The “Damnation Project”

Προσωπικό project του Γιάννη Δεγδέκη

“Φέτος θα κυκλοφορήσει το 4ο άλμπουμ με την ονομασία “The Damnation Project”. Είναι ήδη έτοιμο και για να δώσω την ευκαιρία στον κόσμο να ξαναθυμηθεί, μετά από 6 ολόκληρά χρόνια, τι κάνουμε εδώ, αποφασίσαμε να δώσουμε σε μορφή single, σταδιακά, 3 νέα κομμάτια από το επερχόμενο album… Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε και μιξαρίστηκε από το 2017 έως τις αρχές του 2022 από μένα, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και με διαφορετικές διαθέσεις και συναισθήματα”

Καλώς ήρθες στο Polismagazino.gr. Λίγα λόγια για σένα και για αυτό που κάνεις, σαν μια πρώτη γνωριμία. Καλησπέρα. Είμαι ο Γιάννης, μυαλό σάρκα και οστά αυτού που αποκαλούμε “Damnation Project”, μίας progressive κολεκτίβας που ξεκίνησε προ 10 ετών με τη παραδοσιακή μορφή της «μπάντας» στην Αθήνα και κατέληξε τη στιγμή που μιλάμε ένα one man project στην Καβάλα. Αύριο πάλι, δεν υπόσχομαι ότι θα έχει την ίδια μορφή!

Πότε ξεκίνησες την ενασχόλησή σου με τη μουσική και ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματά σου; Νομίζω τη μέρα που γεννήθηκα. Θυμάμαι τον εαυτό που σε προσχολική ηλικία, να ακούει προσεκτικά τις μουσικές που άκουγαν οι μεγαλύτεροι μέσα στο σπίτι και να αναλύω στο μυαλό μου τους διαφορετικούς ήχους (τα όργανα) και να προβλέπω τη συνέχεια σε κάθε ρεφρέν (σύνθεση και αρμονία). Πρώτα ερεθίσματα, rock, metal, από τον αδερφό μου, και πολύ κιθάρα από το θείο μου, που μας έπαιζε από Σαββόπουλο και Τουρνά μέχρι Νταλάρα και… Black Sabbath! Ουσιαστικά όμως ξεκίνησα το 1994, σε ηλικία 12 ετών με μια κιθάρα στα χέρια, αυτοδίδακτος σε όργανο και φωνή, μέχρι ενός σημείου. Λίγες σπουδές στη φωνητική στα 20 μου και μετά από κει και πέρα ατελείωτες ώρες προσωπική μελέτης και συμμετοχές σε μπάντες από τα 15 μου μέχρι σήμερα που είμαι 40 ετών.

Ποια είναι η πρώτη σου μουσική ανάμνηση; Νομίζω τη μητέρα μου να ακούει κασέτες Γλυκερία, και τον θείο μου το Angie των Rolling Stones… Α και ο αδερφός μου το 7th son των Iron Maiden!

Ποια ήταν η πιο καθοριστική στιγμή, όπου ένιωσες ότι η μουσική θα είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής σου; Την πρώτη φορά που πήρα τη κιθάρα μου, στήθηκα σε ένα τυχαίο σημείο και άρχισα να παίζω και μετά από μισή ώρα είχα μπροστά μου περίπου 200 άτομα. Σχολική εκδρομή, 5 μήνες αφότου πρωτοέπιασα κιθάρα στα χέρια μου.

