Η Αγγελική Δουβή του Χρήστου γεννήθηκε στην Αθήνα και σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών τμήμα Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης, ασχολείται με την ακουαρέλα από τα εφηβικά της χρόνια και έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις. Έχει σπουδάσει νομικά παιδαγωγικά και έχει μεταπτυχιακό στην φιλοσοφία του δικαίου. Την ενδιαφέρει η αισθητική φιλοσοφία και η σχέση της με την πολιτική δράση. Είναι συμβολαιογράφος.
Πότε και με ποια αφορμή συνειδοτοποιήσατε ότι θέλετε να γίνετε καλλιτέχνης; Από την παιδική μου ηλικία είχα επαφή με την τέχνη και ειδικά την εικαστική δημιουργία. Μέαα από βιβλία με εικονογράφηση όπως το αναγνωστικό μας με τον Κ. Γραμματόπουλο. Μέσα από τα βιβλία της ιστορίας που είδα για πρώτη φορά τα έργα του Σεζάν και το έργο κυπαρίσσια του Βαν Γκογκ. Αυτοί οι πίνακες ήταν αποκάλυψη για μένα Την ακουαρέλα την γνώρισα όταν έφηβη ακόμη έβλεπα την θεία μου η οποία είναι ζωγράφος, να ζωγραφίζει τοπία κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών μας διακοπών. Τότε έκανα και εγώ, τις πρώτες μου προσπάθειες.
Με ποιες θεματικές έχετε ασχοληθεί; Πως και από τι εμπνέεστε; Οι θεματικές μου είναι τοπία, νεκρές φύσεις, φυτικά θέματα και ανθρώπινες μορφές. Για μένα έμπνευση είναι να αποτυπώσω εικαστικά μια συγκίνηση που νιώθω.
Τα έργα σας έχουν βιωματικά στοιχεία; Πιστεύω ότι στα έργα μου υπάρχουν έστω και ασυνείδητα οι εικόνες που με έχουν διαμορφώσει. Όταν ήμουν μικρή και οι γονείς μου με πήγαιναν βόλτα στο Αγ. Δημήτριο τον Λουμπαρδιάρη ή στο Σούνιο με συγκινούσε το τοπίο. Μου άρεσαν τα έργα του Σ. Βασιλείου και το παιδικό περιοδικό Ρόδι που εξέδιδε. Αργότερα συνειδητοποίησα ότι η κάθε πέτρα ή άψυχο αντικείμενο ή δένδρο, που έβλεπα εκεί, κουβαλούσε νόημα φιλοσοφία και μια θέαση του κόσμου διαφορετική από αυτή που μας περικλείει, Αυτή ήταν η απαρχή της επαφής μου με την Τέχνη. η αναζήτηση της οποίας συνεχίζεται τόσο στο εικαστικό όσο και στο θεωρητικό πεδίο. Μετά από σπουδές στα παιδαγωγικά και στην Νομική και φιλοσοφία δικαίου, μπήκα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα στο Θεωρητικό τμήμα.
Υπάρχει αγωνία στη δημιουργία; Θα έλεγα ότι όταν δημιουργώ συγκεντρώνομαι στο έργο και νιώθω ευχαρίστηση. Στα δικά μου έργα εκφράζονται κάποια συναισθήματα ενός ήρεμου στοχασμού όχι αγωνίας.
Ποιός πιστεύετε ότι είναι ο κοινωνικός ρόλος της τέχνης και των εικαστικών καλλιτεχνών σήμερα; Η εικαστική δημιουργία σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας. Κατά την προσωπική μου άποψη οι καλλιτέχνες μπορούν να εκφράσουν τις σχέσεις και τα προβλήματα που βιώνει η κοινωνία. Είναι και αυτοί μέρος της. Ταυτόχρονα όμως επειδή η τέχνη είναι ένα πεδίο ελευθερίας όπου νέοι κόσμοι δημιουργούνται οι καλλιτέχνες μπορούν να δείξουν και να επικοινωνήσουν τις ιδέες τους και κάποιες αξίες που είναι διαχρονικές Αν δεν μπορούν να μας επιβάλλουν έναν καλύτερο κόσμο τουλάχιστον μπορούν να μας τον δείξουν.
Πού πιστεύετε ότι είναι ο κατάλληλος χώρος να τοποθετηθούν τα εργα σας; Εμένα θα μου άρεσαν να υπάρχουν παντού έργα όχι μόνο δικά μου. Στα σχολεία, στους δημόσιους χώρους στις υπηρεσίες, στο σπίτι του καθενός μας Με συγκινεί η ιδέα που κάποιος θα έχει ένα έργο μου στο σπίτι του.
