Η Μαρία Άννα Μπαφίτη συμμετέχει στην έκθεση ζωγραφικής στην ArteVisione με τίτλο “Μη ζώην μετ’ αμουσίας”

Η αίθουσα τέχνης Artevisione παρουσιάζει την έκθεση MH ΖΩΗΝ ΜΕΤ’ ΑΜΟΥΣΙΑΣ, φράση από τον Ηρακλή Μαινόμενο του Ευριπίδη, (που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει: Να μην ζεις χωρίς τις Μούσες) σε επιμέλεια της Ms Ιστορικού της Τέχνης ΕΚΠΑ και μέλους της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, Ευαγγελίας Θ. Καϊράκη.

Είκοσι εννέα σύγχρονοι εικαστικοί πραγματεύονται θέματα από το πεδίο των καλών τεχνών, της λογοτεχνίας, της αστρονομίας, της μουσικής, της ορχηστρικής τέχνης, που διαφεντεύεται από τις Εννέα Μούσες, σε μια προσπάθεια να ξορκίσουν τα ζοφερά σημεία της σύγχρονης πραγματικότητας, να λυτρωθούν από την “οδύνη της ύπαρξης”, κατά την ηθική φιλοσοφία των Νίτσε και Σοπενχάουερ, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο τεκμηρίωσης. Ars longa, vita brevis (η τέχνη μακρά, ο βίος βραχύς)!

Επιμέλεια: Ε. Θ. Καϊράκη, Ms Ιστορικός της Τέχνης ΕΚΠΑ, Μέλος της ΕΕΙΤ https://www.facebook.com/kairaki

Τι σας ώθησε να συμμετάσχετε στην έκθεση; Το θέμα της έκθεσης. Με προβλημάτισε πως αν, πράγματι, δεν υπήρχαν οι μούσες (έμπνευση) για τις τέχνες, ο πολιτισμός θα υπήρχε; 

Πώς αντιλαμβάνεστε την ώσμωση των τεχνών; Οι τέχνες, είναι αλληλένδετες. Λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία.  Μια μορφή τέχνης επηρεάζει τη δημιουργία μιας άλλης.  Κάθε δημιουργός, χρήζει την τέχνη του τον δικό του τρόπο έκφρασης. Δίχως, φυσικά να υπάρχει ομοφωνία. Οι διαφορετικοί πολιτισμοί, τέχνες, δημιουργούν έμπνευση.

Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Μέσα από την απλή καθημερινότητα, στιγμές, βιβλίο, μουσική, εκθέσεις. Έρευνα, για ένα θέμα που με ενδιαφέρει τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, όπως μυθολογία, θρύλοι, παραμύθια, δανείζοντας ήρωες από τις ανάλογες ιστορίες, συσχετίζοντας τους μέσα από  την εικονική αποκωδικοποίηση τους στο σήμερα,  το συναίσθημα, την ανάμνηση, δίχως όμως να υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα.

Ars longa, vita brevis. Πώς αντιλαμβάνεστε ως εικαστικός τη φράση; Μέσα από τα διδάγματα της  Ιστορίας της Τέχνης, εκείνο που διακρίνεται είναι πως η τέχνη παραμένει ζωντανή, στο πέρασμα του χρόνου. Ως εικαστικός, επιθυμώ να ζωγραφίζω την αλήθεια μου. Έρχομαι αντιμέτωπη με τον εαυτό μου, γιατί είναι δύσκολο να είσαι απόλυτα ειλικρινής, δίχως να μπαίνω στη παγίδα της ωραιοποίησης. Αρκετές φορές πιστεύω, πως κανείς δεν θα ενδιαφέρεται. Αν όμως, δεν αποτυπώσω εικαστικά την συγκεκριμένη έμπνευση, ιδέα, άποψη,  με στοιχειώνει. Ίσως, να μην χρειάζεται να τη κατανοούμε πάντα. Μπορεί να δανειζόμαστε εικόνες, από τη μνήμη, για να κατανοήσει κάποιος άλλος.  Διατηρώντας  κατά κάποιο τρόπο την ελπίδα.

Ποια τα σχέδια σας για το μέλλον; Βασικά, δεν το έχω σκεφτεί.  Θα ήθελα όμως μέσα από τη δική μου κάθαρση, να εμπνέω, να συγκινώ, να απεικονίζω την ελπίδα, όσο γίνεται εφικτή.

Bio: Μαρία Άννα Μπαφίτη: Γεννήθηκα το 1975, στο Νταχράν, Σαουδικής Αραβίας.

Το 1993 – 1996, σπούδασα ζωγραφική στη σχολή του ΑΚΤΟ (Αθηναϊκός Καλλιτεχνικός Τεχνολογικός Όμιλος). Το 2011 – 2014 έκανα σπουδή  της τέχνης της Αγιογραφίας, στο εργαστήρι Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου Κορυδαλλού. Το 2015 – 2017, επανήλθα στη σχολή του ΑΚΤΟ (Αθηναϊκός Καλλιτεχνικός Τεχνολογικός ‘Όμιλος), όπου παρέλαβα το BA in Fine Arts And New Media.

Maria Ann Bafitis

Born in 1975, Dhahran, Saudi Arabia.

In 1993 – 1996, I studied Fine Arts at AKTO (Art & Design). In 2011 – 2014, I studied Byzantine painting, at the workshop of Cultural Centre of the City of Koridallos.  In 2015 – 2017, I returned to the school of AKTO (Art & Design), where I studied for a  BA in Fine Arts and New Media.