«Η Κοριτσιέρα των Βούρλων» Νοσταλγία, αλήθεια και συναίσθημα σε μία παράσταση

Κριτική από τον δημοσιογράφο Θάνο Ξάνθο

Μια μουσικοθεατρική παράσταση αφιερωμένη στα κορίτσια που αγαπήθηκαν πίσω από την Πορτάρα, παίζεται στο Studio Μαυρομιχάλη.

Το έργο: 1875. Ο Δήμος Πειραιά εκτοπίζει ένα μεγάλο αριθμό πορνών σ’ ένα μεγάλο οίκημα – εκτός σχεδίου πόλεως τότε –  στην περιοχή των Βούρλων. Τα Βούρλα χωρίζονταν σε τρεις αυλές ανάλογα με την ηλικία των γυναικών. Στην πρώτη αυλή ήταν οι μικρές, τα «τρυφερούδια», στη δεύτερη οι πιο μεγάλες και στην τρίτη αυτές που ήταν έτοιμες για απόσυρση, «οι μεστωμένες». Για  πολλές δεκαετίες εκατοντάδες γυναίκες άσκησαν έγκλειστες εκεί το επάγγελμα της πορνείας μέχρι τα Βούρλα να μετατραπούν σε φυλακή από τους Γερμανούς το 1940- 1941.

Ακροβατώντας μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικών μαρτυριών, η Ελένη Φιλίνη και η Κατερίνα Αγγελίτσα ζωντανεύουν αυτές τις γυναίκες και ανοίγουν την καρδιά τους. Μας μιλούν για όλα αυτά που έζησαν μέχρι να φτάσουν στα Βούρλα, για τη ζωή τους μέσα στην «κοριτσιέρα» όπως συνήθιζαν να λένε, για όσα τις πονούν μα και για τα όνειρα που δε σταμάτησαν ποτέ να έχουν. Και φυσικά, μας τραγουδούν. Μας τραγουδούν πολύ. Πώς αλλιώς να πούνε της ψυχής τους τα ανείπωτα;

Την σκηνοθεσία του έργου, υπογράφει με αρμονικότητα η Έφη Ρευματά. Δίχως επιτηδεύσεις και υπερβολές, στήνει τις ηθοποιούς σε αληθινά «πορτραίτα» ζωής και μας ταξιδεύουν μέσα από τα βιώματά τους, σε …. πολιτείες γνώριμες. Μιλώντας για την θέση της γυναίκας-πόρνης εκείνη την εποχή και για τα κατάλοιπα μιας συντηρητικής και πατριαρχικής κοινωνίας.

Την σύλληψη, τα κείμενα και την δραματουργική έρευνα έχουν αναλάβει η Κατερίνα Αγγελίτσα, η Σοφία Παπαδοπούλου και η Έφη Ρευματά. Φαίνεται με πόσο λεπτομερή τρόπο έχουν προσεγγίσει το θέμα, το οποίο είναι διαχρονικό, χωρίς αμφιβολία.

Όσον αφορά τις ερμηνείες των δύο ηθοποιών, από τη μία βλέπουμε το νέο αίμα της υποκριτικής, την Κατερίνα Αγγελίτσα, η οποία πέραν του ότι παίζει με πάθος και ένταση, έχει και μία μελωδική φωνή, που μας ταξιδεύει και μας γεμίζει νοσταλγία.

Από την άλλη, χειροκροτούμε δυνατά την Ελένη Φιλίνη, μία διαχρονική καλλιτέχνιδα με τα όλα της! Ανεβαίνει στην σκηνή, παίζει με συναίσθημα, καταθέτοντας την αλήθεια και την ψυχή της. Ενώ και φωνητικά μας γεμίζει με ωραία συναισθήματα και συγκινεί.

Κατά την διάρκεια της παράστασης, βλέπουμε επί σκηνής, με σκηνοθετική συνέπεια από την Έφη Ρευματά, και δύο μουσικούς, που μας παρασύρουν με την μοναδικότητα του ταλέντου τους. Η Ντάνα Γιακουμέλου στο πιάνο και τα πλήκτρα και ο Γιώργος Φραγκάκης στην κιθάρα και το μπουζούκι. Aκούγονται τραγούδια από Αττίκ, ρεμπέτικο, Μπρεχτ, Λόρκα. Γκάμα μουσικών και συναισθημάτων!

Τα κουστούμια το σκηνικό, από την Μάγδα Καλορίτη, συμπληρώνουν το κλίμα της παράστασης και συνάδουν απόλυτα με τις μαρτυρίες που ακούμε παράλληλα, από τις ηθοποιούς.

Κάποια στιγμή, ακούγεται η φράση: «Η εργασία σώζει την γυναίκα, από τον εξευτελισμό». Αυτό είναι και το πιο δυνατό σημείο της παράστασης που αφυπνίζει συνειδήσεις, πατριαρχικά κατάλοιπα και αντιλήψεις μία στερεοτυπικής κοινωνίας, απέναντι στις πόρνες αλλά και τη γυναίκα εν γένει.

Μία παράσταση με δυναμική και στην γραφή, και στην σκηνοθεσία και στις ερμηνείες, που αξίζει να την δείτε και να αναλογιστείτε πολλά για την κοινωνία του τότε και του σήμερα. Δεν απέχουν και πάρα πολύ!

Πληροφορίες:

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Κανονικό : 15 ευρώ

Φοιτητικό, άνω των 65 : 12 ευρώ

ΑΜΕΑ, Ανέργων, ατέλειες : 10 ευρώ

Προπώληση : https://www.viva.gr/tickets/theater/i-koritsiera-ton-bourlon/

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 70 λεπτά ( χωρίς διάλειμμα )

ΗΜΕΡΕΣ / ΩΡΕΣ: Kάθε Τετάρτη και Πέμπτη, 21.00

Για 10 ακόμη παραστάσεις!