Δημήτρης Πετρόπουλος: “με τη ζωγραφική μου επιχειρώ να πω πράγματα βαρύγδουπα με ελαφρύ τρόπο ή το αντίθετο”

Σε ποιά ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;

Η πρώτη ανάμνηση που έχω από ζωγραφική είναι στην δευτέρα Δημοτικού που ζωγράφιζα από αντιγραφή τους ήρωες της Οδύσσειας τον (κύκλωπα) και στη συνέχεια τους εδειχνα στην Ελένη το κοριτσάκι που μου αρεζε για να την εντυπωσιασω.
Γενικοτερα από αρκετά μικρή ηλικία με τη θετική ενίσχυση των γονιών μου ζωγράφιζα και το διασκεδαζα.

Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;

Το ταλέντο η κλίση η ροπή είναι κάτι που σε διακρίνει κατά την γέννηση σου αλλά αν δεν το δουλέψεις, εξελίξεις τότε θα μείνει ανεκμετάλλευτο.
Ο πρόεδρος του ΣΚΕΤΒΕ έδωσε μια ωραία απάντηση που με βρίσκει σύμφωνο ότι δηλαδή μπορεί να συμβούν και τα δύο.

Ο βαν γκονγκ πχ έγινε στην πορεία καλλιτέχνης μέγιστου βεληνεκούς ενώ ο Λεονάρντο ντα Βίντσι γεννήθηκε με πληθωρικό ταλέντο.
Γενικοτερα η οπτική σκέψη που είναι ένα από τα κριτήρια του ταλέντου ‘πνιγεται’ κατά την διάρκεια της εκπαίδευσης, επειδή ως μάθημα τα εικαστικά αντιμετωπίζονται ως ‘παιδική χαρά’ από γονείς αλλά και από άλλους δασκάλους και καθηγητές άλλων ειδικοτήτων όπως μαθηματικά και γλώσσα.
Βεβαια η έννοια του ταλέντου στη ζωγραφική οφείλει να είναι διευρυμένη στα κριτήρια που την χαρακτηρίζουν για να αναγνωρίζονται και τα παιδιά που το έχουν.
Δηλαδη θέλω να πω ότι εκτός από την οπτική σκέψη, έχουμε και το ταλέντο για την αρμονία των χρωμάτων ή τη σύνθεση ή το Ρυθμό και την ισορροπία.
Γενικοτερα ο καλλιτέχνης ίσως θα ελεγα ότι γεννιέται αλλά στην μετέπειτα πορεία το περιβάλλον οφείλει να χτίσει ένα πλαίσιο τέτοιο ώστε εκείνος με την εργασία του να ‘ανθίσει’.

Τελος πάντων αυτή η συζήτηση πάνω σ’ αυτήν την ερώτηση μπορεί να συνεχιστεί αιωνια.

Ποιά λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;

Ως καλλιτέχνη με εκφράζει ο κατάλληλος συνδυασμός των λέξεων ελαφρότητα βαρύτητα επηρεασμένος από τον συγγραφέα Μίλαν Κούντερα.
Δηλαδη με την ζωγραφική μου επιχειρώ να πω πράγματα βαρυγδουπα με ελαφρό τρόπο ή το αντίθετο.
Στο παρελθόν πχ ζωγραφιζα με ένα ύφος που χαρακτηριστηκε στην ιστορία της τέχνης ως διακοσμητικό και άρα ελαφρύ, το φοβισμό. Αυτήν την περίοδο έχω επιστρέψει πίσω στις βάσεις τής ζωγραφικής, στην επίτευξη της αρμονίας των χρωμάτων, του Ρυθμού με την ακουαρέλα.

Παλι είναι ένα μέσο που έχει χαρακτηριστεί “ελαφρύ” ή τουλαχιστον όχι τόσο σοβαρό όσο τα λάδια.

Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;

Λίγες είναι εκείνες οι φορές που οδηγεί τα βήματα μου στην ζωγραφική η “θεά” έμπνευση.

Τις περισσότερες φορές με χαρακτηρίζει μια μεθοδικότητα στην εργασία μου που έχει ως στόχο να προκαλέσει τη “θεα” αυτή να με επισκευτεί περισσότερο συχνα.

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;

Ο παθολογικός ναρκισσισμός, η μάταιη αλαζονεία είναι παγίδες που προσπαθώ να αποφύγω ως καλλιτέχνης ενώ η ταπεινοφροσύνη είναι κάτι που ξέρουμε όλοι μας οι καλλιτέχνες βαθιά μέσα μας ότι θα πρέπει να μας χαρακτηρίσει κατά την εργασία μας.
Να έχουμε μέσα μας το Θεό να μας ευλογεί και όχι να είμαστε μικροί θεοι.
Εκπαίδευση και καλλιτεχνική πορεία ως ζωγράφος και συγγραφέας.

Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Τολμω να αποκαλύψω ότι με τον εκδοτικό οίκο μεθεξις είμαι στα σκαριά του δεύτερου μου βιβλίου ‘το παχυδερμουν και άλλα διηγήματα’ που αφορουν θέματα ψυχολογίας και φιλοσοφίας με επίκεντρο τον άνθρωπο και ίσως τον καλλιτέχνη.

Ας γνωρίσουμε το ζωγράφο.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Θεσσαλονίκη και αφού τελείωσα τη φυσική αγωγή στο ΑΠΘ και ένα μεταπτυχιακό με έρευνα στην ψυχολογία παιδαγωγική στη φυσική αγωγή βρέθηκα στον χώρο που αγαπώ περισσότερο δηλαδή στην σχολή καλών τεχνών της φλωρινας.
Εχω οργανώσει με επιτυχία 12 ατομικές εκθέσεις και 4 ομαδικές και έχω εκδόσει δύο βιβλία με τους εκδοτικούς οίκους παρατηρητή και μεθεξις και έχω υπό έκδοση το τρίτο (μεθεξις).

Φέτος ήμουν πρώτη χρονιά αναπληρωτής σε τρία σχολεία του δήμου Σερρών και έχω δουλέψει πάνω από 20 χρόνια στα δημόσια ιεκ.
Εχω δουλέψει επίσης στην Δηκεκε τα τελευταία τρία χρόνια ως επιμόρφωτης δάσκαλος ζωγραφικής τμημάτων παιδικών και ενηλικων.