Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Η μουσική είναι διαχρονική. Από την προϊστορική εποχή είναι γνωστό πως οι άνθρωποι παρήγαν ήχους και ρυθμούς με τα λιγοστά αντικείμενα που διέθεταν.
Στη συνέχεια, φτάνει η εποχή της Αρχαιότητας, έπειτα ο Μεσαίωνας, το Μπαρόκ, ο Κλασσικισμός, ο Ρομαντισμός , ώσπου να καταλήξουμε στο σήμερα.
Η μουσική είναι ένα στοιχείο που όχι μόνο δεν υπέκυψε στο πέρασμα των χρόνων, αλλά εξελίχθηκε δραματικά. Αποτελεί ένα κοινό μέσο έκφρασης συναισθημάτων και καταστάσεων. Δεν έχει σύνορα.
Είναι ικανή να ενώνει ανθρώπους εντελώς διαφορετικούς, από κάθε γωνιά του πλανήτη, μέσω της μελωδίας και της ερμηνείας. Ακόμη κι αν δύο άνθρωποι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν λεκτικά, η μουσική τους βοηθά να εξωτερικεύσουν τον ψυχικό τους κόσμο.
Τα αμέτρητα είδη μουσικής που υπάρχουν συμβάλλουν στη διεύρυνση των πνευματικών οριζόντων και την επαφή με άλλους λαούς και πολιτισμούς.
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Παρακολουθώντας συχνά συναυλίες κλασσικής μουσικής, παρατηρώ και θαυμάζω πληθώρα μουσικών. Ο καθένας έχει το δικό του χαρακτήρα και πόσο μάλλον ερμηνεία στο μουσικό ρεπερτόριο.
Αν όμως έπρεπε να επιλέξω έναν, αυτός ίσως να ήταν ο Ρώσος διεθνούς φήμης πιανίστας, Evgeny Kissin. Από την πρώτη στιγμή που τον άκουσα, εντυπωσιάστηκα από τη μέγιστη δεξιοτεχνία σε συνδυασμό με τη μοναδική ερμηνεία του.
Το ”επιθετικό” παίξιμό του βρίσκεται σε παραλληλισμό με το ρομαντικό, απαλό και εκλεπτυσμένο. Ένας άλλος λόγος, όμως, για τον οποίο τον θαυμάζω είναι η σεμνότητα και μετριοφροσύνη που τον διακατέχουν, καθώς και το γεγονός ότι είναι γνώστης αρκετών ξένων γλωσσών.
Συμπεραίνω πως έχει σφαιρική γνώση, πράγμα που για εμένα είναι ιδιαιτέρως σημαντικό.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί.”
Πως θα περιγράφατε αυτή την πρόταση
Η μουσική υπάγεται στις κατ’ εξοχήν τέχνες. Είναι επιστήμη, συνονθύλευμα μελωδιών και ηχοχρωμάτων, μία κοινή ”γλώσσα”, ένα είδος δημιουργίας και πηγή έκφρασης συναισθημάτων.
Μουσικοί υπάρχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου. Είναι άνθρωποι διαφορετικής εθνικότητας, θρησκείας, αντιλήψεων, ωστόσο, αυτό που τους ενώνει είναι η γνώση και η αγάπη προς τη μουσική. Η μουσική ως μέσο επικοινωνίας φέρνει τους μουσικούς κοντά και δίνει το αίσθημα του ενιαίου συνόλου, της ομάδας, αγνοώντας τις ατομικές τους διαφορές.
Παρ’ όλο που τα έργα του μουσικού ρεπερτορίου είναι συγκεκριμένα, ο κάθε μουσικός, μουσικό σύνολο ή ορχήστρα, το αποδίδει με διαφορετικό τρόπο.
Η κάθε νότα, η κάθε φράση μπορεί να ερμηνευθεί σύμφωνα με την προσωπικότητα του καθενός και να αφήσει το στίγμα του.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Θεωρώ πως είτε κάποιος ασχοληθεί επαγγελματικώς με τη μουσική είτε όχι, αξίζει τουλάχιστον να διαθέτει κάποιες γνώσεις περί του θέματος. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, η μουσική διευρύνει τους ορίζοντες του ανθρώπου και συμβάλλει ευεργετικά στη νοημοσύνη του.
Πρόκειται για μια σοβαρή και δύσκολη επιστήμη, ωστόσο για κάποιον που την αγαπά, του προσφέρει ικανοποίηση και πληρότητα.
Όπως έχω προαναφέρει, η μουσική ενώνει τους ανθρώπους και επιδιώκει τη συνεργασία τους. Αποτελεί, επιπλέον, μια ευχάριστη διέξοδο από την πιεστική καθημερινότητα. Αφενός, η μουσική θεωρείται πολυτέλεια από την άποψη ότι απαιτεί ιδιαίτερες δυνατότητες, αφοσίωση, ταλέντο και τεχνική, αφετέρου, συνιστά και ανάγκη.
Όλοι χρειαζόμαστε τη μουσική στη ζωή μας. Ειδάλλως, όλα θα ήταν μονότονα.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Να παρατηρήσει εάν ρέπει προς αυτήν. Να διακρίνει αν το παιδί ακούει συχνά μουσική και το απολαμβάνει, αν τραγουδά, αν παράγει ρυθμούς, ακόμη και με τον απλούστερο και αθώο τρόπο.
