“Φτάνοντας στη Βραζιλία, όπου είναι και η σημερινή μου διαμονή, αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα νεανικό μου απωθημένο: να τραγουδήσω rock n’ roll!
Τα τελευταία 10 χρόνια λοιπόν, τραγουδώ rock επί σκηνής, διαλέγοντας κομμάτια τα οποία με είχαν επηρεάσει ως έφηβο ή με γοήτευσαν μεγαλύτερο”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Ως θεατής, ήταν μια συναυλία του Ξαρχάκου, στην οποία με πήρε μαζί της η μητέρα μου, στο Βεάκειο. Το ότι ήταν το συγκεκριμένο θέατρο το αντιλήφθηκα μετά από χρόνια, μιας κι ως παιδί 6-7 χρόνων, θυμάμαι μόνο άσπρες πέτρες… αυτό μου έμεινε από το σκηνικό της συναυλίας, μιας και ήμουν επικεντρωμένος στη θεϊκή φιγούρα του Σταύρου, ο οποίος με ταρακούνησε με το πάθος με το οποίο εκινείτο, διευθύνοντας την ορχήστρα και ζώντας τη μουσική στις βαθύτερες της πτυχές. Επί σκηνής είχα την πρώτη μου εμπειρία σε ηλικία 11 χρόνων, όταν είχα τη μέγιστη τύχη να συμμετάσχω στην παιδική χορωδία του “Άξιον Εστί” του Μίκη Θεοδωράκη (Οδυσσέα Ελύτη) στο Λυκαβηττό, με μαέστρο τον ίδιο τον συνθέτη και συντελεστές του βεληνεκούς των Μπιθικώτση, Κουλουμπή και, γενικά, όλων των εκτελεστών τους οποίους επέλεγε ο μεγάλος μας συνθέτης. Πανδαισία!
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Ένα μακρινό μου όνειρο και μία βαθιά μου επιθυμία, πάντα ήταν, να είχα την ευκαιρία να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και να καταφέρω να τραγουδήσω έστω και ένα τραγούδι του Μάνου Χατζιδάκι.
Βέβαια γεννήθηκα λίγο αργότερα από ότι θα έπρεπε για κάποια τέτοια προσπάθεια.
«Ζηλεύω» και θαυμάζω, ας πούμε, το Γρηγόρη Ψαριανό για το γεγονός ότι τραγούδησε μαζί με την εκπληκτική Φλέρυ Νταντωνάκη, τα Λιανοτράγουδα
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Όταν αποφοίτησα ως μηχανικός ηλεκτρολόγος από τα ΤΕΙ της Πάτρας και ξεμπέρδεψα με το στρατό, εργάστηκα ως τεχνικός φωτισμού σε διάφορες δουλειές του κινηματογράφου και της τηλεόρασης
Σε μία από αυτές δούλεψα με την Εβελίνα Παπούλια, η οποία με συνέστησε ως τραγουδιστή(!) (γνωρίζοντας ότι πάντα ήθελα να κάνω αυτό) στον Κώστα Τουρνά, ο οποίος και με επέλεξε για μία μουσική παράσταση που έκανε σε ένα από τα μαγαζιά της Συγγρού. Έτσι και ξεκίνησε η μουσική μου πορεία.
Μετά από αυτό, γνωρίστηκα με το Σταμάτη Κραουνάκη, εντελώς τυχαία σε μια audition,, ο οποίος με επέλεξε για μία θεατρική παράσταση του Θύμιου Καρακατσάνη, την οποία έντυνε μουσικά. Η μουσική της παράστασης έγινε δίσκος στον οποίο συμμετείχα: https://www.youtube.com/watch?v=BOXBcRy6sww
Επόμενο βήμα ήταν η συμμετοχή μου σε παράσταση της Δήμητρας Γαλάνη και της Λίνας Νικολακοπούλου με την Κρατική Ορχήστρα Ελληνικής Μουσικής (ΚΟΕΜ) του Ξαρχάκου (σύμπτωση!) στο «Μύλο» της Θεσσαλονίκης
Πάλι με το Σταμάτη στο “ZOOM” της Πλάκας σε μία καταπληκτική παράσταση, σε σκηνοθεσία του Νίκου Σούλη, με τίτλο “Αίθουσα Αναμονής”
Η συνέχεια επιφύλασσε, για τα επόμενα χρόνια, μέσα από διάφορες συγκυρίες, μία στροφή σε εμπορικότερα θεάματα!
Οι συνεργασίες ήταν με Τόλη βοσκόπουλο, Άντζελα Δημητρίου, Θέμη Αδαμαντίδη και κάπου εκεί σταμάτησε το όνειρο… οι επιλογές του καθενός χαράζουν και την πορεία του.
Ακολούθησε η αποχή μου από το τραγούδι και η μετανάστευση.
Φτάνοντας στη Βραζιλία, όπου είναι και η σημερινή μου διαμονή, και μην έχοντας την ευκαιρία να τραγουδήσω Ελληνικά τραγούδια, αποφάσισα να πραγματοποιήσω ένα νεανικό μου απωθημένο: να τραγουδήσω rock n’ roll!
Τα τελευταία 10 χρόνια λοιπόν, μέσα από δυο διαφορετικά, διαδοχικά σχήματα, τραγουδώ rock επί σκηνής, διαλέγοντας κομμάτια τα οποία με είχαν επηρεάσει ως έφηβο ή με γοήτευσαν μεγαλύτερο.
Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ως ακροατής έχω επηρεαστεί θετικά από πάρα πολλούς μεγάλους καλλιτέχνες…. Frank Zappa, Μάνος Χατζιδάκις, David bowie, Ξαρχάκος, Θεοδωράκης, Salif Keita… πολλοί, πάρα πολλοί άλλοι.
Αρνητικά έχω επηρεαστεί, σε μεγάλο βαθμό δυστυχώς, από τα σκυλάδικα των Σφακιανάκηδων και από την κακογουστιά των Ελληναράδων
Στην καριέρα μου, δύο συνεργασίες καθόρισαν την πορεία μου περισσότερο, χωρίς αμφιβολία (θετικά και αρνητικά). Η σχέση με τον Σταμάτη Κραουνάκη και τη Δήμητρα Γαλάνη.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Η επιτυχία είναι η επιβράβευση των προσπαθειών σου… η γιορτή, Το πραγματικό σχολείο, η πραγματική σπουδή στη ζωή μας είναι η αποτυχία, τα λάθη μας. Ως εκ τούτου, δεν με τρομάζει η αποτυχία. Τη θεωρώ ένα πολύτιμο εργαλείο για την βελτίωση, αρκεί να διαχειριστείς σωστά τα ψυχολογικά της αποτυπώματα.
Μιας και βίωσα την (σχεδόν) επιτυχία είμαι σε θέση να ξέρω ότι (τουλάχιστον στην περίπτωσή μου) είναι πιο δύσκολα διαχειρίσιμη.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Αποτελούν ένα μέρος του marketing της μουσικής βιομηχανίας και των media και, ως εκ τούτου με αφήνουν αδιάφορο.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Φαντάζομαι πως θα πρέπει να υπάρχουν. Ένας σύγχρονος μάνατζερ βέβαια, θα πρέπει να αξιολογεί και να αφουγκράζεται τους νέους τρόπους προώθησης της δουλειάς των καλλιτεχνών, που σαφώς επικεντρώνεται γύρω από το internet.
Τι είναι η μουσική για εσάς; Ανάγκη, κάτι σαν την αναπνοή…. στήριγμα και λύτρωση σε πάρα πολλές στιγμές στη ζωή μου κι ένας τρόπος να συμβάλλω, με τον τρόπο μου, στη βελτίωση του πολιτισμικού μου περίγυρου.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι περισσότερο όνειρα και στόχοι. Να παραδώσουμε στα παιδιά μας ένα κόσμο δικαιότερο και στον οποίο η τέχνη να κατέχει σημαντικότερη θέση από τη σημερινή.
https://www.youtube.com/watch?v=BOXBcRy6sww
https://www.youtube.com/watch?v=8TDqA-h8bS8
https://www.youtube.com/watch?v=LZt9jgtgxCs
https://www.youtube.com/watch?v=rqnom-dAetk
https://www.youtube.com/watch?v=URY0SL7lpNs
https://www.youtube.com/watch?v=hcl7AXwQNFE
Βιογραφικό. Γεννήθηκε στο πέραμα του Πειραιά και γρήγορα ονειρεύτηκε τη μουσική. Στην εφηβεία του άρχισε να παίζει κιθάρα και, μαζί με κάποια φιλαράκια, συμμετείχε σε ένα σε μία μπάντα rock n’ roll και blues. Αφού αποφοίτησε από τα ΤΕΙ της Πάτρας ως ηλεκτρολόγος μηχανικός και ξεμπέρδεψε με το στρατιωτικό της πολεμικής αεροπορίας, δούλεψε ως τεχνικός φωτισμού σε κινηματογράφο και τηλεόραση. Γρήγορα του δόθηκε η ευκαιρία να ξεκινήσει την πορεία του ως τραγουδιστής σε ένα σχήμα του Κώστα Τουρνά. Ακολούθησε η γνωριμία του με το Σταμάτη Κραουνάκη και η συμμετοχή του στη θεατρική παράσταση του Θύμιου Καρακατσάνη «Καραγκιόζ – Dream”, της οποίας τη μουσική έφτιαξε ο συνθέτης. Η μουσική της παράστασης έγινε δίσκος στον οποίο συμμετείχε
https://www.youtube.com/watch?v=BOXBcRy6sww&fbclid=IwAR2zBGtNMUTovArLffSeuD4K9dTe3x_Yy2OAbhaIL36AZPbserXqMzH0y4U
Επόμενο βήμα, η παράσταση της Λίνας Νικολακοπούλου και της Δήμητρας Γαλάνη στον “Μύλο” της Θεσσαλονίκης. Αμέσως μετά, η παράσταση «Αίθουσα Αναμονής» του Σταμάτη Κραουνάκη και του Νίκου Σούλη στο «Ζoom» της Πλάκας. Απογοήτευση, στροφή στην πορεία και συνεργασίες Τόλη βοσκόπουλο, Άντζελα Δημητρίου, Θέμη Αδαμαντίδη κλπ. Ακολούθησε δεκάχρονη αποχή από το τραγούδι και, τελικώς, μετανάστευση. Στη Βραζιλία δημιούργησε δύο διαδοχικά σχήματα μουσικά τραγουδώντας rock n’ roll. Στη μεγαλύτερη χώρα της λατινικής Αμερικής ζει και δημιουργεί σήμερα, προσδοκώντας σε ένα καλύτερο αύριο, καλλιτεχνικό και πολιτικό, για την πατρίδα του και για όλο τον κόσμο
