ArteVisione Gallery 1-14 Σεπτεμβρίου 2022
• Το βιβλίο των εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως: «Λουλούδι της Ερήμου» (έτος έκδοσης:1998), το οποίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη αποτελεί την αυτοβιογραφία της περιβόητης, γυναίκας – σύμβολο, Γουόρις Ντίρι. Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα γεννά μέσα σας η προσωπική της ιστορία; Η δύναμη της εικόνας, στη μεγάλη οθόνη καθώς και η δύναμη των λέξεων, στην ανάγνωση ενός βιβλίου, αναδύουν ποικίλα συναισθήματα. Στα συγκεκριμένα, ο εγκλωβισμός στις παράλογες αντιλήψεις των “πρέπει” των εκεί κοινωνιών ,όπως αυτός περιγράφεται με την τήρηση ενός βάναυσου τελετουργικού, του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, η βιαιότητα παρέμβασης στο γυναικείο σώμα, το παιδικό ακόμα, αυτή η καταπάτηση του δικαιώματος να ορίζεις εσύ το σώμα, τη ζωή σου, την ύπαρξη σου, μου προκάλεσαν έντονα αρνητικά συναισθήματα! Απέχθεια, θυμό, αγανάκτηση! Αισθάνθηκα να ασφυκτιώ και να μου κόβεται η ανάσα! ΓΙΑΤΙ, τόσα κοριτσάκια να καταλήγουν ακόμα και να πεθαίνουν από ένα κονσερβοκούτι, από μια “τυφλή” διαδικασία, επειδή κάποιοι εμφανίζονται υπερασπιστές ενός απαρχαιωμένου εθίμου; Στον αντίποδα, “γεννήθηκαν” συναισθήματα θαυμασμού και ψυχικής ανάτασης, από την προσπάθεια της Γουόλις Ντίρι, της οποίας η ανάγκη να ξεφύγει, της έδωσε τη δύναμη, μια τεράστια δύναμη ψυχής, ώστε να αντιδράσει και να δράσει, διεκδικώντας τα δικαιώματα των γυναικών και υπερασπίζοντας τη γυναικεία υπόσταση και αξιοπρέπεια.
• Με ποιο έργο συμμετέχετε στην εικαστική έκθεση: «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ». Ποιο το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του; Το έργο συμμετοχής μου, είναι το “ENOUGH”. Συμβολισμός του είναι, η δύναμη των αρνητικών παθητικών συναισθημάτων, που βιώνει μια γυναίκα μέσα σε καταστάσεις βίας, εξευτελισμού, κακοποίησης, που την οδηγούν στην απόφαση να αναλάβει ενεργό ρόλο στη ζωή της και να δηλώνει: “ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ- ΑΡΚΕΤΑ -ΥΠΑΡΧΩ ”. Σε ένα περιβάλλον αστικό, επιλέγοντας modeling paste, με τραχιά υφή, ώστε να δηλώσω και το “τραχύ” της βίας, πίσω από ένα μεγάλο παράθυρο, γιατί πίσω από κλειστές πόρτες και παράθυρα διαδραματίζονται οι καταστάσεις βίας, σε φόντο σκούρο βαθύ, γιατί “σκοτεινές” είναι αυτού του είδους οι καταστάσεις, η γυναικεία φιγούρα μου είναι εξελικτικά, ο αποδέκτης συμπεριφορών κακοποίησης. Σε κάθε κατάσταση το συναίσθημα, που εισπράττεται είναι διαφορετικό. Φόβος, Τρόμος, Πόνος, Απόγνωση, για να καταλήξει εξελικτικά στην 5η πόζα, η φιγούρα, τοποθετημένη μέσα σε φωτεινό φόντο,που συμβολίζει δύναμη, πάθος για τη ζωή, ενδεδυμένη με λευκό φόρεμα, “λύτρωσης”, να εκφράζει το συσσωρευμένο θυμό της, από όσα έχει υποστεί και να παίρνει τη δυναμική απόφαση να δηλώσει : “Φτάνει! Αρκετά! Έχω υπόσταση και διεκδικώ την ύπαρξη μου!”.
• Καθημερινά ακούμε συνεχώς για περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική…Εντυπωσιάζεστε από το εκάστοτε συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές της; Εσείς έχετε υποστεί ποτέ κάποια μορφή βίας; Τη φετινή χρονιά, περισσότερο από κάθε άλλη, προβάλλονται περιστατικά βίας, τα οποία έχουν αυξηθεί δραματικά. Οι μορφές άσκησης βίας πολλές και τα κίνητρα που προκαλούν τις συμπεριφορές αυτές, συνειδητά και ασυνείδητα. Θλίβομαι στο άκουσμα τους. Θίγομαι στη γυναικεία μου υπόσταση. ‘Άτομα που στην πραγματικότητα έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και ταραγμένη ψυχική υγεία, προσπαθούν να επιβάλλουν εξουσία, να χειραγωγήσουν, να κυριαρχήσουν σε άλλους ανθρώπους. Δεν υπάρχει σεβασμός ούτε προσωπικότητας, ούτε πολλές φορές ανθρώπινης ζωής. Οι συνέπειες τραυματικές και ολέθριες. Ένα φαινόμενο, για το οποίο πολλοί έχουν μερίδιο ευθύνης, που θα έπρεπε και πρέπει πολλοί να ευαισθητοποιηθούν και με διάφορους τρόπους να εξαλείψουν. Προσωπικά, από τη δική μου “έπαλξη”, ο σεβασμός του άλλου, ήταν η βασική ηθική αξία, που προσπάθησα να εμφυσήσω στα παιδιά των τάξεων μου.
