“…Η ζωντανή εικόνα και η ενέργεια που σου προσδίδει η σκηνή του θεάτρου, αλλά και η σχέση που αποκτά το κοινό με τον ηθοποιό επί σκηνής είναι αναντικατάστατη και μοναδική”
Σε ποια ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Στη δική μου περίπτωση θα έλεγα πως τα πράγματα προέκυψαν. Δεν ανήκω στους ηθοποιούς που από μικροί έπαιζαν στο καθρέπτη του σπιτιού τους. Η αλήθεια είναι ότι σίγουρα οι περιστάσεις ευνόησαν την απόφασή μου να ακολουθήσω αυτή την κατεύθυνση. Θυμάμαι όταν πριν από χρόνια (δεν θα πω πόσα…χαχαχα) μια συνάδελφος και φίλη μου με προέτρεψε να παίξω σε μια παιδική παράσταση που χρειάζονταν έναν ρόλο ενός παιδιού. Αυτή ήταν και η εναρκτήριος αναφορά. Τα υπόλοιπα ακολούθησαν μετά από χρόνια και αφού ολοκλήρωσα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές.
Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Ο άνθρωπος που θα θαυμάσω, σημαίνει ότι με έχει κερδίσει, με έχει εντυπωσιάσει που για τα δικά μου δεδομένα θεωρώ ότι θα έχω πράγματα να αποκομίσω, ακόμα και να ζηλέψω καμια φορά. Υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί που θαυμάζω χωρίς να τους ξέρω καν αλλά θα ήταν άδικο να αναφέρω κάποιον ή κάποια συγκεκριμένα γιατί είναι πάρα πολλοί. Το σίγουρο είναι πάντως ότι με το πέρασμα του χρόνου, μπορώ να διακρίνω το σθένος, την υπομονή και την επιμονή που μπορεί να διαθέτει κάποιος, ώστε να λέω ότι τον θαυμάζω. Αυτό και μόνο μπορεί να καταστεί αρκετό και όχι μόνο το αποτέλεσμα της δουλειάς.
Θέατρο ή κινηματογράφος; Τι προτιμάτε; Στην κλασική αυτή ερώτηση θα σου απαντήσω ευθέως το θέατρο. Πίστευα και θα πιστεύω ότι η βάση του ηθοποιού είναι το θέατρο. Από την άλλη μεριά, χωρίς να έχω και ιδιαίτερη εμπειρία στο κομμάτι του κινηματογράφου, μπορώ να πω ότι είναι δύο πολύ διαφορετικά κομμάτια τόσο στη υποκριτική, όσο και στον τρόπο δουλειάς που καλείσαι να επιλέξεις. Ακόμα και στις δύσκολες αυτές μέρες της καραντίνας, μου είναι πολύ δύσκολο να καθίσω στο σπίτι μου και να παρακολουθήσω διαδικτυακά μια θεατρική παράσταση από την οθόνη ενός laptop ή ενός pc. Η ζωντανή εικόνα και η ενέργεια που σου προσδίδει η σκηνή, αλλά και η σχέση που αποκτά το κοινό με τον ηθοποιό επι σκηνής είναι αναντικατάστατη και μοναδική.
