Γράφει η Νάνσυ Φωτοπούλου
Υπάρχει ένα βάρος σιωπηλό που δεν κάνει θόρυβο μα ακούγεται. Είναι η μοναξιά. Έρχεται εκεί που δεν τη θέλεις, κάποιες φορές και μέσα στο πλήθος. Είναι αυτή η αίσθηση του να μην μπορείς να αγγίξεις, να μην αγγίζεσαι. Να νιώθεις πως κανείς δεν σε βλέπει, δεν σε αναζητά, δεν σε προτιμά… πως το “είμαι εδώ” κάποιου λείπει σαν ανάσα ζωής.
Άλλοτε μια μετακόμιση, ένας χωρισμός, ένας χαμός μας στερεί τους ανθρώπους που είχαμε δίπλα μας. Άλλοτε είναι η δική μας αλλαγή που έφερε αλλαγές και στις σχέσεις μας, έγιναν ξεκαθαρίσματα, έμειναν ελάχιστοι… έτσι η μοναξιά πήρε την θέση της στην ζωή μας και συμβιβαστήκαμε χωρίς να προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε. Ίσως για να προστατευτούμε κι από άλλο πόνο, ή απόρριψη. Ίσως γιατί απογοητευτήκαμε βαθιά και ανεπανόρθωτα, ίσως επειδή μάθαμε τελικά να είμαστε μόνοι. Η μοναξιά πονάει όταν δεν είναι επιλογή. Όταν μας βρίσκει και μας στοιχειώνει, μπορεί να γίνει φόβος, κάποιες φορές και απόγνωση. Έτσι μπορεί να μας στριμώχνει ανάμεσα σε “πρέπει” και λάθος ανθρώπους απλώς για να μη μείνουμε μόνοι. Γιατί; Επειδή μάθαμε να φοβόμαστε τη σιωπή. Να πιστεύουμε πως αν δε μας έχει κάποιος, τότε δεν είμαστε κανείς. Κι έτσι, αφήνουμε εμάς πίσω, μήπως και προλάβουμε κάποιον άλλον. Και κάπου εκεί, ξεχνάμε τη διαφορά.

