Δήμητρα Τριανταφυλλοπούλου “η έμπνευση απαιτεί το “παίξιμο” ενός πολύ σοβαρού παιχνιδιού για να σε τιμήσει με την παρουσία της”

Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;

Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από τη στιγμή που πήγα σχολείο και έμαθα να διαβάζω. Από τη στιγμή που ένοιωσα το δέος της γνώσης, την ανάγκη να προσεγγίσω τον κόσμο του μύθου, της φαντασίας αλλά και της ιστορίας με την έννοια του χρόνου. Ήταν η πρωταρχική μου ανάγκη να αποκτήσω λόγο δια της γραφής στη δυνατότερη έκφρασή της, της εικόνας.

Καλλιτέχνης γίνεται κανείς ή γεννιέται;

Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι εν δυνάμει καλλιτέχνες. Απλά κάποιοι είναι πιο αποφασισμένοι να καλλιεργήσουν το σπόρο της τέχνης που κατέχουν ή ίσως ο πυρήνας αυτού του σπόρου να είναι πιο αποφασισμένος να φυτρώσει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνης;

Το ποιέω ποιώ. Η ανάγκη για δημιουργία. Καλλιτέχνης ίσον δημιουργός. Σύμφωνα με τον ορισμό του Αριστοτέλη (ποίησις ίσον μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας) αλλά και η ανάγκη του ανθρώπου να φτάσει τις ιδέες του Πλάτωνα, να ανορθωθεί πάνω από τις ταπεινότητες του ως πρωταρχική ανάγκη αλλά και ως η αέναη αυτή προσπάθεια που χαρακτηρίζει την οντότητα του ανθρώπου.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;

Η έμπνευση είναι παράξενο πράγμα: εκεί που νομίζεις ότι σε έχει εγκαταλείψει, είναι παρούσα… Χρειάζεται όμως μια ιερή σχέση με αυτό που καταπιάνεσαι. Η έμπνευση απαιτεί το παίξιμο ενός πολύ σοβαρού παιχνιδιού για να σε τιμήσει με την παρουσία της.

Πως θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη;

Ως άνθρωπο ατελή… με τη διαρκή ανάγκη της αυτοβελτίωσης. Έναν άνθρωπο που εναγωνίως επιδιώκει την επικοινωνία με τον κόσμο, την ανάγκη να γνωριστεί το δυνατότερο με αυτόν.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Δεν κάνω σοβαρά σχέδια… (βαρέθηκα να βλέπω το θεό να γελάει). Προτιμώ να δουλεύω με τον εαυτό μου και τα μέσα που διαθέτω κάθε φορά και αφήνω τα σχέδια στην τύχη τους.

Η πραγματικότητα είναι πολύ βαρετή αλλά μερικές φορές, και τελικά πάντα, ξεπερνά κάθε φαντασία. Τα δικά της τα σχέδια είναι πολύ πιο ευφάνταστα και εντελώς απρόβλεπτα από εμάς τους ίδιους.
Το μόνο που οφείλουμε είναι να δουλεύουμε με συνέπεια, ταπεινότητα και πάθος για αυτό που κάνουμε. Αν θες να κάνεις όνειρα, οφείλεις να έχεις ισχυρό πάθος με αυτό που καταπιάνεσαι.

Ας γνωρίσουμε τη ζωγράφο.

Η Δήμητρα Τριανταφυλλοπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη της Πάτρας.
Αρχικά πήρε μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής κοντά σε αξιόλογους πατρινούς δασκάλους. Στη συνέχεια σπούδασε γραφιστική, διακόσμηση και σχεδιασμό αντικειμένων και ασχολήθηκε επαγγελματικά με αυτούς τους τομείς.
Από το 2000 έως το 2004 παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στο καλλιτεχνικό εργαστήρι του δήμου της Πάτρας με καλλιτεχνική διευθύντρια την Κλεοπάτρα Δίγκα και δάσκαλο τον Θανάση Μακρή. Μέσα σε αυτή την περίοδο παρακολούθησε και μαθήματα ιστορίας της τέχνης από τον επιμελητή της εθνικής πινακοθήκης Αντρέα Ιωαννίδη.
Στη συνέχεια σπούδασε ιστορία του ευρωπαϊκού πολιτισμού στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο από όπου αποφοίτησε το 2013. Από τότε και μέχρι σήμερα ασχολείται αποκλειστικά με τη ζωγραφική.
Έκανε την πρώτη της ατομική έκθεση το 2015 στην γκαλερί «Παλίσσανδρος» στην Πάτρα. Από το 2015 και μετά έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές εκθέσεις πατρινών καλλιτεχνών.