Η Μαγδαληνή Βογιατζή συμμετέχει στην έκθεση του Ορίζοντα Γεγονότων με θέμα “Το Μέτρο”

Επιμέλεια έκθεσης, ερωτήσεων-συνεντεύξεων Δέσποινα Πανταζή, εικαστικός

“Το μέτρο όπως το όρισε ο Αριστοτέλης, ως ηθική αρετή, αξία και συνολική πρόταση ζωής για την κατάκτηση της ευδαιμονίας μπορεί να επιτευχθεί ως προϊόν άσκησης στο να υποτάσσουμε τις άλογες επιθυμίες και τα πάθη μας.”

Τι νοηματοδοτεί η έννοια του μέτρου στο έργο σου; Αποτελεί δομικό στοιχείο; Το μέτρο αποτελεί δομικό στοιχείο στο έργο μου και στα αισθητικά και στα νοητά.
Σε πρώτη ανάγνωση η εικόνα μας υπενθυμίζει το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης αναγνωρίζοντας την ανθρώπινη χρονικότητα και το “finitude” πεπρωμένο. Αντικρίζουμε λοιπόν το «τελευταίο μέτρο» ενός ατόμου το οποίο περιστοιχίζεται από αναρίθμητα pixel τα οποία υπονοούν τις αμέτρητες στιγμές που είχε βιώσει το άτομο αλλά και το χρώμα που είχε η κάθε μία.

Μέσα από την έκθεση καταλήγουμε στο να ξαναδούμε με “κριτικά μάτια” τη σχέση της έννοιας του “μέτρου” με τον κόσμο; Ασφαλώς. Πιστεύω πως τα έργα εκτός από διακοσμητικό ρόλο, σκοπό έχουν να μεταφέρουν μηνύματα στο θεατή. Το δικό μου έργο, σε δεύτερη ανάγνωση, αναφέρεται έμμεσα στα πρωτόγνωρα μέτρα – ως ρυθμιστικούς κανόνες- της πανδημίας. Μέτρα τα οποία για μεγάλο χρονικό διάστημα μας γέννησαν, όχι τον φόβο του θανάτου, αλλά τον φόβο της ζωής. Κλεισμένοι στις τρύπες των πολυκατοικιών – σαν σε τάφους, με συρρικνωμένη την διαπροσωπική επικοινωνία, βιώσαμε ζωές μοναχικές, ακρωτηριασμένες από ελπίδες και προσδοκίες.
Βομβαρδισμένοι από εικόνες θανάτων και ανθρώπινης αθλιότητας αδρανοποιηθήκαμε και βουλιάξαμε εν τέλει στην αδιαφορία.