Γιατί άλλο είναι η μοναξιά. Κι άλλο η μοναχικότητα.
Η μοναχικότητα δεν είναι κενό. Είναι χώρος. Είναι εκείνο το άδειο δωμάτιο που δεν σε τρομάζει, γιατί ξέρεις πώς να το γεμίσεις. Είναι η απόφαση να μείνεις λίγο με εσένα. Όχι για να απομονωθείς, αλλά για να ακούσεις. Να καταλάβεις τι θες, ποιος είσαι, τι σου λείπει στ’ αλήθεια και τι απλώς νομίζεις ότι χρειάζεσαι.
Η μοναχικότητα είναι επιλογή συνειδητή και σου επιτρέπει να πας μια βόλτα χωρίς να κοιτάς το κινητό κάθε πέντε λεπτά. Να φας με τον εαυτό σου χωρίς να νιώθεις ότι κάτι σου λείπει. Να κάτσεις με τη σιωπή σου χωρίς να σε πνίγει. Είναι η ηρεμία που ανθίζει όταν σταματήσεις να προσπαθείς να είσαι «αρκετός» για τους άλλους. Και τότε… κάτι αλλάζει. Η μοναξιά, όταν φωτιστεί από τη μοναχικότητα, γίνεται άλλη. Δεν πονάει το ίδιο. Δεν χρειάζεσαι πια κάποιον οπωσδήποτε, αλλά μπορείς να θες κάποιον ουσιαστικά. Όχι για να γεμίσει το κενό, αλλά για να μοιραστείς το πλήρες.
Όμως, ο δρόμος είναι δύσκολος. Γιατί μεγαλώσαμε με την ιδέα πως το να είσαι μόνος σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά. Πως πρέπει να βρεις «το άλλο σου μισό» για να είσαι ολόκληρος. Κι έτσι, τρέχουμε – στις σχέσεις, στις δουλειές, στις συνήθειες, στους περισπασμούς – για να μη μείνουμε μόνοι με τη φωνή μέσα μας.
Όμως η μοναξιά δεν γιατρεύεται με κόσμο. Γιατρεύεται με σύνδεση. Με αυθεντικότητα. Με το να πεις: «Εδώ είμαι, έτσι όπως είμαι». Και να σε ακούσεις πρώτα εσύ. Η μοναχικότητα είναι ένας δρόμος προς τα μέσα. Δεν είναι άρνηση των άλλων· είναι συμφιλίωση με σένα. Είναι επιλογή να μην τρέχεις πίσω από ό,τι σε αγνοεί. Είναι αποδοχή ότι αξίζεις αγάπη, ακόμη κι όταν δεν σ’ έχει κανείς αγκαλιά. Κι όταν αυτό το καταλάβεις… τότε οι αγκαλιές που θα έρθουν, δεν θα είναι ανάγκη. Θα είναι δώρο.
Γιατί ο μόνος τρόπος να μη σε σκοτώνει η μοναξιά, είναι να μάθεις να ζεις καλά με τον εαυτό σου. Να τον κάνεις φίλο, σύμμαχο, παρηγοριά. Να τον εμπιστεύεσαι, ακόμα και τις βραδινές ώρες που όλα μοιάζουν μεγάλα.
Δεν είναι ντροπή να νιώθεις μόνος. Είναι ανθρώπινο. Το θέμα είναι τι κάνεις με αυτή την αίσθηση.
Αν την αφήνεις να σε πνίξει ή αν τη μετατρέπεις σε μονοπάτι. Προς εσένα!
Νάνσυ Φωτοπούλου, Σύμβουλος & Συγγραφέας Προσωπικής Ανάπτυξης

Bio: Νάνσυ Φωτοπούλου
ΝΟΥΣ – ΨΥΧΗ – ΣΩΜΑ
Mentoring, Εκπαιδεύτρια & Συγγραφέας Αυτογνωσίας & Προσωπικής Ανάπτυξης
Μια ζωή αφιερωμένη στη μεταμόρφωση
Από τον κόσμο της μόδας, μέχρι τα βάθη της εσωτερικής αφύπνισης, η διαδρομή μου δεν ήταν ποτέ γραμμική – ήταν ζωντανή, αληθινή και γεμάτη μεταμορφώσεις. Μετά από 20 χρόνια επιτυχημένης πορείας ως σχεδιάστρια μόδας στην Αθήνα, επέλεξα τη στροφή προς το ουσιαστικότερο: τη σύνδεση με τον άνθρωπο και την ψυχή. Σήμερα, υποστηρίζω ανθρώπους που θέλουν να κάνουν restart. Που αναζητούν κατεύθυνση, ισορροπία και νόημα. Και τους βοηθώ να βρουν τη δική τους πυξίδα.

Οι εκπαιδεύσεις μου πάνω στην Αυτογνωσία και την Θετική ψυχολογία είναι:
• Life & Executive Coaching – Μητροπολιτικό Κολλέγιο Αθηνών
• Συμβουλευτική & Λογοθεραπεία – ΕΚΠΑ
• Ψυχική και Κοινοτική Υγεία – Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Αιγαίου
• Νευρογλωσσικός Προγραμματισμός (N.L.P.) – Οργανισμός «Αποφασίζω»
• Theta Healing – Vianna Stibal
• Body Mirror System – Martin Brofman
Έχω συμμετάσχει αρκετά χρόνια σε ομαδικές και ατομικές ψυχοθεραπείες και ψυχόδραμα (Κ. Λέτσιου & Μ. Πριόνα). Επίσης, είμαι Συγγραφέας του βιβλίου «Κόκκινες Γραμμές – Οδηγός Ανθεκτικότητας» (εκδ. Έσοπτρον).