Στέργιος Αποστολίνας: “Επιτυχία είναι το χειροκρότημα, η αποδοχή και η αγάπη του κόσμου”

“…Στο θέατρο είσαι εσύ, ο ρόλος σου και ο κόσμος κάτω απο την σκηνή. Όλη αυτή η ενέργεια και η μαγεία που αιωρείται στο χώρο είναι μοναδική”

Σε ποιά ηλικία ανακαλύψατε ότι θέλετε να γίνετε ηθοποιός; Νομίζω από πολύ μικρός. Θυμάμαι τον εαυτό μου να περιμένει να δει το θέατρο της Δευτέρας…δεν το λες και φυσιολογικό αυτό για ένα παιδί. Και το λέω αυτό γιατί κανείς από την οικογένεια δεν είχε σχέση με το χώρο του θεάτρου. Δεν είχα καμία επιρροή, βγήκε από μόνο του.

Ποιόν ηθοποιό – καλλιτέχνη θαυμάζετε; Δεν είχα ποτέ μου πρότυπα, κάποιοι όμως ξεχώριζαν στα μάτια μου τόσο για το υποκριτικό τους ταλέντο όσο και για την αύρα τους. Ολη αυτήν την λάμψη την θαύμαζα! Meryl Streep, Robert De Niro, αναμφισβήτητα σπουδαίοι!

Θέατρο ή κινηματογράφος τι προτιμάτε; Θέατρο χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μου αρέσει ο κινηματογράφος, ανέκαθεν όμως θεωρούσα πως είναι δύο διαφορετικές δουλειές. Άλλο η κάμερα, άλλο το κοινό. Στο θέατρο είσαι εσύ, ο ρόλος σου και ο κόσμος κατω απο την σκηνή. Όλη αυτή η ενέργεια και η μαγεία που αιωρείται στο χώρο είναι μοναδική.

Τι σημαίνουν οι λέξεις καριέρα – επιτυχία για εσάς; Η καριέρα έχει μια συνέχεια στο χρόνο. Είναι σα να φυτεύεις ένα μικρό δεντράκι οταν είσαι παιδί και περιμένεις μεγαλώνοντας να δεις το δέντρο.
Επιτυχία είναι το χειροκρότημα, η αποδοχή και η αγάπη του κόσμου.
Έτσι απλά νιώθεις πως κάτι έκανες καλά και κακά τα ψέματα σε όλους αρέσει η «γεύση» της επιτυχίας.
Τώρα αν μπορεί να συνδυαστεί καριέρα και επιτυχία μαζί, ε το λες και ευτυχία!

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται; Σαφώς μπορεί να διδαχθεί κατά κάποιο τρόπο μία τέχνη, αλλά νομίζω στην περίπτωση του θεάτρου θα πρέπει να είναι έμφυτο, να υπάρχει αυτό το κάτι που λέγεται ταλέντο.
Οπότε ναι γίνεσαι και εξελίσσεσαι… αν έχεις γεννηθεί καλλιτέχνης!

Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη; Ήθος. Το Α και το Ω για έναν καλλιτέχνη.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε; Ναι, έχω κάνει ήδη το ταξίδι με το μυαλό μου. Η στιγμή που συλλαμβάνεις την έμπνευση έχει μια ιδιαίτερη αίσθηση. Φεύγει ο νους και βρίσκεσαι σε άλλα μονοπάτια. Ξεκινάει η δημιουργία.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη; Εργατικό.
Θέλω με ό,τι καταπιαστώ να βγει ωραίο. Είμαι καλός εργάτης και δεν κουράζομαι εύκολα.
Και το λέω αυτό γιατί ποτέ δεν με θυμάμαι να επαναπαύτηκα.
Πάντα πίστευα και πιστεύω πως μπορεί να εξελιχθεί παραπάνω το οποιοδήποτε αποτέλεσμα.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Θα ήθελα να τελειώσει όσο πιο σύντομα γίνεται όλο αυτό το κακό όνειρο που ζούμε και να επιστρέψουμε στην κανονικότητα μας.
Αυτή είναι η ευχή μου για να μπορέσω να ξανακάνω όνειρα και σχέδια για το μέλλον.

Βιογραφικό. Ένας ταλαντούχος ηθοποιός, με μεράκι κι αγάπη για την τέχνη του. Η πρώτη του εμφάνιση στο θεατρικό σανίδι ήταν με την Νίκη Τριανταφυλλίδη στο έργο του Ευγένιου Σβαρτς, «Τα δυο σφεντάμια». Έπειτα, ακολούθησαν «Ο ρινόκερος» του Ιονέσκο, «Ο έμπορος της Βενετίας» του Σαίξπηρ, «Τζων Γαβριήλ Μπόρκμαν» του Ίψεν και πολλές άλλες παραστάσεις.
Έχει παίξει επίσης, σε αρκετές επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές ,όπως «Πάτερ ημών», «Εμείς κι εμείς», «Οι δικηγόροι της Αθήνας». Έγινε περισσότερο γνωστός από την συμμετοχή του στις θρυλικές καθημερινές σειρές του Νίκου Φώσκολου «Λάμψη» και «Καλημέρα ζωή».