Ο Στάθης Δημητρουλάκος, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αθήνα, ξεκίνησε να ασχολείται ενεργά με τη μουσική στα εφηβικά του χρόνια ως μέλος ροκ συγκροτημάτων σαν τραγουδιστής και στιχουργός.
https://www.youtube.com/watch?v=DDqh3zW4o_U
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος αρκετών συγκροτημάτων κυρίως αγγλόφωνου ροκ. Κατα τη διάρκεια των σπουδών του στο Ρέθυμνο τον μάγεψαν οι ήχοι της Κρήτης και από το 2014 έχει εμφανιστεί σε μπαρ, μουσικές σκηνές και φεστιβάλ είτε με συγκροτήματα είτε σαν αυτόνομος καλλιτέχνης.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζει το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ που θα τιτλοφορείται “Τελευταίος σταθμός”.
Πως μπήκε η μουσική στην ζωή σου; Πότε ανακάλυψες ότι έχεις την ανάγκη να τραγουδάς; Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική και το τραγούδι από τα σχολικά μου χρόνια. Ήταν ένα όνειρο που είχα από πολύ μικρός, να είμαι τραγουδιστής ενός συγκροτήματος. Η ιδέα και μόνο με συγκινούσε, οπότε και άρχισα να κάνω παρέα με άτομα της ίδιας αντίληψης, άτομα που μέσα από τη μουσική εξέφραζαν μαζί με εμένα τα όνειρά τους. Η πρώτη μας μπάντα λεγόταν “Live Acoustica” και ήταν ένα όνομα που σκαρφιστήκαμε τυχαία λίγες ώρες πριν από το πρώτο μας live πριν από δέκα χρόνια περίπου.
Η μουσική για σένα είναι ένα μέσο επικοινωνίας; Η μουσική είναι μια γλώσσα, ένας σημαντικός τρόπος έκφρασης των ανθρωπίνων σκέψεων και συναισθημάτων. Μια γλώσσα τόσο πλούσια ώστε να καλύπτει όλο το φάσμα αυτών των σκέψεων και συναισθημάτων. Είναι μια γλώσσα για όλους τους ανθρώπους. Είναι μια γλώσσα που είναι εκεί και μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και όταν η κανονική γλώσσα, ο λόγος αποδεικνύεται να είναι μικρής χρησιμότητας και αποτελεσματικότητας ως προς την έκφραση κάποιον καταστάσεων ή σκέψεων ή συναισθημάτων.
Περιορίζεσαι μόνο στην ερμηνεία ή ασχολείσαι και με τον στίχο και την σύνθεση μουσικής; Η βασική μου ενασχόληση με την μουσική είναι η ερμηνεία. Αλλά αρκετές φορές έχω γράψει και στίχους. Είναι δύσκολο να συνθέσεις ένα τραγούδι, να ντύσεις στίχους με μια μελωδία. Απαιτεί πολύ αφοσίωση όλο αυτό πολύ καθαρό μυαλό και αρκετή εργατοώρα, αλλά κάθε φορά που θα δω το δημιούργημα μου ολοκληρωμένο τα αποτελέσματα με δικαιώνουν!
Τα μουσικά σου ακούσματα οριοθετούνται σε συγκεκριμένα πλαίσια; Αγαπάς ιδιαίτερα κάποιο είδος μουσικής; Ξεκίνησα σαν παιδί να ακούω ροκ με όλες τις υποκατηγορίες του (π.χ. alternative, indie) και ήμουν μεγάλος φαν της κλασσικής μουσικής..
Θεωρείς ότι ο κόσμος “αγκαλιάζει” τους νέους καλλιτέχνες ή είναι προκατειλημμένος απέναντι τους; Το μουσικό κοινό χωρίζεται σε διαφορετικές κατηγορίες κι αυτό συμβαίνει γιατί τα μουσικά γούστα ποικίλουν. Όταν ένας άνθρωπος αγαπά ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής θεωρώ ότι θα είναι προκατειλημμένος όταν δει έναν καινούριο καλλιτέχνη να αγγίζει το είδος που αγαπά. Γι αυτό σ’ αυτή την περίπτωση θα πρέπει σαν ανερχόμενος καλλιτέχνης να αγγίξεις οποιοδήποτε είδος αντιπροσωπεύεις με απόλυτο σεβασμό.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που αγγίζει την ψυχή σου όταν τον ακούς; Με ποιόν θα ήθελες να βρεθείς στην ίδια μουσική σκηνή; Ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης είναι χωρίς δεύτερη σκέψη ο Παύλος Παυλίδης και με συγκινούν πάντα η “Σιωπή” από τα “Ξύλινα Σπαθιά” και το τραγούδι “Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη” .Προφανώς και ήταν όνειρο ζωής να βρεθώ στην ίδια μουσική σκηνή μαζί του.