Ποιες είναι οι πιο σημαντικές επιρροές σου, μουσικές και μη, που σε οδήγησαν να δημιουργείς με τον τρόπο που δημιουργείς σήμερα; Ξεκινάς τεράστια κουβέντα! Ας αναφερθούμε εν συντομία σε λίγα χαρακτηριστικά ονόματα. Led Zeppelin, Deep Purlple, Black Sabbath, Pink Floyd, Camel, Eloy, The Doors, Cure, Muse, Cake, Nirvana, Starsailor, αλλά και εντελώς διαφορετικά genres, Michael Jackson, Vaggelis Papathanasiou, Μάνος Χατζηδάκις, πολύ metal, Opeth, Dream Theater, Riverside, Anathema, Pain of Salvation, Soen, Leprus,  πολύ κλασική μουσική όπως Βιβάλτι, Αλμπινόνι, Τσαικόφσκι, Σοπέν, ελληνική παραδοσιακή μουσική, ελληνικό έντεχνο, ελληνικό ρόκ και φυσικά πολύ blues, BB King, Joe Bonamassa, Gary Moore, Albert Lee και διάφορα άλλα. Θα μείνω στις μουσικές επιρροές γιατί η μουσική αυτή καθαυτή ορίζει το ποιος είμαι και που κινούμαι και σαν άνθρωπος,  100%.

Σε “τρομάζει” η έννοια της επιτυχίας ή της αποτυχίας; Καταρχήν δεν υπάρχει αποτυχία. Υπάρχει η επιτυχία και το μάθημα για την επόμενη επιτυχία. Η επιτυχία η ίδια όχι, δεν με τρομάζει γιατί πολύ απλά θεωρώ ότι οι άνθρωποι είμαστε κατασκευασμένοι για σπουδαία πράγματα, άσχετα αν στην πορεία το ξεχνάμε και τα κάνουμε μαντάρα.

Λίγα λόγια θα θέλαμε για την πιο πρόσφατη κυκλοφορία σου. Φέτος θα κυκλοφορήσει το 4ο άλμπουμ με την ονομασία “The Damnation Project”. Είναι ήδη έτοιμο και για να δώσω την ευκαιρία στον κόσμο να ξαναθυμηθεί, μετά από 6 ολόκληρά χρόνια, τι κάνουμε εδώ, αποφασίσαμε να δώσουμε σε μορφή single, σταδιακά, 3 νέα κομμάτια από το επερχόμενο album. Ξεκινήσαμε το Γενάρη με το πειραματικό post rock “I can see you”, και τα επόμενα 2 είναι εκπλήξεις! Το full length album θα κυκλοφορήσει περίπου στα μέσα του έτους και θα έχει πιο πολλές εκπλήξεις από ποτέ, καθώς έχει μέσα διαφορετικές επιρροές και διαφορετικά είδη. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε και μιξαρίστηκε από το 2017 έως τις αρχές του 2022 από μένα, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές και με διαφορετικές διαθέσεις και συναισθήματα.

Μουσική και στίχοι είναι πάντα δικοί σου; Ή αυτό που δημιουργείς είναι προϊόν συνεργασίας; Στα πρώτα χρόνια των Damnation Project, γράφαμε σαν παλαβοί με τα υπόλοιπα μέλη, όλοι μαζί, μουσικοί, στίχους και δουλεύαμε πολύ υλικό για να καταλήξουμε κάπου. Άλλες εποχές, μηδενικές υποχρεώσεις, άφθονος ελεύθερος χρόνος. Πλέον γράφω τα πάντα μόνος μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αν βρω συμπαίχτες που θέλουν και μπορούν να συμμετέχουν στη σύνθεση, άμεσα και αποτελεσματικά, δεν θα χαρώ να το κάνουμε όλοι μαζί. Είμαι στο δρόμο για αυτό για την ακρίβεια, έχω σκοπό άμεσα να «κλείσω» ένα πολύ ωραίο και δημιουργικό team μουσικών γύρω μου με αυτό το σκοπό.

Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σου σχέδια; Να τελειώσουν οι τελευταίες πινελιές του άλμπουμ, να κυκλοφορήσει με το καλό και να μπούμε στο στούντιο για πρόβες με τα νέα μέλη με σκοπό (αφού τελειώσει όλη η φάση με τη πανδημία φυσικά) να βγούμε για mini tour στην Ελλάδα. Το είχαμε κάνει και παλαιότερα και περάσαμε πολύ όμορφα!