Αποκαλυπτική όσο και ζοφερή είναι η έκθεση του ΟΟΣΑ σύμφωνα με την οποία οι έλληνες πολίτες πληρώνουν πολύ υψηλούς φόρους στα καύσιμα. Όπως βέβαια θα έχουμε αντιληφθεί όλοι είναι δυστυχώς τέτοια η κατάσταση και η δομή του νέο-ελληνικού κράτους που για να συντηρηθεί χρειάζεται φόρους και μάλιστα πολλούς και υψηλούς φόρους. Η έλλειψη υποδομών, σύγχρονης τεχνολογικά μηχανογράφησης, αξιόπιστης και δίκαιης αξιολόγησης στο δημόσιο, ενός σύγχρονου συστήματος εκπαίδευσης, καλαισθησίας των αστικών κέντρων, άμεσων ξένων επενδύσεων και κινήτρων οι νέοι και άξιοι άνθρωποι να μείνουν και να δημιουργήσουν σε αυτό τον τόπο μαζί με άλλα τρωτά που βρίσκει κανείς σε όλη την ιστορική συνέχεια αυτού του έθνους κράτους δικαιολογούν στο απόλυτο τους ιδιαίτερα υψηλούς φόρους. Σε τι άλλο όμως γίνεται επικίνδυνο η πολύ αυστηρή δημοσιονομική πολιτική σε ένα κράτος που οι πολίτες του δεν αισθάνονται τόσο προστατευμένοι κυρίως αυτοί που ζούνε σε περιοχές πλησίον των συνόρων;
Οι υψηλοί φόροι στα καύσιμα είναι μία πληγή που δημιουργεί αρκετά προβλήματα κυρίως εδώ στη Βόρεια Ελλάδα. Πολλοί κατοικούντες πλησίον των συνόρων και λόγω συρρίκνωσης των εισοδημάτων πηγαίνουν στις γειτονικές χώρες ώστε να γεμίσουν τα ντεπόζιτα των αυτοκινήτων τους με φθηνά καύσιμα ενώ η διαρροή συναλλάγματος δυστυχώς δεν σταματάει μόνο στα καύσιμα. Πόσο επικίνδυνο όμως είναι αυτό; Κανείς όπως φαίνεται δεν σκέφτεται ένα μακρινό σενάριο όχι και τόσο ουτοπικό σχετικά με άλλες συνέπειες εκτός των ήδη υπαρχόντων. Θα πώ μόνο το εξής ότι η οικονομία είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας δημιουργίας νέων κοινωνικών σχηματισμών. Κάτι πρέπει επομένως να γίνει. Δυστυχώς η Ελλάδα πνίγεται στη διατήρηση ενός αδηφάγου κέντρου τόσο απαράδεκτα δομημένου που συνεχώς θα χρειάζεται ολοένα και περισσότερους φόρους για να συντηρηθεί αφήνοντας ακάλυπτες από μελλοντικούς κινδύνους άλλες περιοχές όπου υφίστανται σοβαροί εξωτερικοί κίνδυνοι. Κάποτε βοήθησαν οι πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία για είναι το ελληνικό έθνος κυρίαρχο σε αρκετές ελληνικές περιοχές της Βορείου Ελλάδος, τώρα όμως χρειάζεται μία πολιτική με όραμα ώστε να μην γίνουν οι έλληνες μειονότητα σε αυτές αλλά και άλλες περιοχές. Θα μου ρωτήσετε “ μα και οι υψηλοί φόροι στα καύσιμα τι ρόλο παίζουν; ”, σαφώς και παίζουν όταν οι ίδιοι οι έλληνες πολίτες αποφασίζουν ότι για να καλύψουν τις ανάγκες τους πρέπει να βρούνε φθηνά καύσιμα για το αυτοκίνητο τους και να ψωνίσουν φθηνότερα προϊόντα για τη διατροφή τους σε άλλα κράτη. Τί τους προσφέρει το ελληνικό κράτος θα αναρωτηθούν κάποιοι από αυτούς όσο περνάει ο καιρός. Και αλλοίμονο αν φθάσουμε σε αυτό το σημείο τέτοιου είδους αμφισβήτησης. Ελλάδα λοιπόν δεν είναι μόνο η γραφειοκρατία της Αττικής ούτε και οι κατοικούντες εκεί, κάποιοι από των οποίων αλλού κατοικούν και αλλού εδρεύουν, είναι και η Βόρεια Ελλάδα, ο Έβρος, τα ακριτικά νησιά και κάθε περιοχή από αυτές έχει διαφορετικές ανάγκες και άλλες συνθήκες διαβίωσης. Φθάνουν επομένως μόνο οι αυξήσεις στις αμυντικές δαπάνες για να νιώθει κάποιος προστατευμένος ή πρέπει να νιώθει ότι μπορεί να δημιουργήσει και να ευημερήσει χωρίς τη θηλιά των φόρων στο λαιμό του κάποιοι εκ των οποίων δεν είναι και τόσο ανταποδοτικοί τελικά κρίνοντας από τις λακκούβες των δρόμων, τα παρωχημένα λιμάνια κτλ…κτλ;
Αγαπώ λοιπόν τη Βόρεια Ελλάδα, τα νησιά και κάθε τι άλλο εθνικό σημαίνει ότι το αγαπώ όταν έμπρακτα κάνω κάτι για αυτά και όχι γιατί μόνο το λέω.
