Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού
Η ΨΥΧΗ
Η ψυχή?
Θα ήθελα να την έχω ελεύθερη,
να ανήκει μόνο σε μένα
Η καρδιά?
Κάθε στιγμή μόνο για σένα πρέπει να χτυπάει ..
Ο κόσμος?
Θα ήθελα να τον αγκαλιάσω,
ακουμπώντας το κεφάλι του στο στήθος μου
Νιώσε λίγο την αναπνοή σου,
Να συμμετάσχετε κι εσείς στην θλίψη ,
αφού σας αποχαιρετήσω,
η ψυχή θα υποφέρει…
Και τέλος θα ήθελα να πιω
ένα νέκταρ γεμιζονταςτο ποτήρι
Με δάκρυα λήθης
Ένα ποτήρι
Που ονόμασα _διαγραφή _
και έβαλα και το όνομά σου μέσα
ΑΠΟΤΥΠώΜΑΤΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
Δεν ακούστηκε τίποτα
εκτός από τα βήματά μου
που τα έπνιξε η νύχτα…
Δεν ξέρω τι ήταν
εξαφανίστηκε σαν σκοτεινή ομίχλη
Τι ψυχή, ανατρίχιασε σιωπηλά
Ή το βουητό της νύχτας μέσα στο σκοτάδι
μόνο εκεί χώρεσαν τα δάκρυά μου.
Ω ναι… ήταν ο ήχος του βήματος μου
που βόγκηξε κάτω από το βάρος του πόνου
Έκρυψε το δάκρυ στο μάτι του
Αφήνοντας τα πάντα πίσω…
και αριστερά…
