Γράφει ο Χρήστος Κατσίδης,
Φοιτητής στο τμήμα μουσικών σπουδών του πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθώ στην ποίηση και τη μουσική και το πως αυτές οι τέχνες ειναι άμεσα συνδεδεμένες.
Την ποίηση την συναντάμε για πρώτη φορά πολλα χρονια πριν στην αρχαάα Ελλαδα. Την μουσικη το ίδιο σε γιορτές που απαγγέλονταν ποιήματα με συνοδεία μουσικης.
Απο εκεί κατά κάποιο τρόπο ξεκίνησε και η μελοποίηση… αλλα ειναι θα λεγαμε αρκετα μεταγενέστερη. Ο ποιητικός λόγος συνδέεται άμεσα με τη μουσικη και οχι μόνο γιατί μπορει να μελοποιηθεί αλλα επειδη μπορει να υπαρξει και απο μονος του σαν μελωδικη εννοια με την μελωδικοτητα που εχουν οι στιχοι. Καθε φράση καθε συλλαβή στηριζεται πανω στο λόγο και συγκρατει τα νοήματα και επομενως εχει μια ακολουθία δικη της.
Η ποίηση ειναι τα συμπυκνωμένα συναισθηματα ο πονος η χαρα η ανησυχια που αποτυπόνωνται στο χαρτι.
Η μουσική απο την αλλη πλευρά ερχεται για να μελοποιήσει το ποίημα. Η μελοποίηση ενός στίχου κατ’ εμέ μπορει να υπάρξει ελεύθερη στηριζόμενη μόνο στην έμπνευση αλλά και με τους κανονες που τη διέπουν. Όταν μπει ενας δημιουργος στη διαδικασια να μελοποιήσει προσέχει παντα να μην αλλοιωθεί το νοημα του ποιητικού κειμενου.
Είναι πολύ σημαντικό οι λέξεις να χορεύουν πάνω στις νότες και το αντίστροφο. Το βασικοτερο ομως απο ολα πιστευω οτι ειναι όταν μπει μια μελωδία σε ενα ποιήμα να δινει χωρο η μουσικη στις λέξεις ετσι ωστε ποιηση~μουσική να συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους.