Αν ο γονέας εκτιμά τη μουσική ως τέχνη ή επιστήμη, μπορεί να ενθαρρύνει και να κινητοποιήσει το παιδί να δοκιμάσει γράφοντάς το, για παράδειγμα, σε ένα ωδείο.
Σημαντικό είναι να μην υπάρχει πίεση και εξαναγκασμός, διότι αυτό έρχεται σε αντιδιαστολή με το νόημα και τα οφέλη της μουσικής.
Διδάσκεται σήμερα η Μουσική παράδοση μέσα από την εκπαίδευση;
Διδάσκεται σε ένα βαθμό, αλλά σίγουρα δεν είναι αρκετός. Στη χώρα μας η μουσική παιδεία δεν προωθείται τόσο, όσο σε αυτές του εξωτερικού. Ίσως επικρατεί μία απαξίωση προς αυτή και αφήνεται σε δεύτερη μοίρα λόγω έλλειψης υποδομών, σχολών, βιβλίων και νοοτροπίας.
Όμως, γίνονται προσπάθειες για την ανάδειξή της με τη ”γέννηση” νέων ορχηστρικών συνόλων, τη δημιουργία όλο και περισσότερων εκδηλώσεων, καθώς και με το θεσμό των μουσικών σχολείων.
Εκ πείρας μιλώντας, έχω παρατηρήσει πως σε γενικά σχολεία το μάθημα της μουσικής αντιμετωπίζεται ως ήσσονος σημασίας, αφού δεν επιδιώκεται να διδαχθεί με τον καταλληλότερο τρόπο, να τονιστεί η σημασία του μαθήματος δηλαδή.
Η επαφή με τις ρίζες και την παράδοσή μας είναι άκρως απαραίτητη.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Σαφώς. Κάθε χώρα έχει ταλαντούχους μουσικούς. Εστιάζοντας όμως στην Ελλάδα, λέω με βεβαιότητα πως όλο και περισσότεροι καταρτισμένοι μουσικοί ανεβαίνουν στο προσκήνιο.
Ωστόσο, η πλειοψηφία των Ελλήνων μουσικών έχει σπουδάσει σε σχολές του εξωτερικού, καθώς στη χώρα μας η μουσική εκπαίδευση δεν είναι τόσο αναβαθμισμένη, δυστυχώς.
Φαίνεται, όμως, πως μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους, πολλοί ταλαντούχοι μουσικοί επιστρέφουν εδώ, δίνοντας ελπίδα για το μουσικό μας μέλλον.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια;
Ευελπιστώ να ασχοληθώ επιτυχώς με τη μουσική, διότι νιώθω πως με εκφράζει και μου δίνει ευτυχία. Προορίζομαι να δώσω πανελλήνιες εξετάσεις για το Τμήμα Μουσικών Σπουδών Αθηνών και παράλληλα κάνω προσπάθεια για την απόκτηση του Διπλώματος πιάνου σε μερικά χρόνια.
Θα ήθελα, επίσης, να ασχοληθώ περαιτέρω και με το φλάουτο και να συνεχίσω με ανώτερα θεωρητικά. Στόχος μου είναι να ασχοληθώ με κάποιον κλάδο της μουσικής, είτε ως σολίστ είτε ως μέλος ορχήστρας είτε ως καθηγήτρια. Όπως τα φέρει η ζωή.
Βιογραφικό
Η Ηλέκτρα Παντελή γεννήθηκε το 2002 στην Αθήνα. Από την ηλικία των 7 ετών ξεκίνησε ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου και έπειτα συνέχισε στο Ωδείο Ηχογένεση υπό τη διδασκαλία της κ. Ειρήνης Ναστούλη κι ύστερα προχώρησε με τον Δρ. Valeriy Ismagilov, μέχρι και σήμερα.
Σε ηλικία 17 ετών είναι κάτοχος πτυχίου πιάνου με ‘Άριστα’ και παράλληλα διδάσκεται φλάουτο, αρμονία, μορφολογία και μουσική δωματίου στο Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Παλλήνης, στο οποίο προήχθη στην τάξη της Γ’ Λυκείου για το σχολικό έτος 2019-2020.
Τον Απρίλιο του 2017 είχε συμμετάσχει στον 2ο Διαγωνισμό Φλάουτου “Urs Ruttimann” στο Ωδείο Αθηνών και έχει παρακολουθήσει και λάβει μέρος σε δύο σεμινάρια Baroque και Αναγεννησιακής Μουσικής του Μενελάου-Δημήτρη Κούντουρα.
Ακόμη, την περίοδο 2017-2018 υπήρξε μέλος της El Sistema Greece Youth Orchestra ως φλαουτίστα και στο παρελθόν της νεανικής χορωδίας “ΕΜΠΝΕΥΣΙΣ”.
Εχει δώσει συναυλίες σε χώρους εκδηλώσεων, όπως το ΠΜΓΛΠ, Ωδείο Ηχογενεση, Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, Pierce- The American College of Greece, Ζάππειο Μέγαρο, κ.ά.