Τι είναι αυτό που κυριαρχεί στην ζωή σου; Η λογική ή το συναίσθημα; Το «μυστικό» είναι η ευελιξία και η προσαρμοστικότητα, η εξισορρόπηση ανάμεσα στην αυστηρή λογική και το παρορμητικό συναίσθημα. Να μπορεί κανείς να σκέφτεται λογικά, διατηρώντας όμως επαφή με το συναίσθημά του.
Θεωρείς ότι το ταλέντο ενός καλλιτέχνη είναι αρκετό για να φτάσει ψηλά ή χρειάζονται κι άλλα πράγματα; Το ταλέντο ασφαλώς χρειάζεται αν θέλεις να επιτύχεις. Όμως το κυριότερο, για να επιτύχεις είναι να μην το βάζεις κάτω και να δουλεύεις σκληρά.
Αν το ταλέντο μετράει μια φορά, τότε η προσπάθεια μετράει δύο.
Όταν ξεκινάς μια νέα ενασχόληση ή μια προσπάθεια, αρχίζεις και βελτιώνεσαι μέχρι που φτάνεις σε ένα σημείο καμπής. Αυτό το σημείο είναι που χρειάζεται σκληρή δουλειά, αφοσίωση και όρεξη για περαιτέρω βελτίωση.
Αν έχεις ταλέντο, θα φτάσεις με μεγαλύτερη ευκολία στο σημείο καμπής, αλλά χωρίς την σκληρή δουλειά δεν θα καταφέρεις να το ξεπεράσεις και να βελτιωθείς περισσότερο.
Πως ονειρεύεσαι το μέλλον σου; Θα ήθελες να έρθει κάτι καινούριο ή να παραμείνουν όλα ως έχουν; Αρχικά να ολοκληρώσω τον “Τελευταίο σταθμό” και φυσικά να τον κυκλοφορήσω, πολλές live εμφανίσεις και υπέροχες στιγμές με φίλους και συνεργάτες.
Μίλησε μας για την πρώτη σου προσωπική δουλειά; Από πόσα τραγούδια αποτελείται; Θα υπάρχουν συμμετοχές και άλλον καλλιτεχνών; Το άλμπουμ που ετοιμάζω ονομάζεται “Τελευταίος σταθμός” και είναι η πρώτη μου προσωπική δισκογραφική δουλειά. Το συγκεκριμένο άλμπουμ το έχω κάνει σε συνεργασία με τον αδελφικό μου φίλο Αχιλλέα Μωραϊτη ο οποίος έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου το κομμάτι της σύνθεσης, ενορχήστρωσης και παραγωγής καθώς και συμμετοχές σε στίχους από νέους στιχουργούς που εκτιμώ.
“Να γελάς”
Στάθης Δημητρουλάκος –
Στίχοι-Μουσική: Αχιλλέας Μωραΐτης
Ηχογράφηση – μίξη – mastering: TheLoftStudio
Να’ρθεις Όταν θα’ χουν πια στεγνώσει οι στάλες της βροχής
Όταν θα’ χεις βρει το θάρρος να μου πεις Πως θα’ρθεις
Να μου δώσεις φτερά να πετάξω στην άκρη της γης
Να σε ραίνει με φως ο ήλιος της αυγής Να’ρθεις
Γελάς Και του νου μου το ρολόι σταματάς
Σ’ ένα άδειο σταυροδρόμι με τραβάς
Μου χαμογελάς Με την κάθε μου ανάσα το άρωμά σου με μεθά
Μου θολώνει το νου και ρίχνω στο κενό μια βουτιά
Γελάς Σ’αγαπώ Για το χθες, για σήμερα, αύριο, για όσο ζω
Ούτε μια στιγμή μακριά σου δε μπορώ Γιατί σ’αγαπώ
Και φοβάμαι όταν θες να φύγεις από ‘δω Πως θα χάσω το μικρό μου θησαυρό Σ’αγαπώ