Το “μέτρο” προβάλει σήμερα σαν φωτεινή προοπτική θεραπείας των τραγικών διχασμών και συγκρούσεων του σύγχρονου πολιτισμού μας; Το μέτρο όπως το όρισε ο Αριστοτέλης, ως ηθική αρετή, αξία και συνολική πρόταση ζωής για την κατάκτηση της ευδαιμονίας μπορεί να επιτευχθεί ως προϊόν άσκησης στο να υποτάσσουμε τις άλογες επιθυμίες και τα πάθη μας. Αν καταφέρουμε κάποτε να κατανοήσουμε ποια συμπεριφορά, ατομική ή ομαδική, αποτελεί παραβίαση της συμπαντικής νομοτέλειας της ισορροπίας & αρμονίας και οριοθετηθούμε με όλες τις σημασιολογικές αποχρώσεις του μέτρου, τότε μόνο θα πάψουμε να οδηγούμαστε στην άβυσσο και την αυτοκαταστροφή.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Μαγδαληνή Βογιατζή γεννήθηκε στην Αθήνα.
Σπούδασε Οδοντιατρική την οποία εξασκεί στα Χανιά, όπου ζει, από το 1994.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική και τη φωτογραφία.
Είναι απόφοιτη του τμήματος ψυχικής υγείας « Θεραπεία μέσω τέχνης με έμφαση στα εικαστικά» του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του τμήματος «Τέχνης της Φωτογραφίας» του Δ.ΙΕΚ Χανίων.
Επίσης έχει παρακολουθήσει το πρόγραμμα «Εισαγωγή στην Ψηφιακή Επεξεργασία Εικόνας» καλύπτοντας θέματα προγραμμάτων επεξεργασίας, επεμβάσεις
Retouch & Photoshop που διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστημίου Κρήτης καθώς και σεμινάριο – workshop Πορτραίτου της σχολής CraftiusPRO.
Φωτογραφίες της έχουν βραβευτεί / διακριθεί σε πανελλήνιους & παγκόσμιους διαγωνισμούς .
Έχει παρουσιάσει φωτογραφική δουλειά της σε 3 ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις στα Χανιά, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη (MOMus), στο Ηράκλειο & σε άλλες πόλεις ανά την Ελλάδα, στη Λευκωσία , στον ελληνικό τύπο (περιοδικά Φωτογράφος, Photonet, Χανιώτικα Νέα), στην διεθνή πλατφόρμα PhMuseum, καθώς στην  Παγκόσμια πλατφόρμα καλλιτεχνών, που συνδυάζουν την επιστήμη με την ιατρική, MED in ART.
 Έργα της βρίσκονται στη μόνιμη συλλογή της Δημοτικής Πινακοθήκης Χανίων,      στη μόνιμη συλλογή του «Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης – Ελαιουργείον» και σε ιδιωτικές συλλογές.
Από το 2016 έως σήμερα είναι πρόεδρος του Παγκρήτιου Συλλόγου Εικαστικών Δημιουργών «Νεώριον Τέχνης».

Συμμετέχουν οι Καλλιτέχνες: Ιουλία Αθανασάκη Κύρα Αλυγιζάκη, Όλγα ανδρικόπουλου, Κίμων Αξαόπουλος, Μαρία Αργυρακοπούλου, Ειρήνη Βαζούκου, Μαγδαληνή Βογιαντζή, Ανδρέας Γαβριλιάδης, Τζίμης Ευθυμίου, Θεοδώρα Κατσίμπρα, Ουρανία Καραμούζη, Σπύρος Κόικας, Ροδάνθη Κόλλια-Ρίζου, Καλλιρόη Μαστιχιάδου, Κλεοπάτρα Μουρσελά, Λαμπρινή Μποβιάτσου, Δέσποινα Πανταζή, Ελένη Παπανικολάου, Κατερίνα Ριμπατσιού, Διαμαντής Σταγγίδης, Χρυσούλα Σκεπετζή, Γιάννης Στεμπίλης, Σοφία Τσαμπά, Στέφανος Χανδέλης, Άννα Χατζηαγγέλου, Άννα-Μαρία Χατζηστεφάνου, Νίκος Χιωτίνης, Έλλη Χούσου, Didi Fadul.

Performances: Άγγελος Σκούρτης 20/5/2022 ώρα, 22.00 “Επί Μετρώντας”

ΑΧΑΙΡΕΥΤΟΣ και Συνεργάτες του

Διαρκής εξέλιξη – Durational – Site Specific 27-5-2022 ώρα, 19.00-22.00

Κείμενο: Γιάννης Σχίζας

---

Το μέτρο των προσδοκιών μας. Το μέτρο των απαιτήσεων. Tο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Και το μέτρο της επιθυμίας…