• Έχετε συνεργαστεί ξανά με την Ιστορικό Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη; Ποιο το κίνητρο της συμμετοχής σας στην συγκεκριμένη έκθεση; Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με την κ. Καλαϊτζάκη και ευελπιστώ να υπάρξουν στο μέλλον και άλλες συνεργασίες. Εντυπωσιάστηκα από το τόσο πλούσιο βιογραφικό της, τόσο σε επίπεδο Ακαδημαϊκών σπουδών, όσο και σε επίπεδο διαφόρων μορφών δράσεων στο χώρο της Εικαστικής Τέχνης. Το κίνητρο για τη συμμετοχή μου ήταν αρχικά το θέμα και στη συνέχεια το εξαιρετικό κείμενο τεκμηρίωσης της κ. Καλαϊτζάκη, που αποτέλεσε έμπνευση. Τα τελευταία χρόνια, τη δημιουργικότητα μου απασχολεί η δυναμική των σχέσεων, οι ποικιλόμορφες δυναμικές που εξελίσσονται καθώς και τα συναισθήματα που αναδύονται. Η βία, είναι μια μορφή σχέσης, τραυματικής, που εμπεριέχει δυναμική που δημιουργεί ποικίλα συναισθήματα, που και εκείνα έχουν τη δική τους δυναμική.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Βιβέττα Σαρρή γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ και του Διδασκαλείου Τμήματος Νηπιαγωγών ΑΠΘ, όπου διδάχθηκε Εικαστικά από την κ. Έλλη Τρίμη, ενώ η διπλωματική εργασία της αφορούσε την “ Αισθητική καλλιέργεια των παιδιών της Προσχολικής ηλικίας”. Εργάστηκε πολλά χρόνια στην ιδιωτική, τη δημόσια εκπαίδευση και στα Πειραματικά Νηπιαγωγεία του ΑΠΘ, υλοποιώντας προγράμματα και οργανώνοντας εκπαιδευτικές δράσεις αναφορικά με την Αισθητική Αγωγή. Τα τελευταία δέκα χρόνια παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου και ζωγραφικής σε Ιδιωτικά Εικαστικά Εργαστήρια, με τις εικαστικούς Έλενα Χηνιτίδου και Αναστασία Παπαθανασίου. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εικαστικές εκθέσεις στην Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα και πρόσφατα στην Τουρκία. Είναι μέλος του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορ. Ελλάδας. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές.
1 – 14 Σεπτεμβρίου 2022
Βιογραφικό: Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός & Κριτικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος & MSc Παιδαγωγός. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]
Σπούδασε “Ιστορία & Αρχαιολογία” στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην “Αρχαιολογία & Ιστορία της Τέχνης”. Στη συνέχεια, έλαβε εξειδικευμένες επιμορφώσεις: στην “Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα”, την “Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων” (ΕΚΠΑ) και στο «Art-Therapy / Θεραπεία μέσω της Τέχνης» (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών “Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές” του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε υπότροφος Αριστείας καθόλη τη διάρκεια των σπουδών της. Σήμερα, συνεχίζει με έναν δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση”. Από τα 20 της χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχει διακριθεί για την πλούσια δράση της στο πεδίο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής αναπτύσσοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες ήδη καταξιωμένους, αλλά και νεότερους, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια εκθέσεων σε σημαντικούς πολιτισμικούς φορείς, μουσεία, οργανισμούς και φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης της χώρας (ενδεικτικά: Μουσείο Μπενάκη, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου, Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κέντρο Τέχνης Καστέλας, Φεστιβάλ Δρόμοι Πολιτισμού Αργολίδας, Athens Biennale, Art-Athina, Art-Thessaloniki κ.ά.), ενώ έχει επιμεληθεί πλήθος εκθέσεων σε γνωστές γκαλερί της Αθήνας, και της χώρας, ευρύτερα. Το 2021 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Τέχνης Trento Art Festival. Έχει συνεργαστεί με την εφημερίδα “Τα Νέα της Τέχνης’”, το “Art22”, και με άλλα περιοδικά Τέχνης, ενώ διατηρεί την δική της προσωπική στήλη με τίτλο: “Εικαστικό Ημερολόγιο” στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Pause”.
Έχει διοργανώσει επιστημονικές ημερίδες και συμπόσια, και ως ομιλήτρια, έχει, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει τις διαλέξεις:
«Τέχνη & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Η περιπτωσιολογική μελέτη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής υπό το πρίσμα του νέου, ψηφιακού ορίζοντα», Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, 2020), “Τέχνη & Social Media: Σχέση Αγάπης ή Μίσους;” (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2018), “From the modernist museums to the post – modern museums of the 21st century” (Youth in Action Project of the European Union, Corinth, 2013). Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος του συλλόγου “Φίλοι του Αρχαιολογικού Μουσείου, Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων Πειραιά”, ενώ από το 2019, είναι μέλος της AICA Ελλάδος (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης).
Πηλίου 5, Πλατεία Κολιάτσου
https://myartist.gr
polismagazino.gr
