Συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και εμείς αναπολούμε τον ιστορικό τούτο αγώνα μέσα από τους ήρωες και τις ηρωίδες της εποχής.
Επηρέασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 την έκβαση και την πορεία του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού; Φυσικά και επηρέασε, ειδικά αν λάβουμε υπόψη μας ότι εκείνη την εποχή γράφτηκαν έργα που απεικόνιζαν το πνεύμα και τις ιδέες της Προεπαναστατικής περιόδου. Θα ήθελα να σταθώ συγκεκριμένα στο έργο: “Ο Φιλάργυρος”, της Ελισάβετ Μουτζάν Μαρτινέγκου”, έργο το οποίο γράφτηκε το 1823. Επρόκειτο για μία σπουδή επάνω στη Ζακυνθινή Διάλεκτο και την Καθαρεύουσα, σε δραματουργία και σκηνοθεσία της Μαρίας Φραγκή. Ο Φιλάργυρος, ανέβηκε κατά την θεατρική σεζόν 2018-2019 στο Θέατρο Αλεξάνδρεια, στην πλατεία Αμερικής. Είχα την τύχη να συνεργαστώ με αξιόλογους συναδέλφους όπως ο Βασίλης Βλάχος, η Κλεοπάτρα Ροντήρη, η Δανάη Καλαχώρα, ο Τάσσος Ζιάκκας και ο Επαμεινώνδας Μουντζουρέας.
Στο συγκεκριμένο έργο παρατηρούμε μέσα από τις γλαφυρές περιγραφές της συγγραφέως την παραγκωνισμένη θέση της γυναίκας καθώς και την καταπίεση που υφίστατο από τα πατριαρχικά μέλη της οικογένειας κατά το 19ο αιώνα. Το 2015, ανέβασα με την θεατρική ομάδα του Δημοτικού Θεάτρου Ηρακλείου Κρήτης, σε διασκευή-σκηνοθεσία δική μου, το έργο: “Οι Γυναίκες της Πίνδου”. Πρόκειται για λαϊκές αφηγήσεις, αντλημένες από την προφορική παράδοση κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1944). Η βασική διαφορά που έχω εντοπίσει από τις Γυναίκες της Πίνδου σε αντίθεση με τον Φιλάργυρο, είναι ότι στο πρώτο οι γυναίκες έδειξαν ανδρεία και τόλμη, αρετές που συνέβαλαν καθοριστικά στην εξέλιξη της πορείας του αγώνα ενώ στο δεύτερο, η γυναίκα εξαιτίας της καταπίεσης, στερούνταν φωνής και υπόστασης. (…) Μεγάλη στάθηκε η προσφορά της Ελληνίδας γυναίκας σε όλους τους αγώνες του έθνους, όμως πάντα τους άντρες τιμούσαν ως ήρωες. Επιπρόσθετα, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (Μπιθγκούρας), ο Νικηταράς Σταματελόπουλος, καθώς και ο Εθνικός Ύμνος του Διονυσίου Σολωμού προσέφεραν στον Υπέρ Ανεξαρτησίας των Ελλήνων Αγώνα, για την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους όπου έλαβαν τιμητικές διακρίσεις.
Ποια είναι τα συναισθήματά σας για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και πως τα εξωτερικεύετε στον πολιτιστικό χώρο που δραστηριοποιείστε; Αισθάνομαι υπερήφανος που πέρασαν τέτοιοι ήρωες, οι οποίοι κατάφεραν να σώσουν την Ελλάδα από 400 χρόνια Τουρκικής σκλαβιάς. Φτάνοντας στο Σήμερα, μετά από ιστορική αναδρομή που έκανα στις ρίζες της οικογένειας μου, εντυπωσιάστηκα από το γεγονός ότι στην Αμερική και συγκεκριμένα στην δεκαετία του 1920, οι ηθοποιοί Marika & Giannis Thimios, έλαβαν μέρος σε “Θεατρική Αναπαράσταση για τα 100 χρόνια του 1821” στο Χόλυγουντ, σε σκηνοθεσία των Κώστα και Νίκου Καπνουκαγιά. Δεν ξέρω αν πιστεύετε στις συμπτώσεις, αλλά και εγώ φέτος συμμετέχω στην κινηματογραφική επετειακή ταινία που φέρει τον τίτλο: “Που’σαι μωρέ Νικηταρά” σε σενάριο της Μαριγώς Μπούρη και σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Κολοβού. Κρατώ τον ρόλο του Αρχιμανδρίτη Γρηγορίου Δικαίου Παπαφλέσσα.