Μπορεί, άραγε, η τέχνη να  απαντήσει; Να επιθυμήσει, να υπενθυμίσει, να υπογραμμίσει; Να αποκαλύψει το μέτρο της αισθητικής χρησιμοποιώντας τη σωστή δόση αμφισημίας; Να αντιπαρατεθεί, να δημιουργήσει ή, έστω, να εξασφαλίσει τις συνθήκες για δημιουργία; Ο ήλιος δεν θα υπερβεί τα μέτρα του, αλλιώς οι Ερινύες, οι θεραπαινίδες της Δικαιοσύνης, θα τον αποκαλύψουν… Σε κάθε σκέψη που αγγίζει την αυταπάρνησή της, που αυτοπεριορίζεται, μέσα από την υπερβολή ή την έλλειψή της, αποτυπώνεται το άκρο της έννοιας του μέτρου. Η ευδαιμονία και η γέννηση του πραγματικού, επιλογή μεταξύ ακραίων σημείων. Μεταξύ μιας λαίλαπας υπερκαταναλωτισμού ιδεών και συναισθημάτων, στην παλίρροια της ανθρώπινης συμπεριφοράς και της εξουσίας που θεσπίζει, η «μεσότητα» συνιστά προϊόν άσκησης. Ατελείς, ανολοκλήρωτοι στόχοι, υπερδραστηριότητα και κοινωνικές δράσεις, άλογες επιθυμίες, εξουθενωτικές συνθήκες, ανατροπή, υπερβολή και έλλειψη, εμβολιάζοντας το ανθρώπινο πνεύμα ως δομικό στοιχείο της κοσμική τάξης, αισθητοποιούν, διαφυλάσσουν και υποδεικνύουν τον ορισμό του ανθρώπου, ως όντος που άνω θρώσκει. Ακυρώνοντας το «σκοτεινό» και επιδιώκοντας νέες αξίες, όπου το σημείο-μέτρο γεννά την συμμετρία στην ηθική του μαγικού και του ονείρου. Μέτρο ανθρώπου και πραγμάτων, πληθωρικά ακραίο παραβιάζοντας το «άλλο», διαχωρίζει συμπεριφορές που υπερβαίνουν, ανατρέπουν προς όφελος του ατόμου, στο παρασκήνιο θεωριών και μη θεωριών, φτάνοντας ως ή αγγίζοντας το αμετάκλητο «ΝΑΙ» και το ηχηρό «ΟΧΙ». Όπου η «ύβρις» ελλοχεύει σε κάθε πτυχή του πολιτισμού μας, εικόνες αθλιότητας και αυτοπαγιδεύσεις σε έναν κύκλο αυτοεξόντωσης, ανακυκλώνονται. Το μέτρο ως καταλύτης στην κατάκτηση της «ευθυμίας» μπορεί να καταστήσει τον «ΜΙΚΡΟ» αυτό κόσμο «ΜΕΓΑ».

Δέσποινα Πανταζή, εικαστικός.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: Η Δέσποινα Πανταζή γεννήθηκε στον Κορυδαλλό το 1966. Σπούδασε σε ελεύθερα σπουδαστήρια ζωγραφικής.
Ατομικές εκθέσεις:
2017: “Υποψίες του Κόκκινου” ΗΩΣ Χώρος Τέχνης, Αθήνα.
2006: “Ιστορίες του μπλε” Αίθουσα Τέχνης ΑΕΝΑΟΝ, Αθήνα.
2000: “ Στο Νήμα του Μύθου” Γκαλερί ΠΕΡΙΤΕΧΝΩΝ, Αθήνα.
1999: Χώρος Τέχνης 24, Αθήνα.
1996: Αίθουσα Τέχνης Πειραιά
1996: Πολιτιστικό Κέντρο Ελευσίνας (υπό την αιγίδα του Δήμου), Ελευσίνα
1994: Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
Έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (ενδεικτικά: συμμετέχει σε δράσεις του “Ορίζοντα Γεγονότων”, της “Art Bank”, της Cheap Art κλπ…). Από το 1994, επιμελήθηκε την ετήσια έκθεση “ Συνάντηση Εικαστικών Δημιουργών – Μεσόγειος” υπό την αιγίδα του δήμου Κορυδαλλού. Από το 2015 συνεργάζεται με το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας Φυλακών Κορυδαλλού (συντονισμός εθελοντικών εικαστικών εργαστηρίων και επιμέλειες εκθέσεων). 2018 ΄ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ στο  ΕΜΣΤ “‘Οψεις της Ανεξάρτητης Εικαστικής Δημιουργίας” workshop –επιμέλεια Δ.Π. “Ενας  Διάλογος που δεν κλείνει ποτέ’ -“Ανώνυμος Αποστολέας στέλνει γράμμα σε Ανώνυμο Παραλήπτη-μαθητή-κρατούμενο  φυλλακών Κορυδαλλού
Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.