Τί σημαίνουν οι λέξεις καριέρα-επιτυχία για εσάς; Και οι δύο αυτές λέξεις καλύπτουν αναντίρρητα δύο προσωπικές πτυχές του εαυτού μου. Παράλληλα, θα έλεγα πως και οι δύο λέξεις είναι συνυφασμένες με την πορεία και τη διαδρομή που έχει διανύσει ο καθένας από εμάς στον δικό του ξεχωριστά τομέα. Προσωπικά πιστεύω ότι τόσο η καριέρα, όσο και η επιτυχία, είναι δυο έννοιες που έχουν βιωθεί απόλυτα και έντονα, αλλά με διακυμάνσεις. Μια καλή καριέρα χτίζει την επιτυχία και μία επιτυχία χτίζει την ευτυχία, την ισορροπία, την ευημερία..κλπ. Θεωρώ ότι από την πλευρά μου έχω διανύσει αρκετά χιλιόμετρα τουλάχιστον στον τομέα του θεάτρου, ώστε να πω ότι η καριέρα που καλούμαι να υπηρετώ, απαιτεί μεγάλη αφοσίωση, πίστη και επιμονή. Η επιτυχία είναι κάτι που έπεται και αξιολογείται στη πορεία, όχι από μας αλλά από το κοινό. Σίγουρα, μια καλή δουλειά στο θέατρο που θα έχει απήχηση στον κόσμο, θα επιφέρει την επιτυχία που προσδοκάς αλλά και τα οφέλη της προσωπικής ικανοποίησης και ευχαρίστησης.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Θεωρώ ότι το μικρόβιο του καλλιτέχνη το φέρει κανείς εκ φύσεως. Γι’ αυτό πιστεύω ότι καλλιτέχνης γεννιέται κανείς και δεν γίνεται στη πορεία. Το σίγουρο είναι όμως ότι τα ερεθίσματα ώστε να μπορέσει να εμπνευστεί και να ‘’δημιουργήσει’’ κάποιος, τα αποκτά σε βάθος χρόνου και με την εμπειρία.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη; Ένας καλλιτέχνης «οφείλει» να διακατέχεται από ποικιλία συναισθημάτων, που τον βοηθούν τόσο να εμπνευστεί, όσο και να χτίσει τον «ρόλο» που καλείται να ερμηνεύσει, πόσο μάλιστα όταν πρόκειται για ηθοποιός. Η λέξη που με χαρακτηρίζει λέγεται πείσμα. Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να πεισμώνει με την καλή και την κακή έννοια. Αυτό θα με οδηγήσει να συνεχίζω το έργο μου με δύναμη, υπομονή και επιμονή για το καλύτερο επιθυμητό αποτέλεσμα. Αυτά που με χαρακτηρίζουν σίγουρα, είναι το άγχος, η αβεβαιότητα και οι ευαισθησίες μου.
Νιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Πολλές φορές η αλήθεια είναι ότι η διαίσθηση και το ένστικτό μου με οδηγούν στο να πάρω την σωστή απόφαση, άλλες φορές πάλι όχι. Μέσα από τα λάθη μου συμμορφώνομαι και προσπαθώ να μην τα επαναλάβω. Το ευτυχές στη δουλειά μας είναι ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι συλλογικό και όχι ατομικό. Επομένως, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η «έμπνευση» δεν χρειάζεται να έρθει μόνο από σένα, αλλά από μια σειρά παραγόντων, που θα επιφέρουν την ωφέλεια της δημιουργίας και της ασφάλειας.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Πρώτιστος στόχος στη παρούσα φάση που μιλάμε είναι η επιθυμία μου να παρέλθουν όσο το δυνατό πιο γρήγορα οι δύσκολες και πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώνουμε όλοι από αυτή την πανδημία. Γνωρίζω ότι θα χρειαστεί αρκετός καιρός ώστε να επανακάμψουμε και να επανέλθουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς. Αυτό από την άλλη, με τροφοδοτεί με άπλετο χρόνο στο να σκέφτομαι και να προγραμματίζω τα μελλοντικά μου σχέδια. Προσωπικός μου στόχος θα είναι μια επόμενη θεατρική δουλειά την επικείμενη σεζόν που προγραμματίζουμε με την ομάδα ΓΕΦΥΡΑ, αλλά ακόμη είναι πολύ νωρίς στο να αποκαλυφτεί το ό,τιδήποτε. Μέχρι τότε, εύχομαι να είμαστε όλοι καλά και να βγούμε ακόμα πιο δυνατοί και αλώβητοι από αυτή την «κρίση».
Σύντομο βιογραφικό
O Μάνθος Καλαντζής σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και στη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής τέχνης στη Δραματική Σχολή «Αρχή» της Νέλλης Καρρά, όπως επίσης και σεμινάρια υποκριτικής – σκηνοθεσίας με τον Δημήτρη Μαυρίκιο .Έχει συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης και επι σειρά ετών με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Συμμετείχε στο ελεύθερο θέατρο σε πολυάριθμες παραστάσεις αλλά και τηλεοπτικές σειρές. Δίδαξε υποκριτική και σκηνοθεσία στο τμήμα Υποκριτικής του θεάτρου και κιν/φου στο ΔΙΕΚ Χαϊδαρίου και είναι ιδρυτικό μέλος της Θεατρικής Ομάδας «ΓΕΦΥΡΑ.»