Με ποιο συμβάν από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 ταυτίζεστε ψυχικά και ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Έχω ταυτιστεί με τον Αγωνιστή Ήρωα Αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Δικαίο Παπαφλέσσα, ο οποίος ήταν ένας ιδιαίτερος και ξεχωριστός ήρωας της Επανάστασης. Πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εκεί χειροτονήθηκε Αρχιμανδρίτης με τα αρχικά Α.Μ. που το έδωσε ο Πολιτικός και Αγωνιστής, ιδρυτικό μέλος της Φιλικής Εταιρείας, Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος. Η δράση του Παπαφλέσσα δίπλα στον Κολοκοτρώνη και τον Νικηταρά, ήταν πάντα υπέρ της Πατρίδος και του Θεού. Στο Άστρος Κυνουρίας, στην Πελοπόννησο συνέταξε την Εγκύκλιο προς τους Έλληνες της Δυτικής Εκκλησίας, με σκοπό την ευαισθητοποίηση τους στον κοινό αγώνα. Με έντονο αγωνιστικό θρησκευτικό λόγο, πέρασε στους νεότερους αγωνιστές και στα παιδιά την Ελπίδα μιας Ελεύθερης Πατρίδας. Βρίσκω ξεχωριστή στιγμή το χειροφίλημα που έκανε ο τούρκος Σουλτάνος Ιμπραήμ Πασάς, στον νεκρό Παπαφλέσσα λέγοντας τα παρακάτω λόγια: “Αμαρτία να χαθεί τούτος ο Πολέμαρχος”. Το χειροφίλημα αποτελεί φόρο τιμής στον σπουδαίο ηρωικό Ιερέα, σε ένδειξη αναγνώρισης της γενναιότητας, της ανιδιοτέλειας και του θάρρους του.
Θα θέλατε να συμμετάσχετε ως καλλιτέχνης, σε κάποια πολιτιστική δράση για την Ελληνική Επανάσταση του 1821; Όπως ανέφερα προηγουμένως, ενσάρκωσα κινηματογραφικά τον Αγωνιστή Ήρωα Αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Δικαίο Παπαφλέσσα στην Επετειακή ταινία της Μητρόπολης Ν. Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Χαλκηδόνος και Ν. Ηρακλείου: “Που’σαι μωρέ Νικηταρά” σε σενάριο της Μαριγώς Μπούρη και σε σκηνοθεσία του Θεόδωρου Κολοβού.
Νιώθω τεράστια χαρά που βρέθηκα στα γυρίσματα αυτής της μεγαλειώδους επετειακής ταινίας, και μεγάλη τιμή επειδή εκτέλεσα και χρέη Βοηθού Σκηνοθέτη. Θεωρώ πολύ σπουδαίο το γεγονός ότι στην εποχή του Κορονοϊού, κάποιοι καλλιτέχνες της εποχής μας, μετέφεραν στην Οθόνη την Επαναστατική δράση των Ηρώων του 1821. Σε αυτό το σημείο, θέλω να ευχαριστήσω θερμά τη σεναριογράφο, Μαριγώ Μπούρη, το Διευθυντή Φωτογραφίας, Νεκτάριο Σουλδάτο, τον τεχνικό Βαγγέλη Ασπρογέρακα, τη Βοηθό Σκηνοθέτη και ηθοποιό Εμμανουέλα-Μαρία Ζαφειρούδη και κυρίως τον ηθοποιό, σκηνοθέτη και Δάσκαλο Θεάτρου και Κινηματογράφου Θεόδωρο Κολοβό, που μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι μέρος αυτού του ταξιδιού. Τέλος, ευχαριστώ πολύ τον μουσικό, Νικόλαο Θεοτοκάτο, τη Μητρόπολη Ν.Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Χαλκηδόνος και Ν.Ηρακλείου και την θεατρική ομάδα: “Η Μηχανή του Χρόνου” των Κατηχητικών Ομάδων Ι.Ν. Αγία Μαρίνης για την εξαιρετική τους συνεργασία.
