Κυριάκος Μαριδάκης: “Ζω το σήμερα με πάθος, προσεύχομαι για τους συνανθρώπους μου, ελπίζοντας όλοι μαζί να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για ένα καλύτερο αύριο με υγεία, πίστη, ειρήνη, αγάπη και αλληλεγγύη”

Ο Κυριάκος Μαριδάκης τ. Γενικός Διευθυντής της Βασιλικής Κυβερνητικής Θαλαμηγού της Βασιλικής οικογένειας και Πρωθυπουργού των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Μέλος της Διεθνούς Τιμητικής Κοσμητείας της Κυβέρνησης Θερμοπύλες-Σαλαμίνα 2020 και Πρόεδρος της Ελληνο-Ισραηλινής Ένωσης τοποθετείται στο polismagazino.gr για το lockdown, τον πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.

Τοπικά Lockdown: Αναγκαία ή όχι; Από τότε που άρχισε το lockdown συζητούσαμε όλοι πότε θα αρθούν, τώρα είμαστε στη φάση λοιπόν που επαναφέρονται τα περιοριστικά μέτρα με σκοπό τη μείωση των κρουσμάτων. Πιστεύω λοιπόν ότι είναι αναγκαία, ακολουθώντας τις κυβερνητικές οδηγίες ώστε να μπορέσουμε σύντομα να επανέλθουμε στην κανονικότητα.

Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Η σημερινή κατάσταση που βιώνουμε ολοι μας εν μέσω μιας πρωτοφανούς πανδημίας, μας καθιστά υποχρεωμένους ως μια χώρα που γέννησε τον Πολιτισμό, να διατηρήσουμε και να συνεχίζουμε να αναδείξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά και τις παραδόσεις μας, τηρώντας παράλληλα τους αυστηρούς υγειονομικούς κανόνες.

ΑγκαλιάΖΩ: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε και να απολαμβάνουμε τη ΖΩΗ μας με πάθος, ελπίζοντας σύντομα να τελειώσει αυτος ο εφιάλτης.

Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Υποσυνείδητα όλοι μας νιώθουμε τις ίδιες σχεδόν ανασφάλειες, ιδιαιτέρως για τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας. Η τήρηση των υγειονομικών κανόνων και η πίστη μας στο θεό θα μας δώσουν τη δύναμη εκείνη να αισιοδοξούμε και να συνεχίσουμε να ζούμε χωρίς φόβο για το αύριο.

Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Πιστεύω ότι κάποια στιγμή όλα θα γίνουν παρελθόν όπως και η μάσκα, αλλάζοντας όμως τις συνήθειες και το τρόπο ζωής μας με την ελπίδα ποτέ να μην ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο.

Καλλιτέχνης: ως ευαίσθητη ψυχή, “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Ελπίδα πάντα θα υπάρχει, φτάνει όμως όλοι μας να στηρίζουμε εμπράκτως τους συνανθρώπους μας εκείνους που μας προφέρουν αδιαλείπτως ενα άπλετο “φως”, μέσα στη μουντή καθημερινότητα.

Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Πάντα ανοιχτά με ίσο αριθμό ατόμων, όσων προβλέπονται από τις εξαγγελλίες και αποφάσεις της Κυβέρνησης και των υγειονομικών πρωτοκόλλων.

Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Ζω το σήμερα με πάθος, προσεύχομαι για τους συνάνθρωπους μου, ελπίζοντας ολοι μαζί να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες συνθήκες για ένα καλύτερο αύριο με υγεία, πίστη, ειρήνη, αγάπη και αλληλεγγύη.