνη, και το σουπερμάρκετ. Όμως πέρα από αυτό, που θα έπρεπε να ήταν δεδομένο!  Πιστεύω πως επιτυχία σημαίνει να είσαι χαρούμενος με αυτό που κάνεις, με τον εαυτό σου, και με τους ανθρώπους γύρω σου.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Δεν ξέρω! Ιδέα δεν εχω!. Το μόνο που μπορώ να σου πω, είναι ότι αν η τέχνη βρίσκεται στην άρση της ζωής, τότε ο καλλιτέχνης ίσως είναι αυτός που έχει την ικανότητα/μαγκιά/ταλέντο/όπως θες πες το, αυτό να μπορεί να το εντοπίζει, και εν τέλει να το αποτυπώνει στο έργο του. 
Είναι σαν να βλέπεις ένα πίνακα που  αναπαριστά ένα τοπίο με απόλυτη ακρίβεια και δίπλα του να βλέπεις ένα πίνακα με ένα “τοπίο” του νταλι για παράδειγμα…

Νιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Νιώθω κάτι σαν ένα ζουζούνι που δεν μ αφήνει σε ησυχία. Νιώθω πολύ πολύ λαχτάρα, πολύ αγωνία, και ένα ψυχικό-υπαρξιακό ταράκουλο. 

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Εδώ δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω ως άνθρωπο…

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Αυτή τη στιγμή είμαι σε φάση προβών. Επιπλέον βρίσκομαι και σε διαδικασία γυρισμάτων για την ταινία l’appel du vide της Ευγενίας Κούγια – Μια πολύ ωραία και φρέσκια δουλειά με όμορφους ανθρώπους, στην οποία είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων που συμμετέχω. 
Από τον Σεπτέμβρη θα έχω διάφορα επίσης ωραία πράγματα που ανυπομονώ να ξεκινήσουν. Όλα αυτά θα ανακοινωθούν εν καιρό, και φυσικά πρώτα από όλα αν ο covid το επιτρέψει.

Βιογραφικό. Ο Νίκος Μάνεσης εως σήμερα έχει συνεργαστεί με: το Εθνικό θέατρο, τον Θοκ, το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το Θέατρο Βεάκη και το Θέατρο 14. Στο θέατρο δούλεψε με: τον Δημήτρη Καραντζά (τρεις αδελφές) την Γεωργία Μαυραγάνη (Ευμενίδες / τυχερός στρατιώτης) την Αθηνά Κάσιου (not enough oxygen) τον Κωνσταντίνο Χατζή (Δαιμονισμένοι) , και τον Δημήτρη Λογοθέτη (τα μπάσταρδα του Σίσυφου) 
Στον κινηματογράφο έχει συμμετάσχει στις ταινίες “gun” του Π.Γλυνου και “Prince Zampano-Poet of the city” της Σ.Παπακωνσταντινού. 
“”