Κατερίνα Μαρούδα: “Σε μια χώρα που το παρελθόν της δεν έχει να επιδείξει ανάκτορα, αλλά δημόσιους χώρους με θέατρα, γυμναστήρια, γλυπτά, η πολιτεία θα έπρεπε να έχει μια ενιαία πολιτιστική πολιτική”

“Η παρέμβαση της Τέχνης μέσα από το δημόσιο χώρο, μέσα από τη γλυπτική, την εγκατάσταση, την street-art, το graffiti, τις performances, δημιουργεί ένα διάλογο, αναβαθμίζει την περιοχή και της δίνει μια ταυτότητα”

Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την Τέχνη; Ξεκίνησα να ασχολούμαι συστηματικά με την Τέχνη, από τη στιγμή που αποφάσισα να σπουδάσω Καλές Τέχνες. Ήταν μονόδρομος.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Καλλιτέχνης και γεννιέσαι και γίνεσαι. Γεννιέσαι γιατί εξακολουθείς να το θέλεις σε όλες τις περιόδους της ζωής σου και γίνεσαι, γιατί χρειάζεται συνεχής δουλειά.

Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Ειδικά σήμερα, πιστεύω είναι λάθος να εντάσσουμε, σε ένα κίνημα τη δουλειά ενός καλλιτέχνη. Υπάρχουν στοιχεία ρευμάτων και κινημάτων στα έργα του, αλλά όχι μόνο ένα. Κατά περιόδους δε, βλέπουμε ότι αλλάζει, ότι κάνει και διαφορετικές δοκιμές. Θα σας έλεγα ότι στα έργα μου υπάρχει έντονο χρώμα, το εξπρεσιονιστικό στοιχείο, πολλά είναι ανθρωποκεντρικά.

Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Η αφετηρία μου, η έμπνευσή μου, είναι ο άνθρωπος και το περιβάλλον του.

Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Πολλοί ζωγράφοι με έχουν επηρεάσει με το έργο τους, ο καθένας με τις αρετές του. Τα ονόματά τους είναι πολύ κλασσικά, δεν θα πρωτοτυπήσω, άλλωστε γι’ αυτό είναι μεγάλοι. Ο Ματίς, ο Πικάσσο, ο Μπέικον, ο Τέρνερ και ο Μονέ. Πρέπει να σας πω ότι δεν περίμενα να αγαπήσω τους δυο τελευταίους. Πήγα να δω αρκετές φορές τα έργα τους μετά την πρώτη φορά.

Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Δεν υπάρχει ίσως μεγαλύτερη, αλλά μεγαλύτερες. Για μένα, η μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή και στην Τέχνη, είναι όταν νομίζεις πως όλα έχουν χαθεί, να μπορείς να σταθείς στα πόδια σου ξανά, να συγκεντρωθείς, να ξαναζωγραφίσεις. Όλα τα άλλα είναι μηδαμινά. Εκθέσεις, συμμετοχές, κλπ… Αν έχουν τόση σημασία για σένα, όποιον στόχο έχεις, μπορείς να τον κατακτήσεις.

Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Η τέχνη φαινομενικά είναι αποδεκτή στην Ελλάδα, ενώ ουσιαστικά δεν είναι. Είναι για ένα πολύ μικρό ποσοστό και δεν τυγχάνει καμίας ουσιαστικής βοήθειας από την πολιτεία, καθότι δεν υπάρχει πολιτιστική πολιτική.
Η παρέμβαση της Τέχνης μέσα από το δημόσιο χώρο, μέσα από τη γλυπτική, την εγκατάσταση, την street-art, το graffiti, τις performances, δημιουργεί ένα διάλογο, αναβαθμίζει την περιοχή και της δίνει μια ταυτότητα.
Η Τέχνη «φεύγει» από το μουσείο και εκτίθεται ελεύθερα στο αστικό τοπίο, χωρίς δεσμεύσεις και συμβατικότητες, λαμβάνοντας μέρος στην καθημερινότητα των πολιτών.
Σε μια χώρα που το παρελθόν της δεν έχει να επιδείξει ανάκτορα, αλλά δημόσιους χώρους με θέατρα, γυμναστήρια, γλυπτά -βλέπουμε τι υπήρχε γύρω από την Ακρόπολη-, η πολιτεία θα έπρεπε να έχει μια ενιαία πολιτιστική πολιτική.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να ζωγραφίζω και να εξελίσσομαι.

Bio. Caterina Marouda was born in Athens. She studied at the Academy of Fine Arts in Florence to the teacher Fernando Farulli.
Caterina Marouda “My large format canvasses resemble frescoes. I am using them to restrict the brightness of the light which, in turn, does not burst the banks of emotion. On the contrary, this way, the expression remains within the borders of autonomous forms which line up one beside the other as independent entities. Every painting represents a stage scenery in a theatre, at the backdrop of which a little story unfolds.
I wish to express my worry about such questions as ‘what is the path of life’, what journey is it that everybody undertakes, which inner processes and cognitive self-reflection as a necessary condition for self-discovery is taking place. This is why I decided to place in the middle of my artistic interest the human figure, and the human body. The figures are at times arrogant and resolute, with an Apollonic calm, sometimes afraid or dreamy, captivated by a Dionyssian passion, invite the spectator to follow them on a magic journey, using the compass of imagination. However, it is possible that I depict exclusively female figures as a reminder of the fact that life starts with a woman. ‘’
Caterina Marouda has exposed her work in 17 personal exhibitions (Athens, Cologne, Thessaloniki, Bern) and she has also exposed her work in numerous group exhibitions (Greece, Canada, Italy, Spain, Chicago, Brussels, Russia and Paris – Salon des Artistes Independents and Salon des Artistes Français, Grand Palais).
Caterina Marouda’s works may be found in the collections of the Vorres Museum, the National Gallery, the Ministry of Culture, the Macedonian Museum of Modern Art, the Gallery of the Cyclades, Ch. Antoniou, General Bank, French Institute of Thessaloniki and National Bank of Greece, Tula Museum of Fine Arts, Russia.
She is a member of the Greek Visual Arts Chamber.
Caterina Marouda has worked at the European Cultural Center of Delphi and as a visual arts consultant at the National Bank of Greece for 27 years.