Ο Τραϊκούδης Χρήστος είναι οικονομολόγος, προϊστάμενος εμπορικού τμήματος Α’ υλών εταιρείας ανακύκλωσης, Msc in politics & economics in S.E and Eastern Europe, UoM, τακτικό μέλος Δ.Σ της ΕΥΑΘ Παγίων.
Η Ελλάς δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία και Καναδάς, ως παραδείγματα κρατών δικαίου.
Γεωγραφικά, γεωπολιτικά και λόγω της αρχαίας ελληνικής παιδείας είχε τις προϋποθέσεις να γίνει. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν επετεύχθη και αυτό οφείλεται σε πολλούς παράγοντες των οποίων τις συνέπειες βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε στην καθημερινότητα μας.
Οτιδήποτε αφορά σε δημόσιο αγαθό, κεφάλαια για τη βελτίωση των όρων ζωής των ελλήνων πολιτών αλλά κυρίως ο δημόσιος χώρος μεταχειριζόταν σαν να ήταν ιδιωτικός με αδιαφορία για τους ισχύοντες νόμους αλλά και της αξιοπρέπειας των πολιτών οι οποίοι αντιτίθονταν σε τέτοιους χειρισμούς.
Βέβαια όπως καταλαβαίνετε για να γίνει ο “λάθος χειρισμός” απαιτούνταν η συνέργεια των αρχών οι οποίες είχαν και συνεχίζουν σαφώς να έχουν, υποτίθεται την υποχρέωση επιβολής των νόμων, των οποίων την ισχύ όμως γράφανε στα παλιά τους υποδήματα για να λάβει χώρα η απάτη.
Ο νομός λοιπόν πήγαινε περίπατο και αντ’ αυτού ίσχυε ο δικός τους νόμος τον οποίο προσπαθούσαν με μανία να τον επιβάλλουν στην κοινωνία.
ΞΕΡΕΤΕ πώς λέγεται ένα τέτοιο καθεστώς όπου κάποιοι διαμορφώνουν κατά το δοκούν τις ζωές των άλλων;
Η χούντα έφυγε αλλά άφησε άλλες μικρές χουντίτσες.
ΟΥ ΜΠΛΕΞΕΙΣ με λίγα λόγια έλεγε ο σοφός λαός και αυτές οι λέξεις δεν βγαίνουν τυχαία! Πρέπει όμως να ξεμπλέξουμε κάποια στιγμή. Τι λέτε;
Πόσοι συμπολίτες μας άραγε έτρεχαν από τη μία δικαστική αίθουσα στην άλλη, από τη μία δημόσια υπηρεσία στην άλλη για να βρούνε το δίκαιό τους έχοντας κάποια πρόσωπα σε δημόσιες αρχές απέναντι τους τα οποία για κακή τύχη της κοινωνίας έπρεπε με νύχια και με δόντια να ικανοποιήσουν τους συνδαιτυμόνες τους;
Το άλλο ερώτημα αφορά το ποιόν αυτών που κατά καιρούς ακούμε, βλέπουμε και πιθανώς να έχουμε βιώσει τις συνέπειες των πράξεων τους, οι οποίοι θέλουν μετά μανίας να διαμορφώνουν προς το χειρότερο την καθημερινότητά μας, να θίγουν την αξιοπρέπειά μας και να μας διαλύουν τη ζωή;
Περίπατο για αυτούς πάει και η έννοια του κράτους δικαίου. Η τελευταία δεκαετής κρίση έχει άμεση συσχέτιση με τέτοιες συμπεριφορές. Μία κρίση η οποία μας έχει στοιχίσει σημαντικά.
Τυχαία δεν είναι η εικόνα που έχουν κάποιες περιοχές. Η έλλειψη υποδομών, το κακό οδικό δίκτυο, τα πολλά αδιέξοδα, τα λίγα πάρκα και γενικότερα οι λίγοι δημόσιοι χώροι χωρίς κανένα ίχνος καλαισθησίας δεν είναι τυχαία γεγονότα και στιγματίζουν το σύνολο της κοινωνίας όπου διαμένει σε αυτές τις περιοχές.
Γιατί όμως τέτοιοι τύποι να μας στιγματίζουν και γιατί να περιχαρακώνουν τις ζωές μας στην υλοποίηση των δικών τους στόχων αντιτιθέμενοι σαφώς με το δημόσιο συμφέρον;
Αν τα παραπάνω πιστεύετε ότι είναι υπερβολικά ή πιθανώς να μην έχουν συμβεί ποτέ σε τούτο το κράτος, σας πληροφορώ ότι όσοι τα γράφουν και σας τα εκθέτουν δεν τα έχουν κατεβάσει τυχαία από ο κεφάλι τους.
Ο σκοπός τους δεν είναι ιδιοτελής και ως στόχο έχουν να υποκινήσουν την κοινωνία να πιέζει για αλλαγές.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει πολλή δουλειά να κάνει ώστε τέτοια άτομα να περιθωριοποιούνται από την ίδια την κοινωνία και να μην έχουν καμία ανάμειξη στα κοινά ενώ όταν αναδεικνύονται οι απάτες να ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ και ΟΧΙ ΜΕ ΕΠΙΕΙΚΕΙΑ.
Η βελτίωση της μηχανογράφησης στο δημόσιο η οποία συντελέστηκε τους τελευταίους μήνες είναι αναμφισβήτητα ένα πολύ σημαντικό βήμα και αναμένουμε η προσπάθεια να ενταθεί για να αποφεύγουν οι πολίτες την ταλαιπωρία και την παρανομία.
ΜΟΝΟ με υπακοή στους νόμους και με εργασία, διότι η εργασία είναι χαρά και δημιουργία, θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα κράτος το οποίο θα γίνει παράδειγμα και για άλλα.
